Αρκετούς ακόμα μήνες ταλαιπωρίας και ασφαλώς ψυχικής οδύνης επιφυλάσσει το υπουργείο Οικονομικών στους «άτυχους» ιδιοκτήτες διαμερισμάτων και κατοικιών που βρίσκονται σε περιοχές, όπως το Ψυχικό, η Φιλοθέη, η Νέα Ιωνία και το Περιστέρι.
Πολλοί εξ αυτών έχουν δει το ίδιο το Δημόσιο να διεκδικεί τις περιουσίες τους, επειδή κάποια στιγμή στο πολύ μακρινό παρελθόν και ασφαλώς πριν ενταχθούν στο σχέδιο πόλης, οι περιοχές αυτές ήταν δάση.
Ειδικότερα, εκτιμάται ότι περίπου 20.000 ιδιοκτήτες έχουν γίνει αποδέκτες ειδοποιητηρίων από τη Γεν. Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας, με τα οποία τους κοινοποιείται η κατάθεση ένστασης από το Δημόσιο ενάντια στην εγγραφή του ακινήτου τους στο κτηματολόγιο!
Το ζήτημα αναδείχθηκε από την «Κ» πριν από σχεδόν δύο μήνες, ωστόσο μέχρι σήμερα, δεν έχει αναληφθεί η παραμικρή πρωτοβουλία από την πλευρά των αρμόδιων αρχών κι ενώ είναι πιθανό να δημιουργηθεί αντίστοιχο πρόβλημα και για τις επόμενες περιοχές που οδεύουν προς ένταξη στο κτηματολόγιο.
Για το θέμα τοποθετήθηκε στις αρχές της εβδομάδας η υφυπουργός Οικονομικών κ. Παπανάτσιου, έπειτα από ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Γεώργιος-Δημήτριος Καρράς. Σύμφωνα με την υφυπουργό, «έχουν ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπ. Οικονομικών η αξιολόγηση της κατάστασης και η προώθηση προτάσεων για την επίλυση του ζητήματος. Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια εξεύρεσης λύσης άμεσα, με κύριο μέλημά μας αφενός τη διευκόλυνση των πολιτών, που τυχόν αδίκως ταλαιπωρούνται», σημείωσε.
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι το Δημόσιο (και συγκεκριμένα οι Διευθύνσεις Δασών του υπ. Περιβάλλοντος) δεν έπαψαν να είναι δημόσια κτήματα, παρότι απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα.
Οπως προκύπτει, βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας, όλες οι περιοχές της χώρας που εντάχθηκαν στο σχέδιο πριν από το 1975, δηλαδή πριν από τη θέσπιση του πιο πρόσφατου Συντάγματος που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα (μετά και τις αναθεωρήσεις που έχουν μεσολαβήσει έκτοτε), αποτελούν ιδιοκτησία του Δημοσίου, καθώς ναι μεν έχουν απολέσει τον δασικό τους χαρακτήρα, όχι όμως και τον δημόσιο, καθώς δεν έχουν εκδοθεί οι σχετικές πράξεις αποχαρακτηρισμού.
Αυτό προκύπτει λόγω του ότι οι δήμοι δεν ήταν υποχρεωμένοι μέχρι το 1975 να ζητούν γνωμοδότηση και έγκριση από τα κατά τόπους δασαρχεία για την ένταξη περιοχών τους στο σχέδιο πόλης.
Σήμερα, λοιπόν, με αφορμή τη διαδικασία της κτηματογράφησης, τα κατά τόπους δασαρχεία στέλνουν στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας τις περιοχές που κατά την κρίση τους ήταν δάση στο παρελθόν. Με τη σειρά της, η ΓΓΔΠ υποχρεούται να καταθέτει τις αντίστοιχες ενστάσεις στο πλαίσιο της διαδικασίας της κτηματογράφησης, καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα κατηγορηθεί για μη προάσπιση των συμφερόντων του Δημοσίου!
Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, δεδομένης της γνωστής «ταχύτητας» με την οποία λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες, θα απαιτηθούν αρκετοί ακόμα μήνες έως ότου δοθεί κάποια λύση.
Σημειωτέον δε ότι υφίσταται ήδη γνωμοδότηση από το 2011 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, την οποία και επισήμανε ο κ. Καρράς, βάσει της οποίας οι εκτάσεις που έχουν περιληφθεί σε σχέδια πόλης, έστω και αν δεν φέρουν την προσυπογραφή του υπουργού Γεωργίας, συνιστούν νόμιμη ένταξη.
Στο μεσοδιάστημα, οι ιδιοκτήτες καλούνται να προχωρήσουν σε νομικά έξοδα, προκειμένου να έχουν την απαιτούμενη νομική συνδρομή για την απόδειξη του αυτονόητου, ότι δηλαδή είναι οι νόμιμοι κάτοχοι της περιουσίας τους.
Πηγή Πληροφοριών: Καθημερινή
στο 