Τα «κλειδιά» για συμφωνία, ο Σόιμπλε και ο… Ηρακλής

Δεδομένου ότι η πραγματική επιδίωξη της ελληνικής πλευράς δεν μπορεί να είναι άλλη από την χωρίς απρόοπτα εκταμίευση της επόμενης δόσης, έτσι ώστε να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός το καλοκαίρι, λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι διά μέσου της συμφωνίας με το σύνολο των εταίρων, άρα και του ΔΝΤ και μέσω της παραμονής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και τέλος συνυπολογίζοντας ότι ΕΕ – Ελλάδα και ΔΝΤ έχουν αποφασίσει από το Μάιο τον οδικό χάρτη για τα παραπάνω (αναδιάρθρωση χρέους, προληπτικά δημοσιονομικά μέτρα κτλ), η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ανοίξει εκ νέου ουσιαστικό δίαυλο επικοινωνίας με τις Βρυξέλλες και το eurogroup είναι δείγμα αποκλιμάκωσης της όποιας έντασης και της ασάφειας που υπήρξε τις πολλές τελευταίες εβδομάδες.

Ακόμα όμως και έτσι, η υπόθεση δεν είναι υπόθεση μιας ή δύο επιστολών. Είναι μια μακρά και συστηματική διαδικασία που στο τέλος της πρέπει να καταλήξει στο γνωστό μας staff level agreement (+). Όπου το “+” είναι τα μέτρα στοίχημα για το 2019.

Έστω λοιπόν ότι η κυβέρνηση τελειώνει με την αγορά ενέργειας, απελευθερώνει τις απολύσεις μέχρι του 10% χωρίς υπογραφή υπουργών και γενικών γραμματέων και κλείνει τη μικρή δημοσιονομική τρύπα του 2018, από εκεί και πέρα αρχίζει η επόμενη φάση της συζήτησης.

Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Τα “σοβαρά διαρθρωτικά μέτρα” που ζήτησε το eurogroup (βλ. δηλώσεις Ντάισελμπλουμ στο eurogroup του Νοεμβρίου 2016) και όχι μόνο το ΔΝΤ, για την επίτευξη του 3,5%, δεν μπορούν να είναι νέοι φόροι, διότι οι φόροι είναι που μας έφτασαν ως εδώ.

Η λειτουργία του κράτους χρειάζεται σοβαρή μείωση δαπανών, με μόνιμο και διαρθρωτικό τρόπο, εκεί που το κράτος ξοδεύει τα μεγάλα ποσά: στα εφάπαξ και τις υψηλές συντάξεις των ΔΕΚΟ και του δημοσίου και στο μισθολόγιο του δημοσίου και των ΔΕΚΟ.

Αυτά όμως είναι γνωστά. Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι το πώς θα παίξει στο μίγμα ο παράγοντας τον μεσοπρόθεσμων μέτρων.

Μια υψηλή πηγή στο Real.gr έλεγε στη Μάλτα προ εβδομάδων ότι αυτός ο παράγοντας μπορεί να ξεκλειδώσει πολλά, ακόμα και αν έρθει το 2018.

Η ίδια πηγή, που ήταν βέβαιη για την εφαρμογή τους (ακόμα και αν τώρα δεν ακούσουμε και πολλά δημόσια), εκτιμά ότι και το 3,5% θα επανεξεταστεί τα έτη μετά το 2018 αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό σκηνικό εκείνες τις κρίσιμες προεκλογικές μέρες.

Για αυτό όμως προϋπόθεση είναι ή άψογη συνεργασία ως τότε.

Και φυσικά θα βοηθήσει αν περιοριστεί και η διασπορά ελληνογερμανικής μυθολογίας. Ο Σίγκριφντ δεν ήταν ο Ηρακλής και ο Σόιμπλε δεν είναι αυτό που φαντάζονται ορισμένοι.