Τα πλεονεκτήματα της «Ατζέντας 2010» εκθειάζει ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, ενώ παράλληλα ζητεί «περισσότερο χρόνο» για τις μεταρρυθμίσεις στον ευρωπαϊκό Νότο…
Όλα αυτά στη διάρκεια ομιλίας που εκφώνησε ο Σρέντερ στην «Ακαδημία για την Πρακτική Πολιτική» την περασμένη Δευτέρα. Την Ακαδημία ίδρυσε το 2011 στη Βόννη ο άλλοτε έμπιστος συνεργάτης του Σρέντερ, Μπόντο Χόμπαχ.
Αν και… γριπιασμένος, ο πρώην καγκελάριος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση, για να κάνει έναν ακόμη απολογισμό του έργου του και να υπερασπιστεί την «Ατζέντα 2010», το πρόγραμμα των οδυνηρών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που συνδέθηκε άμεσα με το όνομά του, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην εποχή του, αλλά εκθειάζεται σήμερα ακόμη και από πολιτικούς αντιπάλους.
Μιλώντας στην Ακαδημία ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός εξέφρασε την άποψή του για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και γενικότερα στον ευρωπαϊκό Νότο, επικαλούμενος ακριβώς την προσωπική του εμπειρία.
«Θα πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από τη γερμανική εμπειρία και να παραχωρήσουμε στους εταίρους μας στην Ευρώπη- στην Ιταλία, στη Γαλλία, αλλά και στην Ελλάδα- μεγαλύτερη ευελιξία στην πολιτική λιτότητας και περισσότερο χρόνο. Η συμφωνία θα πρέπει να είναι: χρόνος έναντι μεταρρυθμίσεων» τονίζει ο Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Πολιτικός χρόνος σε βάρος του… συμφώνου σταθερότητας
Τι ακριβώς εννοεί ο Σρέντερ όταν κάνει λόγο για «γερμανική εμπειρία»; Κατ΄αρχάς εννοεί την απόφαση που είχε λάβει το 2003 να παρακάμψει για μικρό χρονικό διάστημα τα αυστηρά κριτήρια του συμφώνου σταθερότητας, προκειμένου να κερδίσει περισσότερο χρόνο για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, οι οποίες συνεπάγονται τεράστιο πολιτικό κόστος.
Επί δύο χρόνια η Γερμανία παραβίαζε τα κριτήρια του συμφώνου υπό την ηγεσία του, παραδέχεται σήμερα ο Σρέντερ. Λέει όμως επίσης ότι «αν τα τηρούσαμε, τότε εκτός από τα προβλεπόμενα μέτρα στην Ατζέντα 2010, θα έπρεπε να επιβάλουμε και επιπλέον περικοπές 20 δις. Θα ήταν αδύνατον να περάσουμε πολιτικά κάτι τέτοιο».
Σε κάθε περίπτωση η σοσιαλδημοκράτης πολιτικός αποδέχεται τη λογική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας μέσω της υλοποίησης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.
Τα μακροπρόθεσμα οφέλη των μεταρρυθμίσεων
Το επόμενο βήμα ήταν βέβαια ότι ο Γκέρχαρντ Σρέντερ αξιοποίησε τον πολιτικό χρόνο που κέρδισε.
Πέρασε οδυνηρές μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική νομοθεσία, στο ασφαλιστικό σύστημα και στην αγορά εργασίας, για τις οποίες συνάντησε έντονη αντίδραση από τα γερμανικά συνδικάτα, αλλά και από το ίδιο του το κόμμα.
Πολλά μέλη είχαν παραδώσει τις κομματικές τους ταυτότητες και τελικά οι σοσιαλδημοκράτες έχασαν τις εκλογές απέναντι στους χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ.
Αλλά σήμερα οι περισσότεροι αποδίδουν εύσημα στον πρώην καγκελάριο και αναγνωρίζουν ότι η Γερμανία δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί τόσο αποτελεσματικά στην κρίση, άν δεν είχαν προηγηθεί οι μεταρρυθμίσεις της «Ατζέντας 2010». Αυτό φρόντισε να το υπενθυμίσει και ο ίδιος ο Σρέντερ:
«Η ατζέντα δεν άρχισε να αποδίδει αμέσως» θύμισε ο πρώην καγκελάριος. «Πέρασαν 2,3,4 χρόνια. Και χρειάστηκαν μερικά χρόνια ακόμη, μέχρι να τονωθεί η οικονομία και να δούμε όλες τις ευεργετικές επιδράσεις».
Βέβαια ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός διευκρίνισε ότι η «Ατζέντα 2010» δεν μπορεί να μεταφερθεί αυτούσια σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Όπως ανέφερε, υπάρχουν διαφορές στην οικονομική διάρθρωση, στη δημογραφία, στο πολιτικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση όμως, προειδοποίησε, «δεν μπορούμε να ανεχθούμε να γίνεται το οικονομικό χάσμα ανάμεσα στα κράτη-μέλη ακόμα μεγαλύτερο απ΄ότι είναι ούτως ή άλλως σήμερα…».
Πηγή: Deutsche Welle