Στ. Κούλογλου: Ο φον Σόιμπλε είναι ο Μέτερνιχ του 21ου αιώνα

Ο Τζ. Στίγκλιτς διάσημος νομπελίστας της Οικονομίας γράφει πολύ
επιτυχημένα στο τελευταίο του βιβλίο ότι το Βερολίνο συμπεριφέρεται σαν τους
φλεβοτόμους του Μεσαίωνα, που αφαιρούσαν το αίμα από τους ασθενείς πιστεύοντας
ότι θα τους κάνουν καλά. Αυτό είναι η λιτότητα σήμερα.

Η ελληνική πλευρά έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να προχωρήσει
η συμφωνία με τους δανειστές. Η κυβέρνηση εφάρμοσε κατά γράμμα το μνημόνιο.
Έστειλε το μήνυμα ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να παραμερίσει όλα τα εμπόδια,
αρκεί να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Αλλά δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

H απάντηση του κυρίου Σόιμπλε ήταν ένα μεγάλο “νάιν”. Είναι
προφανές ότι έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του. Αν δεν υπάρξει συμβιβασμός, θα
πάμε για εκλογές. Στο κάτω κάτω δεν μπορεί το μέλλον μιας χώρας να εξαρτάται
από τις εκλογές μιας άλλης, που θα γίνουν το ερχόμενο φθινόπωρο.

Στο θέμα του Κυπριακού ο κ. Κούλογλου ανέφερε ότι πρόκειται στη
πραγματικότητα για την τελευταία ευκαιρία πριν παγιωθούν τα τετελεσμένα από την
εισβολή και τη κατοχή του νησιού από τα τουρκικά στρατεύματα. Γράφτηκαν πολλά
για τον ρόλο και τις επεμβάσεις του Ελληνα υπουργού των Εξωτερικών αλλά δεν
είναι η ώρα για καταλογισμό ευθυνών. Αυτό που χρειάζεται είναι να παραμείνουμε
πιστοί στο μεταπολιτευτικό δόγμα, ότι δηλαδή η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα
συμπαρίσταται.

Τέλος ο κ. Κούλογλου επισήμανε ότι οι επιλογές Τραμπ στις ΗΠΑ προκαλούν
αυξανόμενη ανησυχία. «Σε αυτές τις συνθήκες θα χρειαζόταν μια ακόμη πιο ισχυρή
Ευρώπη, αλλά ο κύριος Σόιμπλε τη διαλύει. Τι να πει κανείς: Μωραίνει ο
Κύριος…».

Ακολουθεί το κείμενο ολόκληρης
της συνέντευξης:

-Εκτιμάτε πως οι εμμονές
Σόιμπλε, όπως αναφέρεστε σε πρόσφατη συνέντευξη, δημιουργούν τεράστια προβλήματα
στη χώρα μας , στις χώρες του Νότου αλλά και στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης;

Ο φον Σόιμπλε είναι ο Μέτερνιχ του 21ου αιώνα. Ο Μέτερνιχ ήταν υπουργός
Εξωτερικών φυσικά, αλλά με τον ρόλο που παίζει η οικονομία στη σύγχρονη εποχή
είναι ο υπουργός Οικονομικών της επικρατούσας δύναμης που καθορίζει τις τύχες
των λαών της Ευρώπης. Ίσως διαθέτει σήμερα μεγαλύτερη επιρροή από αυτήν του
Μέτερνιχ.

Το συντηρητικό δόγμα του είναι η προσήλωση στις πολιτικές της
λιτότητας, η άρνηση κάθε αλλαγής και η επικυριαρχία του Βερολίνου σήμερα, της
Αυστρίας τον 19ο αιώνα.

Πρόκειται πραγματικά για καταστροφικές εμμονές που έχουν φουντώσει τον
ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά. Και οδηγούν αναπόφευκτα στην διάλυση της
ευρωζώνης.

Αν όχι της Ευρωπαικής Ενωσης, τουλάχιστον με την σημερινή της μορφή.

-Η λιτότητα μπορεί να εγγυηθεί
ένα καλύτερο μέλλον;

Ρωτήστε καλύτερα τον οποιοδήποτε σοβαρό οικονομολόγο και θα σας πει ότι
δεν πάμε πουθενά.

Ο φον Σόιμπλε είναι νομικός και προφανώς σκαμπάζει ελάχιστα από
οικονομικά.

Ο Τ. Στίγκλιτς διάσημος νομπελίστας της Οικονομίας γράφει πολύ
επιτυχημένα στο τελευταίο του βιβλίο ότι το Βερολίνο συμπεριφέρεται σαν τους
φλεβοτόμους του Μεσαίωνα, που αφαιρούσαν το αίμα από τους ασθενείς πιστεύοντας
ότι θα τους κάνουν καλά. Αυτό είναι η λιτότητα σήμερα.

-Που οδηγούν οι εξαγγελίες
Τσίπρα για τους συνταξιούχους και το ΦΠΑ στα νησιά;

Η ελληνική πλευρά έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να προχωρήσει
η συμφωνία με τους δανειστές. Η κυβέρνηση εφάρμοσε κατά γράμμα το μνημόνιο.

Ο Α. Τσίπρας εκμεταλλεύτηκε όσο δυνατόν καλύτερα τις διεθνείς
συμμαχίες, μέχρι και ο Ομπάμα έκανε το τελευταίο του ταξίδι στην Αθήνα,
πλέκοντας το εγκώμιο της Ελλάδας.

Ακόμη και ο ανασχηματισμός, αν είχε κάποιο νόημα, ήταν να στείλει το
μήνυμα ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να παραμερίσει όλα τα εμπόδια, αρκεί να
κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

H απάντηση του κυρίου Σόιμπλε ήταν ένα μεγάλο “νάιν”. Είναι
προφανές ότι έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του.

Το ΔΝΤ, παρά τις προηγούμενες διαβεβαιώσεις του, ότι δηλαδή θα
απορρίψει τις παράλογες γερμανικές
αξιώσεις για πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 και την παραπομπή της ρύθμισης
του χρέους στις ελληνικές καλένδες, υποχώρησε στις γερμανικές αξιώσεις.

Στον πρωθυπουργό δεν έμενε παρά να πετάξει το γάντι στους δανειστές.
Την ώρα που ο Μπέμπε Γκρίλο ζητάει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Ιταλίας
από το ευρώ, θα διακινδυνεύσουν την αναθέρμανση της ανοικτής κρίσης στην
ευρωζώνη;

-Και αν το σηκώσουν;

Η κυβέρνηση θέλει ακόμη και σήμερα να κλείσει η αξιολόγηση, να μπει η
χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Μ. Ντράγκι, ελπίζοντας στην
αναθέρμανση της οικονομίας. Αλλά όχι και
να αυτοκτονήσει.

-Πάμε δηλαδή για εκλογές;

Oι Βρυξέλλες κατανοούν το πάγωμα του ΦΠΑ στα νησιά του Ανατολικού και
Βορείου Αιγαίου. Αλλά ούτε το ΔΝΤ ούτε ο φον Σόιμπλε θα χωνέψουν εύκολα το
επίδομα στις χαμηλόμισθες συντάξεις που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας.

Με τον δικό τους τρόπο, και το ένα και ο άλλος, έχουν δηλώσει ότι οι
Έλληνες δεν αξίζουν παρά συντάξεις πείνας.

Αν δεν υπάρξει συμβιβασμός, θα πάμε για εκλογές. Στο κάτω κάτω δεν
μπορεί το μέλλον μιας χώρας να εξαρτάται από τις εκλογές μιας άλλης, που θα
γίνουν το ερχόμενο φθινόπωρο.

-Ποια η άποψη σας για το
Κυπριακό με τον τρόπο που εξελίχθηκαν ή εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις;

Το Κυπριακό βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη καμπή. Πρόκειται στη
πραγματικότητα για την τελευταία ευκαιρία πριν παγιωθούν τα τετελεσμένα από την
εισβολή και τη κατοχή του νησιού από τα τουρκικά στρατεύματα.

Ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει κάνει πολλά βήματα για μια δίκαια λύση ενώ
θετικό ρόλο έπαιζε μέχρι πρόσφατα και ο επικεφαλής των Τουρκοκυπρίων Μουσταφά
Ακιντζί.

Γιατί και οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να απαλλαγούν από τον ασφυκτικό
εναγκαλισμό της Τουρκίας και να γίνουν ισότιμοι πολίτες της ΕΕ, όπου ανήκει η
κυπριακή Δημοκρατία.

Γράφτηκαν πολλά για τον ρόλο και τις επεμβάσεις του Ελληνα υπουργού των
Εξωτερικών αλλά δεν είναι η ώρα για καταλογισμό ευθυνών. Αυτό που χρειάζεται
είναι να παραμείνουμε πιστοί στο μεταπολιτευτικό δόγμα, ότι δηλαδή η Λευκωσία
αποφασίζει και η Αθήνα συμπαρίσταται.

Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την πολιτική αυτή οδηγεί σε καταστροφές,
όπως ήταν το πραξικόπημα της χούντας το 1974 στη Κύπρο και η τουρκική εισβολή.

-Το σχόλιο σας για την εκλογή
Τραμπ και τι πρόκειται να αλλάξει η δεν θα αλλάξει;

Τα πράγματα εξελίσσονται πολύ άσχημα, ήδη πριν αναλάβει τη προεδρία
στις αρχές Ιανουαρίου.

Οι διορισμοί φανατικών ακροδεξιών σε κρίσιμα πόστα, ανθρώπων που έχουν το
παρατσούκλι “τρελός σκύλος” στη θέση του παντοδύναμου συμβούλου
Εθνικής Ασφαλείας ή αρνητών του φαινομένου του θερμοκηπίου, δεν προμηνύουν
τίποτα καλό ούτε για τις ΗΠΑ ούτε για τον κόσμο.

Σε αυτές τις συνθήκες θα χρειαζόταν μια ακόμη πιο ισχυρή Ευρώπη, αλλά ο
κύριος Σόιμπλε τη διαλύει. Τι να πει κανείς: Μωραίνει ο Κύριος…