Της Εύης Κατσώλη
«Κραυγή» αγωνίας υψώνουν
διπλωματούχοι ξεναγοί, οδηγοί τουριστικών λεωφορείων και εργαζόμενοι σε
τουριστικά γραφεία. Το μέλλον τους μοιάζει αβέβαιο και ζοφερό. Χωρίς
αντικείμενο απασχόλησης από το πρώτο lockdown ακόμα καθώς ο τουρισμός είναι «κλειστός», ενώ κι όταν
άνοιξε τη θερινή περίοδο υπήρχαν αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα και μέτρα που
περιόριζαν τη δουλειά τους, με οικονομικές δυσκολίες και με το αίσθημα της
αδικίας να τους «πνίγει» καθότι, όπως υποστηρίζουν, δεν είχαν την ίδια
αντιμετώπιση με άλλους επαγγελματίες του τουριστικού κλάδου από την Πολιτεία
δεν ξέρουν τι να περιμένουν για την επόμενη ημέρα.
Ο κλάδος των ξεναγών είναι ένας
από εκείνους που συμπαρέσυρε η «δίνη» της πανδημίας του κορονοϊού. Με κλειστά
σύνορα, με «σφραγισμένα» μουσεία και πολιτιστικούς χώρους, με τη μη έλευση
επισκεπτών από παραδοσιακές αγορές όπως η Αμερική, τα Βαλκάνια, η Ευρώπη και η
Τουρκία, αλλά και με τα αυστηρά μέτρα όταν πατήθηκε το «on» στον τουρισμό το καλοκαίρι (π.χ.
οκτώ άτομα μόνο μέσα στα μουσεία) πώς θα μπορούσαν να εργαστούν; Οι
περισσότεροι δεν δούλεψαν καθόλου ενώ και όσοι το έκαναν, ήταν μόνο για λίγες
ημέρες, μετρημένες στα δάχτυλα των χεριών. Όταν ο μέσος όρος εργασίας για έναν
ξεναγό είναι περίπου 160 – 180 ημέρες τον χρόνο και εφέτος εργάστηκε μόλις 17-
20 ημέρες, τότε κατανοεί κανείς τη δυσκολία στην οποία έχουν περιέλθει οι
συγκεκριμένοι επαγγελματίες. Μάλιστα, όπως επισημαίνουν έχουν να αντιμετωπίσουν
και την αδικία του ότι πολλοί έμειναν εκτός της αναστολής των συμβάσεων
εργασίας, κάτι το οποίο θα τους έδινε το δικαίωμα διεκδίκησης των επιδομάτων
στήριξης από το κράτος, αφού δεν δινόταν η δυνατότητα να προσληφθούν έστω και
για μια ημέρα προκειμένου να μπορέσουν να λάβουν τα συγκεκριμένα ωφελήματα.
Η ιστορία της κα Α.Τ. είναι
χαρακτηριστική των δυσχερειών που αντιμετωπίζουν οι ξεναγοί. Μιλώντας στο enikonomia.gr αναρωτιέται «ποιο
μπορεί να είναι το μέλλον μας; Όταν οι αεροπορικές εταιρείες έχουν καθηλώσει τα
αεροπλάνα, οι χώρες είναι κλειστές, περιμένουμε τα εμβόλια να δούμε τι θα
γίνει… δεν έχουμε αντικείμενο εργασίας, έχουμε να δουλέψουμε πόσους μήνες».
Όπως υποστηρίζει η ίδια «είμαι 46 ετών, εργάζομαι επί 22 χρόνια στον τουρισμό,
τέτοια… λαίλαπα δεν έχω ξαναβιώσει. Σε περίπτωση ανεργίας δεν θα επιλέξουν να
προσλάβουν εμένα, αλλά κάποιον νεότερο ηλικιακά. Όλα αυτά τα σκεφτόμαστε και
αγωνιούμε. Αισθάνομαι πολύ άσχημα ψυχολογικά. Ξέρετε τι είναι να είσαι επί της
ουσίας συνταξιούχος πριν από την ώρα σου;».
Η ξεναγός λέει επίσης ότι «ακόμη και με τα επιδόματα – όσοι τα
παίρνουμε- και με τα μέτρα στήριξης ζούμε το μαρτύριο της σταγόνας. Μας
ενημερώνουν μήνα – μήνα και δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει τον επόμενο. Η ανεργία
στον κλάδο μας χτυπά «κόκκινο», βρίσκεται στο 100%».
Αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα
Πολλοί ξεναγοί προκειμένου να
μπορέσουν να επιβιώσουν οικονομικά και να ζήσουν τις οικογένειές τους,
αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα. Άλλοι εργάζονται σε σούπερ μάρκετ, κάποιοι
σε πόστα τηλεφωνικής εξυπηρέτησης σε διάφορες εταιρείες. Τούς βοήθησαν να βρουν
εργασία οι ξένες γλώσσες που γνωρίζουν καλά.
Σημειώνεται, ότι οι
διπλωματούχοι ξεναγοί είχαν λάβει την άνοιξη το επίδομα αναστολής εργασίας
ύψους 800 ευρώ, για τις 15 ημέρες του Μαρτίου και τον Απρίλιο. Πρόσφατα έλαβαν
την αποζημίωση ειδικού σκοπού για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Βάσει των
συγκυριών, ζητούν και την περαιτέρω παράταση της επιδότησης για τους
χειμερινούς μήνες έως τον Απρίλιο του 2021 (ώστε να έχουν τουλάχιστον 100
ένσημα το 2021). Επιπλέον, ζητούν αναδρομική αποζημίωση για τους μήνες Μάιο,
Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο του 2020, ώστε να έχουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα
διαβίωσης.
Τσιλίδης: Σοβαρά και τεράστια τα προβλήματα – Να βρεθούν λύσεις
«Σοβαρά και τεράστια»
χαρακτηρίζει ο πρόεδρος της FedHATTA,
Λύσανδρος Τσιλίδης τα προβλήματα των ξεναγών και άλλων κλάδων του τουρισμού.
Όπως τονίζει ο ίδιος μιλώντας στο enikonomia.gr, «δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε και για τη μείωση των
τουριστικών εσόδων και για το ότι η περιπέτεια αυτή που ζούμε θα έχει διάρκεια
και θα φτάσει έως το τέλος Μαΐου. Και αυτό καθότι έχουμε να κάνουμε με έναν
άγνωστο πόλεμο εναντίον ενός «αόρατου εχθρού», του κορονοϊού».
Σύμφωνα με τον κ. Τσιλίδη,
«ορθώς διαμαρτύρονται οι ξεναγοί και άλλοι κλάδοι. Εργαζόμενοι που τίθενται σε
αναστολή εργασίας και υφίστανται και ταλαιπωρία αλλά και αντιμετωπίζουν
οικονομικά προβλήματα. Επίσης αδικημένοι είναι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται
εποχικά στα γραφεία ταξιδίων, καθώς θα έπρεπε να προσλαμβάνονται έστω για μία
ημέρα από την επιχείρηση για να μπορέσουν να βγουν σε αναστολή και να τους
χορηγηθεί το επίδομα, όμως, αυτό δεν έγινε για όλους». Όπως υποστηρίζει, «από
5.000 τουριστικά γραφεία μόνο 500 πήραν επιστρεπτέα προκαταβολή (είτε επειδή
δεν πληρούσαν τα κριτήρια ή και επειδή κάποιοι δεν ήθελαν δεδομένου ότι το 50%
θα πρέπει να επιστραφεί στο κράτος έπειτα από δύο χρόνια και δεν επιθυμούν να
βάλουν επιπλέον «βάρος» οικονομικό πάνω τους) και τα υπόλοιπα τέθηκαν στο…
περιθώριο. Το κενό που δημιουργείται είναι τεράστιο».
Ο κ. Τσιλίδης επισημαίνει ότι
«πρέπει να ανακοινωθεί από τους αρμοδίους το τι μέλλει γενέσθαι και εάν θα
υπάρξουν τα όποια μέτρα στήριξης και ποια θα είναι αυτά από τώρα και με
ορίζοντα ως τον Μάρτιο για να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό τι έχουν
να προσδοκούν και να περιμένουν. Αυτό που ζουν είναι βασανιστικό. Είναι το
μαρτύριο της σταγόνας. Πρέπει η Πολιτεία να δει τα πραγματικά γεγονότα, τις
πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Ας βρει έναν τρόπο να πάρει ένα διεθνές
δάνειο, το οποίο θα διατεθεί στις τουριστικές επιχειρήσεις, ας βρει έναν τρόπο
έπειτα από συζητήσεις με τις Βρυξέλλες ώστε να διαθέσει ένα μέρος από το covid budget γι’ αυτές τις
επιχειρήσεις. Και μάλιστα ένα ποσό θα έπρεπε να δοθεί ως αποζημίωση βλάβης. Η
αναβολή πληρωμής φόρων και άλλων υποχρεώσεων ναι μεν δίνει μια «ανάσα», αλλά είναι
ασπιρίνη, καθώς τα χρέη συσσωρεύονται και θα πρέπει να πληρωθούν κάποια στιγμή.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτό θα γεννήσει νέες γενιές «κόκκινων δανείων» και νέου
«φορτίου» υποχρεώσεων”
στο 