Πίσω από τους αγωνιστές του 1821 λειτουργούσε ένας οικονομικός μηχανισμός που περιελάμβανε δάνεια, λάφυρα και δωρεές. Σχετική έρευνα έχει πραγματοποιήσει ο Σίμος Μποζίκης, ιστορικός και διδάσκων στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
«Κατά το ένα τρίτο οι ανάγκες του αγώνα καλύφθηκαν από εσωτερικά δάνεια», είπε ο ιστορικής στην εκπομπή Limit Up του Open. Όπως ανέφερε, τα εσωτερικά αυτά δάνεια προήλθαν από συγκεντρωμένους πόρους που διέθεταν, κατά την έναρξη της επανάστασης, οι οικονομικά ισχυροί – πλοιοκτήτες, προεστοί, μονές κλπ. Από αυτές τις πηγές προήλθαν οι πόροι που επέτρεψαν να εξασφαλιστεί η κίνηση των πλοίων και ο εξοπλισμός των επαναστατών.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, στα ταμεία των επαναστατών άρχισαν να εισρέουν κεφάλαια και από άλλες πηγές: Από φόρους επί της παραγωγής της εποχής, από την εκποίηση των κατασχεμένων οθωμανικών ακινήτων, από λάφυρα του πολέμου και λείες από τις νηοψίες και τις κατασχέσεις του εχθρικού ανεφοδιασμού. «Αυτές οι πηγές κάλυψαν άλλο ένα τρίτο των συνολικών αναγκών», υπογράμμισε ο Σίμος Μποζίκης.
Τέλος, άλλο ένα τρίτο καλύφθηκε από τα δάνεια που συνήφθησαν στο Λονδίνο το 1824 και 1825 – τα περίφημα «δάνεια της ανεξαρτησίας».
στο 