«Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι το ελληνικό πρόγραμμα -το τρίτο κατά σειρά- θα έχει επιτυχία όταν οι παίκτες «κλειδιά» δεν συναινούν ότι είναι αναγκαίο και ότι μπορεί να στεφθεί με επιτυχία;», αναρωτιούνται οι LA Times, επικαλούμενοι Αμερικανούς αναλυτές, οι οποίοι επιχειρούν να εξηγήσουν όλα τα παράδοξα γύρω από την ελληνική συμφωνία της 13ης Ιουλίου.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός παραδέχεται πως υπέγραψε μια συμφωνία που δεν πιστεύει, ενώ ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξακολουθεί να πιστεύει πως ο ασφαλέστερος δρόμος είναι το Grexit. To ΔΝΤ εκφράζει την απογοήτευσή του απέναντι από πρόγραμμα που δεν εγγυάται απομείωση χρέους.
Όπως αναφέρει το άρθρο:
«Ακούγοντας όλους τους αυτούς σημαντικούς παράγοντες της συμφωνίας να εκφράζουν επιφυλάξεις καταλήγεις στην ιδέα ότι είτε ήταν μια καλή ιδέα είτε ότι είναι καταδικασμένη να αποτύχει».
Σε μία προσπάθεια να διατηρήσουν το χαρακτήρα του επείγοντος, οι ανώτεροι αξιωματούχοι της Γερμανίας σημειώνουν πως αυτή η συμφωνία είναι η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να θέσει σε έλεγχο τα οικονομικά της.
Όμως ο πεσιμισμός γύρω από το πρόγραμμα εμφανίζει αυξητικές τάσεις σε όλη την Ευρώπη, καθώς αυτή η ανταλλαγή χρημάτων-μεταρρυθμίσεις στην οποία στηρίζεται θα φέρει περισσότερη λιτότητα και ουσιαστικά να ενισχύσει τις αποτυχία των δύο προηγούμενων προγραμμάτων. Συν ότι σε αυτή τη συγκυρία θα πρέπει το κυβερνών κόμμα (ο ΣΥΡΙΖΑ) να εφαρμόσει πολιτικές που όχι μόνο δεν φανταζόταν ότι θα καλούνταν ποτέ να το κάνει, αλλά και τις αντιμαχόταν σθεναρά όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση.
Ο Μαρκ Γουάισμπροτ, του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών στην Ουάσιγκτον, αναφέρει: «Στην πραγματικότητα αυτή ήταν η ύστατη κατάσταση στην οποία η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει γιατί οι άνθρωποί της ένιωσαν πως δεν είχαν άλλη επιλογή. Είναι όπως κάποιος αναγκάζεται να ομολογήσει μπροστά στην τηλεόραση για να γλυτώσει τη φυλακή».
Κρίσιμη και οριακή χαρακτηρίζεται η κατάσταση, κάτι που διαφαίνεται και από τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα αμέσως μετά τη συμφωνία. Δηλώσεις που σίγουρα δεν συνάδουν με το πνεύμα της συμφωνίας. Από κοντά έρχεται η άρνηση του ΔΝΤ να μετέχει στο πρόγραμμα όσο δεν λύνεται το θέμα του χρέους, αλλά και η δεδηλωμένη κρίση του Σόιμπλε ότι το προσωρινό Grexit είναι η καλύτερη λύση για την Ελλάδα. Έτσι, αντί η συμφωνία της 13η Ιουλίου να οδηγεί στο τέλος του ελληνικού δράματος, επί της ουσίας δίνει το έναυσμα για την έναρξη ενός ακόμη κεφαλαίου του.
Ο Γουάισμπροτ συμπληρώνει: «Φυσικά και δεν την πιστεύουν τη συμφωνία και φυσικά δεν πρόκειται να πραγματωθεί. Τα αριθμητικά δεδομένα είναι συγκεκριμένα. Δεν θα επιτρέψουν στην ελληνική οικονομία και τους ανθρώπους να ανακάμψουν και θα εντείνουν ακόμη περισσότερο την ύφεση τα επόμενα χρόνια». Αυτός ο σκεπτικισμός είναι ευδιάκριτος σε πάρα πολλούς οικονομολόγους από τη στιγμή που βλέπουν ότι και το τρίτο πακέτο στήριξης ακολουθεί την ίδια ακριβώς συνταγή των προηγούμενων. Ο γνωστή οικονομολόγος Βίκι Πράις αναφέρει από την πλευρά της: «Έχουμε έναν πρωθυπουργό που δεν πιστεύει ότι η συμφωνία μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Όταν η οικονομία καταρρέει, δεν έχει νόημα να ανεβάζεις τους φόρους.. Μάλιστα, θέτει και θέμα κοινωνικής αναταραχής λέγοντας πως αν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα η οικονομία είχε πέσει κατά 25%, οι πολιτικοί θα είχε λιντσαριστεί.
Επομένως, μέχρι ποιο σημείο επιμένουν οι Ευρωπαίοι έναντι της Ελλάδας, δεδομένου ότι η Γερμανία αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να κάνει πίσω ή να βάζει νερό στο κρασί της; Επιπλέον, ο Τσίπρας δεν έχει πολλά περιθώρια στο εσωτερικό, καθώς ήδη νιώθει την πίεση στο κόμμα του από τη συμφωνία και μετά, ενώ και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί τους εκφράζουν ανοιχτά την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του.
Ο Μουιτάμπα Ραχμάν του Eurasia Group, λέει: «Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι θα δουν κάποια στιγμή την ελληνική κατάσταση με λογικό μάτι και αν θα αντιληφθούν ότι ο Τσίπρας είναι ένας σημαντικός πολιτικός παράγοντας στην Ελλάδα. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να τα βρουν με τον Τσίπρα και να καταλήξουν σε ένα πρόγραμμα με αυτόν ως πρωθυπουργό». Οι αναλυτές φοβούνται ακόμη και τη σκέψη ότι το τρίτο πρόγραμμα θα έχει τα ίδια αποτελέσματα με τα δύο προηγούμενα. Η Πράις αποφαίνεται: «Όπως και να έχει, η συμφωνία πρέπει να υπογραφεί άμεσα καθώς η Ελλάδα έχει μια ακόμη σημαντική υποχρέωση στις 20 Αυγούστου έναντι της ΕΚΤ. Ας γίνει αυτό και στη συνέχεια μπορούν να υπάρξουν κάποιες προσαρμογές στο πρόγραμμα, αλλά και να μπει στο τραπέζι το θέμα του χρέους. Η Ελλάδα χρειάζεται οπωσδήποτε μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν μπορείς να περιμένεις μέσα σε ένα βράδυ να αλλάξουν η γραφειοκρατία και η διαφθορά από τις οποίες μαστίζεται εδώ και χρόνια».