«Το κοινό νόμισμα βρίσκεται ενώπιον μιας δοκιμασίας αντοχής υπαρξιακής φύσης. Μετά τις γαλλικές εκλογές, το Βερολίνο ενδέχεται να χάση τον σημαντικότερο εταίρο του. Και μέσα σε όλα αναζωπυρώνεται και πάλι η διαμάχη για την Ελλάδα» αναφέρει δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Το άρθρο επικεντρώνει το ενδιαφέρον τους στις κρίσιμες εκλογές που αναμένονται προσεχώς σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία και τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει εκ νέου η ευρωζώνη. Ειδικά σε σχέση με την πρώτη κατά χρονολογική σειρά εκλογική αναμέτρηση, αυτή της Ολλανδίας, η εφημερίδα γράφει:
«Οι ολλανδικές εκλογές κινδυνεύουν να επισκιαστούν από ένα διαρκές τεστ αντοχής που καλά κρατεί εδώ και επτά χρόνια: τη διαμάχη για το ελληνικό χρέος. Όπως και η γερμανική βουλή, έτσι και η ολλανδική, είχε επικυρώσει το τρίτο πρόγραμμα δανειακής βοήθειας υπό τον όρο της συμμετοχής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο. Ωστόσο μέχρι στιγμής το ΔΝΤ δεν έχει εκπληρώσει αυτόν τον όρο. Εάν το ΔΝΤ δεν λάβει μέρος, τότε το πρόγραμμα αυτό τελειώνει για την Ολλανδία, αναφέρει ευρωπαίος διπλωμάτης. Από τη σκοπιά της ολλανδικής κυβέρνησης στη Χάγη, όπου ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έχει την ιδιότητα του υπουργού Οικονομικών της χώρας, θα ήταν καλύτερο εάν στην επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβουραρίου οι υπ. Οικοκομικών της Ευρωζώνης κατέληγαν σε μια συνεννόηση με το ΔΝΤ. Το πρόβλημα είναι μόνο το εξής: ότι οι ευρωπαίοι εταίροι περιμένουν πράξεις από την Αθήνα».
Η εφημερίδα κλείνοντας υπενθυμίζει ότι για το ΔΝΤ προέχει το κλείσιμο της τρέχουσας αξιολόγησης, η οποία όμως είναι στάσιμη. «Οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΕΜΣ δεν έχουν φτάσει ακόμη στην Αθήνα. ‚Όσο δεν έρχεται κανένα μήνυμα από την ελληνική κυβέρνηση, ότι σκέφτεται στα σοβαρά τι κάνει, τότε δεν έχει νόημα να μεταβούμε στην Αθήνα», λέγεται στις Βρυξέλλες». Από την άλλη πλευρά, αναφέρει η εφημερίδα, ο Σόιμπλε αυξάνει την πίεση προς την Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική εάν θέλει να παραμείνει στο ευρώ. Στο μεταξύ «οι αγορές είναι ήδη ανήσυχες. Σε αντίθεση με την Γαλλία και την Ολλανδία, η εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα είναι περιορισμένη. Πράγμα που σημαίνει όμως επίσης ότι οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται τις χώρες του ευρώ. Γιατί αυτοί στο τέλος αποφασίζουν πόση πίεση θα ασκηθεί στο τέλος στην Αθήνα -και κατά συνέπεια στο ευρώ.»
στο 