Τον «κοινωνικό χαρακτήρα» των έκτακτων μέτρων για τις συντάξεις, του Αλέξη Τσίπρα, υπογραμμίζει σήμερα ο γαλλικός Τύπος, που σαν «αντίποινα» των πιστωτών, είναι η «αναίρεση» των μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους.
Ο Γάλλοι σχολιαστές βλέπουν παράλληλα πολιτικές σκοπιμότητες και στις δύο πλευρές: Ο μεν Β. Σόϊμπλε στοχεύει στην εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ο δε Α. Τσίπρας στην ανάκτηση της χαμένης δημοτικότητας.
«Το Eurogroup τιμωρεί τον Τσίπρα για τα κοινωνικά μέτρα» είναι ο σημερινός τίτλος της οικονομικής «Les Eco».
«Μετέωρη η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μετά την ανακοίνωση των κοινωνικών μέτρων» λέει η «Le Monde» υπογραμμίζοντας παράλληλα, ότι ο επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, «λυπάται για αυτήν την αναποδιά που προκλήθηκε από το βέτο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών».
«Νέο θεατρικό επεισόδιο στο σήριαλ του ελληνικού χρέους» τιτλοφορεί το κύριο άρθρο της η «Figaro».
«Υψώνονται οι τόνοι ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο Eurogroup» τιτλοφορεί και η οικονομική «La Tribune», εξηγώντας στον υπότιτλο ότι «οι Ευρωπαίοι πιστωτές ανέστειλαν τα μέτρα που πάρθηκαν την περασμένη εβδομάδα για το χρέος, σαν απάντηση στις κοινωνικές αποφάσεις που ανήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος για ακόμα μια φορά απειλείται με μια καυτή ταπείνωση».
«Μήπως βιαστήκαμε να γυρίσουμε τη σελίδα της ελληνικής κρίσης;» αναρωτιέται η εφημερίδα «Le Monde».
Με αναφορά σε πηγές των Βρυξελλών, η εφημερίδα υποστηρίζει ότι αιτία της απόφασης αναστολής για την ελάφρυνση, είναι το βέτο του ισχυρού Γερμανού Οικονομικών, Β. Σόϊμπλε στον ΕΜΣ, όπου απαιτείτο ομοφωνία.
«Το αμάρτημα του Τσίπρα είναι ότι πήρε αποφάσεις χωρίς να συμβουλευθεί προηγούμενα τους πιστωτές», εξηγεί το δημοσίευμα.
Η Μοντ υπογραμμίζει την αντίδραση του Ευρωπαίου επιτρόπου, Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος «αρνείται το να φορτωθεί η Επιτροπή την ευθύνη του βέτο»: «Η απόφαση της αναστολής δεν εκδόθηκε βάσει της αξιολόγησης της Επιτροπής (για τα μέτρα που πήρε ο πρωθυπουργός) δεδομένου ότι η εκτίμηση αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί. Όσοι επιθυμούν την αναστολή των βραχυπρόθεσμων μέτρων, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους» φέρεται να εξηγεί ο επίτροπος.
Η Monde υπογραμμίζει και τις θέσεις Μοσκοβισί σχετικά με την έως τα τώρα συμπεριφορά της Ελλάδας:
«Με τρόπο μονίμως αυθόρμητο, αλλά σταθερό, οι Έλληνες έχουν σεβασθεί το πρόγραμμα της βοήθειας και οι προσπάθειές τους είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Εφ’ όσον αυτοί εκπληρώνουν το δικό τους μέρος της σύμβασης, θα πρέπει και οι άλλοι να εκπληρώσουν το δικό τους», σφυροκοπά ο Μοσκοβισί.
«Το ελληνικό έπος, ξεκινάει και πάλι» υπογραμμίζει στο κύριο άρθρο της η Figaro.
Εξηγεί στη συνέχεια, ότι σύμφωνα με την Αθήνα, οι πρόσθετες δαπάνες είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν χάρις στο πρωτογενές πλεόνασμα, που για το 2016 είναι υψηλότερο από τους στόχους των πιστωτών. Το πρόβλημα όμως της Ελλάδας είναι, ότι έχοντας υπογράψει τη χρηματική βοήθεια των 86 δισ. ευρώ, «παραμένει κάτω από τη στενή επιτήρηση των πιστωτών και δεν μπορεί να κάνει την παραμικρή δαπάνη επί του προϋπολογισμού χωρίς την προηγούμενη συμφωνία μαζί τους».
«Είναι σίγουρο» εκτιμά η Figaro, «ότι τα εν λόγω βραχυπρόθεσμα μέτρα (κοινωνικά) δεν θα επηρεάσουν παρά περιορισμένα το χρέος. Από πολιτικής απόψεως όμως, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον Έλληνα πρωθυπουργό, στο να καταπιεί πιο εύκολα το χάπι της λιτότητας το εκλογικό σώμα, που είναι όλο και περισσότερο δυσαρεστημένο» καταλήγει η Figaro.
Εκλογές ή έξοδος ;
«Η τιμωρία δεν άργησε να πέσει» υπογραμμίζει η οικονομική «Les Eco», για την «έκτακτη κοινωνική χειρονομία» του Αλέξη Τσίπρα.
Πριν από μερικές μέρες, εξηγεί το δημοσίευμα, ο Αλέξης Τσίπρας θεώρησε ότι είχε το δικαίωμα να αφιερώσει 600.000 ευρώ για την ενίσχυση των μικροσυνταξιούχων. «Ήταν μια απόφαση στο όνομα της κοινωνικής συνοχής».
«Ο χριστουγεννιάτικος αυτός μπουναμάς όμως, θα μπορούσε να στοχεύει παράλληλα και στην αύξηση της δημοτικότητας του πρωθυπουργού, που έχει πέσει πολύ χαμηλά», εκτιμά το δημοσίευμα και προσθέτει:
«Δεν αποκλείεται επίσης, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, κουρασμένος από το να υφίσταται όλες τις απαιτήσεις των πιστωτών του, χωρίς να υπάρχει ανταπόδοση, να σκεφτόταν την πρόκληση νέων εκλογών τις ερχόμενες εβδομάδες και να αναζητούσε τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών για την επανεκλογή του».
Η Les Eco εκτιμά ότι ο πρωθυπουργός θα αναζητήσει στη συνάντηση Κορυφής, την υποστήριξη της Α. Μέρκελ και του Φ. Ολάντ «χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα την εξασφαλίσει» εκτιμά το δημοσίευμα.
Για την οικονομική «La Tribune» και τον πολύ γνωστό δημοσιογράφο Ρομαρίκ Γκοντέν, η αναστολή (της ελάφρυνσης του χρέους) πρόκειται για «ένα πάγωμα χωρίς ιδιαίτερη σημασία».
Στην ουσία αφορά μόνο σε ένα ασφάλιστρο 2% που οφείλει η Αθήνα για ένα χρέος του 2012. «Η ουσία επομένως δεν βρίσκεται εδώ» υπογραμμίζει, εκτιμώντας παράλληλα ότι «από νομικής απόψεως η απόφαση του Α. Τσίπρα, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί».
Για τον Ρ. Γκοντέν «τα αντίποινα των πιστωτών είναι μια καθαρά πολιτική απόφαση που στοχεύει στο να αφοπλίσει τελείως την ελληνική κυβέρνηση, εκμηδενίζοντας κάθε αξίωση για μια αυτόνομη οικονομική και κοινωνική πολιτική, εξολοθρεύοντας παράλληλα την πολιτική αξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι οι παλιές πολιτικές μνησικακίες που σε μεγάλο βαθμό ενέπνευσαν την συμπεριφορά των πιστωτών κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 δεν έχουν εξαφανισθεί» εκτιμά ο συντάκτης.
Η συνέπεια είναι ότι σήμερα ο Α. Τσίπρας είναι «με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο, διότι η “αναστολή” θα σημάνει προφανώς την απόρριψη της δεύτερης αξιολόγησης και πιθανό πάγωμα της εκταμίευσης των κεφαλαίων που είναι απαραίτητη για την Αθήνα πριν το καλοκαίρι για την αποπληρωμή των 6 δισ. ευρώ του χρέους».
« Τι θέλει το Eurogroup» και «που είναι η Γαλλία»; αναρωτιέται ο Ρ. Γκοντέν.
«Η στρατηγική του Eurogroup είναι να κρατήσει την Ελλάδα κάτω από το ζυγό του χρέους. Αυτή η κλιμάκωση έχει ως τελικό στόχο της εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη, πράγμα που ο Β. Σόϊμπλε δεν το έκρυψε με συνέντευξή του στη γερμανική «Bild Zeitung » τονίζει.
Σε ό,τι αφορά στη Γαλλία, ο συντάκτης δεν μπορεί να καταλάβει γιατί δεν προβάλλει καμία αντίσταση, όταν μάλιστα ο Φρανσουά Ολάντ καυχιέται μονίμως ότι συνέβαλε «στη σωτηρία της Ελλάδας το 2015».
« Η ελληνική κοινωνία υφίσταται στο εν τω μεταξύ τις συνέπειες μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής, που πεισματικά επιμένει σε μια χαμένη στρατηγική για την Ελλάδα σήμερα, αλλά και για άλλες χώρες της ευρωζώνης, που είναι σίγουρο ότι θα χάσουν αύριο, για τα χρέη τους» υπογραμμίζει η Les Eco.