Επίσπευση και απλούστευση των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας, χαρτογράφηση των παιδιών που φιλοξενούνται στα ιδρύματα, των ίδιων των ιδρυμάτων αλλά και των υποψήφιων γονέων καθώς και νέα εργαλεία παρακολούθησης των δράσεων παιδικής προστασίας φιλοδοξεί να καθιερώσει στην Ελλάδα -μια χώρα που οι πολυετείς καθυστερήσεις και οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις έχουν οδηγήσει στη δραματική μείωση των “επίσημων” υιοθεσιών- νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Με τις προωθούμενες αλλαγές, αφήνεται ανοικτή η πιθανότητα αναδοχής και σε ομόφυλα ζευγάρια, καθώς δυνατότητα αποκτούν πλέον και ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης, ενώ καθιερώνεται ο θεσμός της Επαγγελματικής Αναδοχής για παιδιά με χρόνια προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς.
Ειδικότερα, δημιουργείται το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής και Υιοθεσίας, ως συμβουλευτικό – γνωμοδοτικό όργανο, καθώς και Εθνικά Μητρώα Ανηλίκων, Υποψήφιων Ανάδοχων Γονέων και Εγκεκριμένων Αναδοχών Ανηλίκων. Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης διατηρεί επίσης, Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Θετών Γονέων, ενώ αντίστοιχα ειδικά μητρώα υποχρεούνται να τηρούν και οι αρμόδιοι Φορείς, όπως είναι οι μονάδες παιδικής προστασίας. Θεσπίζεται ανώτατο χρονικό όριο αναμονής για τις διάφορες φάσεις τέλεσης των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας, ενώ εισάγεται ο θεσμός της ανάθεσης διεξαγωγής της κοινωνικής έρευνας και σύνταξης της απαιτούμενης κοινωνικής έκθεσης σε πιστοποιημένους κοινωνικούς λειτουργούς. Κατά κοινή ομολογία μάλιστα, όλων των εμπλεκόμενων φορέων, με αυτή την παρέμβαση επιδιώκεται η μείωση του χρόνου αναμονής και η αποσυμφόρηση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Το νομοσχέδιο καθιερώνει την υποχρεωτική επιμόρφωση των υποψηφίων θετών γονέων και επανακαθορίζει τις προϋποθέσεις καταλληλότητας των ανάδοχων γονέων. Αναφέρει δε, ότι κατάλληλες για να γίνουν ανάδοχες είναι οικογένειες που αποτελούνται από συζύγους αλλά και από έχοντες συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με ή χωρίς παιδιά, όπως και μεμονωμένα άτομα, άγαμα, ή διαζευγμένα ή σε χηρεία με ή χωρίς παιδιά, που μπορεί να είναι συγγενείς εξ αίματος οποιουδήποτε βαθμού με το ανήλικο τέκνο (συγγενική αναδοχή). Η διάταξη αυτή ενδέχεται να προκαλέσει αντιδράσεις από βουλευτές της αντιπολίτευσης, οι οποίοι θεωρούν ότι θα μπορούν ενδεχομένως και ομόφυλα ζευγάρια να καταστούν ανάδοχοι γονείς. Απαραίτητη βέβαια προυπόθεση παραμένει η κοινωνική έρευνα από πιστοποιημένες υπηρεσίες και κοινωνικούς λειτουργούς, με κυρίαρχο το “βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου παιδιού”.
Στο σκέλος της αναδοχής, το νομοσχέδιο προβλέπει την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, από το φορέα ασφάλισης του ανάδοχου γονέα αλλά και την χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης και μετά την ενηλικίωσή του παιδιού στην περίπτωση που πρόκειται για ΑμεΑ.
Εισάγει δε, και το θεσμό της επαγγελματικής αναδοχής για περιπτώσεις παιδιών με αναπηρία ή με έντονα ψυχολογικά προβλήματα, καθώς και για περιπτώσεις ανηλίκων που έχουν διαπράξει αδικήματα τα οποία άπτονται των διατάξεων του ποινικού – σωφρονιστικού συστήματος. Ο ανάδοχος γονέας σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να έχει ειδικές γνώσεις και του παρέχεται αυξημένη οικονομική ενίσχυση και εκπαίδευση
Πηγή Πληροφοριών: Καθημερινή
στο 