Στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Ζάκυνθο, έφθασε πριν από λίγη ώρα ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, για πρώτη φορά από την ημέρα που ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα.
Τον κ. Κοντονή περίμεναν στο διεθνές αεροδρόμιο Ζακύνθου, δεκάδες φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ και η οικογένεια του, ώστε να τον συγχαρούν για το νέο του αξίωμα στην κυβέρνηση. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που του φώναζαν «άξιος», και τον περίμεναν με ανθοδέσμες στα χέρια.
Κατά την έξοδο του από το αεροδρόμιο του νησιού, ο κ. Κοντονής τόνισε ότι είναι ιδιαίτερα συγκινημένος που είναι στην ιδιαίτερη πατρίδα του – και επεσήμανε ότι «μπορεί ο Πρωθυπουργός να μου έκανε αυτή τη μεγάλη τιμή, αλλά δεν θα υπήρχε αν δεν είχε προϋπάρξει η εμπιστοσύνη των Ζακυνθινών σε τρεις εκλογικές μάχες, να με στείλουν εκπρόσωπο τους στο κοινοβούλιο, και αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω όσο ζω. Μοιράζομαι αυτή τη χαρά μαζί σας, και αυτή η χαρά ανήκει σε όλους τους Ζακυνθινούς».
Στην συνέχεια ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, αναφέρθηκε σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, στο μείζον πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην Ζάκυνθο με τα απορρίμματα, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου στους αρμόδιους φορείς του νησιού.
Αναλυτικότερα, ο κ. Κοντονής δήλωσε ότι «δυστυχώς η παρουσία μου στο νησί, συνδυάστηκε με μια κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ζάκυνθος, με το θέμα των απορριμμάτων και θέλω να αναφέρω ότι επί 15 χρόνια σχεδόν, οι προτάσεις που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γενικά οι δυνάμεις της αριστεράς στο νησί, δεν ακούστηκαν με την σοβαρότητα που θα έπρεπε από ανεύθυνες δημοτικές αρχές που ταλαιπώρησαν τον τόπο […] Πρόσφατα η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ζάκυνθο κατέθεσε προτάσεις για να βρεθεί μια ενδιάμεση λύση για την διαχείριση των απορριμμάτων, οι οποίες ούτε τώρα εισακούστηκαν».
Στο παραπάνω πλαίσιο, ο υπουργός Δικαιοσύνης επεσήμανε την ανάγκη, «αυτοί που έχουν την ευθύνη για την διαχείριση αυτού του προβλήματος, να δώσουν επιτέλους μια διέξοδο, διότι είναι υπεύθυνοι έναντι όλων των πολιτών για να μην υπάρξει κίνδυνος για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Ελπίζω να τον ακούσουν» κατέληξε.