Ποσό ύψους 1.562.613 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους καλείται να καταβάλει το Δημόσιο σε ασφαλιστική εταιρία που κάλυψε τις ζημιές που προκλήθηκαν τη νύχτα της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 σε καταστήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Στην κρίση αυτή κατέληξε με 4 αποφάσεις του το Συμβούλιο Επικρατείας το οποίο στο παρελθόν είχε επιδικάσει 1.868.000 ευρώ (συν τους τόκους) σε ιδιοκτήτες καταστημάτων-επιχειρηματίες που βρίσκονται στις οδούς γύρω από το Πολυτεχνείο και στην περιοχή των Εξαρχείων οι οποίοι υπέστησαν ολοσχερή ή μερική καταστροφή, λεηλατήθηκαν ή κάηκαν τα καταστήματά τους.
Η προσφυγή
Στα Διοικητικά Δικαστήρια είχε προσφύγει ασφαλιστική εταιρεία η οποία διεκδικούσε το ποσό των 1.562.613 ευρώ που είχε καταβάλλει σε ασφαλισμένους ιδιοκτήτες καταστημάτων που υπέστησαν ολοσχερείς ή τεράστιες καταστροφές το επίμαχο βράδυ.
Η πρώτη επιχείρηση που είχε υποστεί ζημιές ύψους 1.028.047 ευρώ ήταν στο Μοναστηράκι στη συμβολή των οδών Ερμού και Καπνικαρέας. Η δεύτερη που είχε υποστεί ζημιές 359.600 ευρώ στεγαζόταν επί της οδού Ερμού 49. Η τρίτη ήταν επί της οδού Εναντίας 86 στην Θεσσαλονίκη και είχε υποστεί ζημιές 89.214 ευρώ και η τέταρτη ήταν στην συμβουλή των οδών Γούναρη και Αλεξάνδρου Σβώλου 35 και πάλι στην συμπρωτεύουσα με ζημιές 85.842 ευρώ.
Στα διοικητικά εφετεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης είχαν απορριφθεί οι υποθέσεις της ασφαλιστικής, όμως το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ τις αναίρεσε υπογραμμίζοντας ότι από αυτές «δεν προκύπτει ο τρόπος δράσης των αστυνομικών κατά την διάρκεια των βίαιων επεισοδίων και ειδικότερα δεν αναφέρονται συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες προέβησαν προκειμένου να αναχαιτίσουν τις επιθέσεις κατά της περιουσίας των πολιτών, ούτε προκύπτει ότι συνελήφθη μέρος έστω των δραστών που προέβησαν σε εμπρησμούς και καταστροφές, δεδομένου ότι στις εφετειακές αποφάσεις οι δράστες αναφέρονται ως «άγνωστοι»».
Μαλιστα, όπως εξηγούν οι σύμβουλοι Επικρατείας «η προστασία της περιουσίας των πολιτών από βίαια επεισόδια που εκδηλώνονται στο πλαίσιο οποιασδήποτε μορφής μαζικής κινητοποίησης πολιτών αποτελεί υποχρέωση των αστυνομικών οργάνων, η εκπλήρωση της οποίας δεν εναπόκειται στην διακριτική ευχέρειά τους. Επομένως, αν τα αστυνομικά όργανα παραλείψουν παντελώς να επέμβουν για να προστατεύσουν την περιουσία του πολίτη, η οποία απειλείται, υπό τις ανωτέρω περιστάσεις, η παράλειψη αυτή είναι παράνομη και συνεπώς συντρέχει η απαιτούμενη για την θεμελίωση αστικής ευθύνης του Δημοσίου προϋπόθεση της παρανομίας» άρα θεμελιώνεται το δικαίωμα για καταβολή αποζημίωσης.