Με αφορμή τα δημοψηφίσματα που διενεργήθηκαν προ ημερών στην Ουγγαρία και την Κολομβία, η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου εξετάζει το ζήτημα της άμεσης δημοκρατίας. Σε εκτενές της σχόλιο εκτιμά ότι «η ιδέα της άμεσης δημοκρατίας γίνεται αυτό το διάστημα πολύ συχνά αντικείμενο κατάχρησης».
Όπως παρατηρεί η εφημερίδα του Μονάχου, οι σκέψεις που έκανε στο παρελθόν ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ «ηχούν ελκυστικές, είναι και πάλι δημοφιλείς. Η άμεση δημοκρατία βιώνει μια αναγέννηση.
Οι πολίτες αποφασίζουν οι ίδιοι για σημαντικά ζητήματα: οι Έλληνες για προγράμματα λιτότητας, οι Ελβετοί για τους μετανάστες, οι Βρετανοί για την Ευρώπη, οι Ούγγροι για τους πρόσφυγες και οι Κολομβιανοί για την ειρήνη (σ.σ. με τους αντάρτες Farc). Τον Δεκέμβριο οι Ιταλοί αποφασίζουν για αναθεώρηση του Συντάγματος.
Σύντομα ενδέχεται οι Τούρκοι να ψηφίσουν για την θανατική ποινή και οι Σκωτσέζοι για την ανεξαρτησία τους», σημειώνει ο αρθρογράφος και συμπληρώνει: «Λέγεται ότι η φωνή του λαού δεν ακούγεται. Ωστόσο, πρέπει να επιτραπεί και το ερώτημα εάν αυτά τα δημοψηφίσματα φέρνουν περισσότερη δημοκρατία και πιο ικανοποιημένους πολίτες».
Το σχόλιο της SZ εστιάζει μεταξύ άλλων στο ελληνικό παράδειγμα. Όπως επισημαίνει, «και οι Έλληνες έπρεπε να βιώσουν το πόσο λίγο σέβονται μερικοί πολιτικοί τα δημοψηφίσματα.
Το 2015 ψήφισαν ενάντια στα μέτρα λιτότητας των δανειστών. Η συνέπεια ήταν ότι τα μέτρα εφαρμόστηκαν και η χώρα βιώνει ένα πρόγραμμα λιτότητας δίχως προηγούμενο. Έτσι απογοητεύονται οι δημοκράτες».
στο 