Τη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος τίμησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 77 χρόνια μετά την απελευθέρωση του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς στις 27 Ιανουαρίου 1945.
Κηρύσσοντας την έναρξη της τελετής, η πρόεδρος του ΕΚ Ρομπέρτα Μετσόλα δήλωσε: «Την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος θυμόμαστε τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν στο παρελθόν, αλλά θυμόμαστε επίσης ότι είναι σημαντικό να μην σιωπούμε στο παρόν. Ενωμένοι στην πολυμορφία, στεκόμαστε απέναντι στους αρνητές του Ολοκαυτώματος, στις θεωρίες συνωμοσίας, στην παραπληροφόρηση και σε κάθε είδους βίας που στοχεύει και αποκλείει μέλη των κοινοτήτων μας».
«Θα τιμήσουμε την μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος αν δεν ξεχάσουμε ποτέ. Αν δεν εφησυχάσουμε ποτέ. Αν δεν γίνουμε ποτέ συνεργοί. Αν δεν σιωπήσουμε ποτέ».
Στην ομιλία της, η 100 ετών επιζώσα του Ολοκαυτώματος Μάργκοτ Φρίντλαντερ μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο η μητέρα της και ο αδερφός της σκοτώθηκαν στο Auschwitz, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο η ίδια συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Theresienstadt, όπου έγινε μάρτυρας απερίγραπτων βασανιστηρίων αλλά επιβίωσε.
Η Μάργκοτ Φρίντλαντερ εξήγησε πως, από τη στιγμή που μετεγκαταστάθηκε από τη Νέα Υόρκη στο Βερολίνο σε ηλικία 88 ετών, ταξιδεύει στη Γερμανία και συναντάει μαθητές, στους οποίους ζητά να γίνουν αυτοί μάρτυρες των φρικαλεοτήτων του Ολοκαυτώματος, δεδομένου ότι η ίδια και οι συνεπιζήσαντές της δεν θα είναι σε θέση να το πράττουν για πολύ καιρό ακόμα.
«Να είστε άνθρωποι! Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν ό,τι έκαναν επειδή δεν αναγνώριζαν τους άλλους ανθρώπους ως όντα», δήλωσε. «Δεν μπορούμε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, αλλά όλοι αξίζουν σεβασμό. Δεν υπάρχει ούτε χριστιανικό, ούτε εβραϊκό ούτε μουσουλμανικό αίμα, υπάρχει μόνο ανθρώπινο αίμα. Είμαστε όλοι ίδιοι. Ό,τι έγινε, έγινε – δεν μπορούμε πλέον να το αλλάξουμε. Δεν πρέπει όμως να συμβεί ποτέ, μα ποτέ ξανά».
Προειδοποίησε ότι σήμερα η μνήμη του Ολοκαυτώματος «εργαλειοποιείται πολιτικά, και μερικές φορές γελοιοποιείται και καταπατάται». Το λεγόμενο «άστρο του Δαυίδ», είπε, «χρησιμοποιείται σήμερα χωρίς αιδώ από νέους εχθρούς της δημοκρατίας που παρουσιάζονται δημόσια — σε δημοκρατίες! — ως θύματα. Σε μια μέρα σαν τη σημερινή πρέπει να είμαστε ενωμένοι, ώστε η μνήμη του Ολοκαυτώματος να παραμένει αληθινή και να μην καταχράται από κανέναν».
Η Μάργκοτ Φρίντλαντερ ολοκλήρωσε την ομιλία της καλώντας τους ανθρώπους να είναι «σε επαγρύπνηση και να μην αποστρέφουν το βλέμμα όπως συνέβη τότε. Το μίσος, ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός δεν πρέπει να είναι η τελευταία λέξη στην ιστορία. Η αντιμετώπιση των ανθρώπων ως ανθρώπων, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία ή την εθνική καταγωγή τους, είναι σημαντική και σήμερα, ιδιαίτερα σήμερα. Η ανθρώπινη αντιμετώπιση, η ανεκτικότητα και ο σεβασμός είναι πιο σημαντικά παρά ποτέ για την ειρηνική συνύπαρξη. Αυτή είναι η ευχή μου αυτή τη σημαντική ημέρα μνήμης, για τον κόσμο, για την Ευρώπη και για όλους μας».
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ τόνισε ότι το Ολοκαύτωμα αποτελεί ευρωπαϊκή τραγωδία και ότι αδιανόητα εγκλήματα διαπράχθηκαν σε ευρωπαϊκό έδαφος. «Όλοι έχουμε ιδιαίτερη ευθύνη και ιδιαίτερο καθήκον. Είμαστε όλοι θεματοφύλακες αυτής της μνήμης», δήλωσε, τονίζοντας ότι η Ευρώπη είναι πατρίδα πολλών Εβραίων και ότι η υπεράσπιση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας σημαίνει καταπολέμηση του αντισημιτισμού.
Στην απάντησή της στη μαρτυρία της κυρίας Φρίντλαντερ, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε: «Η Ένωση που θέλουμε να οικοδομήσουμε είναι ένας χώρος στον οποίο όλοι μπορούν να είναι εκείνοι που θέλουν να είναι. Ένας τόπος στον οποίο μια Εβραία γυναίκα όπως η Σιμόν Βέιλ, επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, μπορεί να φτάσει στο αξίωμα του προέδορυ αυτού του υπερήφανου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενός χώρου όπου όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα και αντιμετωπίζονται με την ίδια αξιοπρέπεια».
Η τελετή ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή προς τιμήν των θυμάτων του Ολοκαυτώματος και με ένα μουσικό ιντερλούδιο.