Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών. Στη Γερμανία τα κέντρα φιλοξενίας γυναικών προσφέρουν βοήθεια, αλλά οι δυνατότητες είναι περιορισμένες.
Μπορεί εδώ και χρόνια οι ανθρωπιστικές οργανώσεις να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αλλά η βία κατά των γυναικών παραμένει ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, οργανώσεις προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν το κοινό.
Οι στατιστικές που αφορούν την ενδοοικογενειακή βία είναι σοκαριστικές: το 2015 κάθε τρεις μέρες στη Γερμανία μια γυναίκα πέθαινε από το χέρι του βίαιου συντρόφου της. «Όταν λέμε αυτό το νούμερο όλοι πιστεύουν ότι μιλάμε για άλλες χώρες. Αλλά στη Γερμανία υπάρχει πρόβλημα βίας όπως και σε όλες τις άλλες χώρες» λέει η Μπετίνα Μετς, διευθύντρια της διεθνούς επιτροπής της UN Women στη Γερμανία.Έτσι υπό το χάσταγκ #JedenDrittenTag, δηλαδή «Κάθε τρεις μέρες» ξεκίνησε μια καμπάνια κατά της βίας κατά των γυναικών.
«Πάντα σκεφτόμουν ότι έφταιγα εγώ»
Πολλές γυναίκες όταν καταφέρουν να ξεφύγουν από τους βίαιους συντρόφου τους ζητούν βοήθεια στα κέντρα υποστήριξης και φιλοξενίας. «Αισθάνθηκα ότι δημιουργήθηκε ένα κενό στην ψυχή μου κατά τη διάρκεια αυτής της σχέσης. Ότι έκλεψε την ψυχή μου και την έφαγε», λέει η Βικτόρια, προσπαθώντας να περιγράψει τον εφιάλτη που έζησε με τον πρώτο σύζυγο της. Μέρες ολόκληρες την κλείδωνε στο σπίτι, την ήλεγχε και την ταπείνωνε. Μια μέρα που η πόρτα δεν ήταν κλειδωμένη βρήκε το κουράγιο να δραπετεύσει.
Μετά το διαζύγιο έφτιαξε και πάλι τη ζωή της. Ξεκίνησε μια καινούρια σχέση με έναν άνδρα στοργικό. Η Βικτόρια επέστρεψε στο σχολείο, έμεινε έγκυος όταν η βία ξέσπασε και πάλι στο σπίτι της. Φωνές, ταπείνωση αλλά και σωματική βία. Η νεαρή γυναίκα φλέρταρε με την ιδέα να θέσει τέλος στη ζωή της. «Πάντα σκεφτόμουν ότι έφταιγα εγώ. Έψαχνα τα λάθη σε εμένα» λέει σήμερα η 28χρονη μιλώντας στη DW.
Με την κόρη της ζει σε ένα κέντρο υποστήριξης γυναικών στην Κολωνία μαζί με πολλές άλλες γυναίκες που είχαν ίδιες ή παρόμοιες εμπειρίες. Τα κέντρα υποστήριξη φιλοξενίας είναι σημαντική βοήθεια για αυτές τις γυναίκες, ωστόσο οι δυνατότητες τους είναι πολύ περιορισμένες.
«Σε μια πόλη του ενός εκατομμυρίου υπάρχουν συνολικά 20 θέσεις. Στο πρώτο κέντρο υπάρχει χώρος για δέκα γυναίκες με δώδεκα παιδιά και στο δεύτερο για δέκα γυναίκες με 14 παιδιά. Για μια πόλη με ένα εκατομμύριο κατοίκους αυτό είναι παρά πολύ λίγο» λέει η Χαμίλα Βασίρι εργαζόμενη του συλλόγου «Γυναίκες στηρίζουν γυναίκες» που διαχειρίζονται τα κέντρα φιλοξενίας γυναικών.
Κέντρα χωρίς χρηματοδότηση
Η χρηματοδότηση των εν λόγω κέντρων, από τα οποία υπάρχουν περίπου 350 συνολικά στη Γερμανία, δεν είναι πάντα εύκολη. Τα χρήματα προέρχονται εν μέρει από δωρεές και εν μέρει από τους δήμους και τις κοινότητες.
Μπορεί αρκετές γυναίκες να μπορούν να μείνουν σε οικογενειακά και φιλικά τους πρόσωπα ή ακόμη και να βρουν δικό τους σπίτι αλλά ο κίνδυνος να τους εντοπίσει ο πρώην σύντροφος είναι μεγάλος. Αντίθετα οι διευθύνσεις των κέντρων φιλοξενίας γυναικών δεν δημοσιεύονται κι έτσι οι γυναίκες και τα παιδιά τους προστατεύονται.
Στο κέντρο που μένει η Βικτόρια βρήκε μια δεύτερη οικογένεια όπως λέει: «Η δύναμη που βρήκαμε όλες για να ξεφύγουμε από τις βίαιες καταστάσεις μας συνδέει. Εδώ στηρίζει η μία την άλλη και χτίζουμε την αδύναμη ψυχή που καταστράφηκε από τη βία».
Πηγή Πληροφοριών:Deutsche Welle