Ορισμένα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα συμβούν. Ενα από αυτά είναι το κούρεμα του ελληνικού χρέους σχολιάζει η αρθρογράφος της Washington Post Kάθριν Ράμπελ.
Η ίδια παραπέμπει στη Γερμανία του 1953 που λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, δέχθηκε μια γενναία μείωση του χρέους της .
Τη στιγμή που η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να ζητήσει νέα διαγραφή χρέους, η Γερμανία απορρίπτει αυτά τα αιτήματα.
Κι όμως, αν η ιστορία μπορεί να λειτουργήσει ως οδηγός, τότε θα πρέπει να περιμένουμε κάποιους ακόμα γύρους αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές της Ελλάδας να είναι αναγκασμένοι να προχωρήσουν σε μεγαλύτερα «κουρέματα», αναφέρει το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας.
Κατά την Ράμπελ οι εκλογές στην Ελλάδα θα λειτουργήσουν σαν δημοψήφισμα κατά των επώδυνων μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν από τους διεθνείς δανειστές, μέτρα που όπως σημειώνει οδήγησαν τη χώρα σε οικονομική ύφεση και διπλάσια ανεργία.
Το κόμμα που προηγείται στις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ, πέραν των όποιων μέτρων προτίθεται να πάρει, χρησιμοποιεί ως βασικό επιχείρημα για το «κούρεμα» χρέους που ζητάει, την περίπτωση της Γερμανίας του 1953 και την προνομιακή ρύθμιση που δέχθηκε το 1953 στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου.
«Φυσικά τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 1953. Τώρα η Γερμανία είναι ο βασικός δανειστής των χρεωμένων χωρών και φυσικά είναι δυσαρεστημένη με την πιθανότητα ο ΣΥΡΙΖΑ να οικοδομήσει ένα κίνημα αντι-λιτότητας και σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία.
Η γερμανική ηγεσία, μέσω διαρροών στον Τύπο, άφησε να φανεί πως δεν ενδιαφέρεται αν συμβεί ένα Grexit, έτσι ώστε να αποτρέψει οποιαδήποτε ελπίδες έχουν οι Έλληνες ψηφοφόροι για νέο ”κούρεμα” χρέους», σημειώνεται στο άρθρο.