Τα 2,3 δισ. ευρώ για τα μεγάλα ψηφιακά έργα θα φέρουν ένα άλλο κράτος στα χέρια μας, είπε ο υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης μιλώντας στο Digital Economy Forum του ΣΕΠΕ.
«Έχουν δημοπρατηθεί περισσότερα από 220 μεγάλα έργα συνολικού ύψους 2,3 δισ. ευρώ, πάνω από 400 εκατ. ευρώ σε ενισχύσεις, περισσότερα από 700 εκατ. σε ΣΔΙΤ και μέσα στο επόμενο εξάμηνο θα έχουμε άλλα 600 εκατ. σε διαγωνισμούς. Όλα αυτά αποτυπώθηκαν σε ένα κείμενο. Το ξεκινήσαμε αυτό το κείμενο επίσης από την πρώτη ημέρα του 2019: τη Βίβλο του Ψηφιακού Μετασχηματισμού. Βέβαια, αντιλαμβάνεστε ότι εάν δεν υπήρχε το Ταμείο Ανάκαμψης το κείμενο αυτό δεν θα ήταν το ίδιο σε καμία των περιπτώσεων» είπε ο κ. Πιερρακάκης.
«Ξεκινήσαμε να κάνουμε αυτό το οποίο περιγράφεται ως gap analysis, δηλαδή, ποιο είναι το κενό ανά Υπουργείο, ανά υπηρεσία. Πόσα είναι τα θεμελιώδη συστήματα που λείπουν και πόσα χρήματα έχουμε για να καλύψουμε αυτή την επένδυση; Αντιλαμβάνεστε ότι προ Ταμείου Ανάκαμψης οι ανάγκες ήταν πολλαπλάσιες των δυνατοτήτων και άρα θα έπρεπε να έχουν γίνει εξαιρετικά βίαιες επιλογές ανάμεσα στις εκδοχές του αναγκαίου. Μετά ήρθε το Ταμείο Ανάκαμψης, ο κορωνοϊός και μας επέτρεψε να χρηματοδοτήσουμε το σύνολο του αναγκαίου και να μπούμε και στη σφαίρα του επιθυμητού. Με έργα δηλαδή τα οποία συνομιλούν με το «μετά», όχι μόνο με τις ανάγκες της χώρας που είχαμε στα χέρια μας εκείνη τη στιγμή. Νομίζω ότι όλη αυτή η στρατηγική μαζί που έχει γίνει σε στενή συνεργασία με κάθε δομή του ελληνικού κράτους, με κάθε άλλο Υπουργείο, με ανεξάρτητες αρχές, με την ΑΑΔΕ, με τον ΕΦΚΑ αθροιστικά δημοπρατώντας όλα αυτά τα έργα όταν θα τα παραλάβουμε – γιατί θα πάρουν κάποια χρόνια ως μεγάλα έργα να υλοποιηθούν – πραγματικά θα έχουμε ένα άλλο κράτος στα χέρια μας. Και είμαστε πάρα πολύ κοντά σε αυτό, είμαστε λίγα χρόνια μακριά από αυτό ίσως 3 χρόνια.
Όλα αυτά, βέβαια, έρχονται και είναι στο πλαίσιο ενός agile – όπως λέμε στη γλώσσα της Πληροφορικής – σχεδιασμού, ευέλικτου. Δηλαδή, δεν περιμένουμε μόνο τα μεγάλα έργα τα οποία έρχεται κάθε φορά – όχι η επόμενη κυβέρνηση, αλλά ο επόμενος Υπουργός να ανατρέψει με πάντοτε έναν καλύτερο σχεδιασμό. Γιατί όλοι πιστεύουμε ότι έχουμε έναν καλύτερο σχεδιασμό από τους προκατόχους μας. Αλλά ταυτόχρονα, ενώ δημοπρατούμε τα μεγάλα έργα, κάνουμε μικρές, απλές και καθημερινές λύσεις. Και για να αναφέρω πάλι τον Ανδρέα Δρυμιώτη νομίζω ότι αυτό ήταν το μάθημα το οποίο μου έδωσε. Το μικρό, το καθημερινό, το απλό. Πάμε στο πρόβλημα και απαντάμε στο πρόβλημα. Η τεχνολογία έρχεται δεύτερη και πολλές φορές αυτά είναι εξαιρετικά απλά. Λαμβάναμε email θυμάμαι στο Υπουργείο, από την πρώτη ημέρα, για πράγματα τα οποία ενοχλούσαν τους πολίτες, και βλέπαμε ότι υπήρχε μία ρητορική στους ειδικούς της τεχνολογίας διακριτή από αυτή που υπήρχε ως ρητορική των αναγκών του πολίτη.
Γιατί εμείς λέγαμε μεταξύ μας και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου «λείπει το ERP, το HRMS, το CRM» και οι πολίτες έλεγαν «καθυστερώ στα ΚΕΠΑ και ταλαιπωρούμαι πολύ, καθυστερεί η σύνταξη τρομακτικά, ταλαιπωρούμαι στο Κτηματολόγιο και στην πολεοδομία» και ποτέ αυτά τα δύο δεν είχαν ματσαριστεί. Γιατί στην πραγματικότητα όλα αυτά ήταν προβλήματα Πληροφορικής τα οποία έπρεπε να αντιμετωπιστούν ως τέτοια και να γεφυρωθεί το χάσμα της πράξης και του λεξιλογίου. Και νομίζω ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση που έφερε αυτόν τον κλάδο εκεί που του αξίζει. Στην ανθρωποκεντρική λογική του Δερτούζου στο ότι λύνουμε προβλήματα που αφορούν τους πολίτες στην καθημερινότητά τους και στο πεδίο » συμπλήρωσε.
Για τις Τηλεπικοινωνίες
Επίσης μίλησε και για τηλεπικοινωνίες. «Ταυτόχρονα, βέβαια, οι αλλαγές δεν έχουν μείνει μόνο στο στενό χώρο των ψηφιακών δημοσίων υπηρεσιών. Στις Τηλεπικοινωνίες, επίσης, υπάρχει αυτή η διπλή εικόνα που ξέρετε. Στην κινητή τηλεφωνία να είμαστε κάπου 25η στον κόσμο, ενώ στη σταθερή να είμαστε 93η – 94η– 95η. Στην κινητή τηλεφωνία κάναμε την πιο καινοτόμο δημοπρασία φάσματος στην Ευρώπη και μία σίγουρα από τις πιο καινοτόμες στον κόσμο μέσα από τη δημιουργία του «Φαιστός» και το πώς επενδύουμε στο 5G. Στη σταθερή ξεκινήσαμε από 270 χιλιάδες γραμμές Fiber to the Home στο τέλος του 2019 για να είμαστε σήμερα 1,15 εκατομμύρια, από έναν παρονομαστή 4,8 εκατομμύρια δυνητικών γραμμών που θα καλυφθεί μέχρι το 2027 από τις ιδιωτικές επενδύσεις και από το Ultra Fast Broadband. Και εκεί τρέχουμε γρήγορα.
Και εκεί ο ανταγωνισμός στην Τεχνολογία μπαίνει στην εξίσωση. Και εκεί βλέπουμε τη Starlink πλέον να ξεκινά να εκπέμπει στη χώρα μας και να ρυθμίζεται από την ΕΕΤΤ. Θα μπει και η Amazon. Και βέβαια και εμείς οι ίδιοι αξιοποιούμε τον χώρο του Διαστήματος, εγώ θα έλεγα, με έναν γήινο τρόπο ο οποίος προβλέπει και επιτάσσει και να έχουμε μικροδορυφόρους και ασφαλείς κρατικές επικοινωνίες και για να τους αξιοποιούμε πάλι στα καθημερινά προβλήματα τα οποία έχουμε στη χώρα μας, όπως οι φωτιές. Και εκεί υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης το οποίο επίσης αξιοποιούμε.
Όλα αυτά βέβαια ήρθαν, όπως είπα, μέσα σε ένα καθεστώς κρίσεων. Γιατί εμείς σχεδιάζαμε μία στρατηγική που μίλαγε για απλούστευση διαδικασιών για το εθνικό πρόγραμμα απλούστευσης διαδικασιών το «Μίτος» το οποίο έχει δημιουργηθεί και καταγράφει τις διαδικασίες, αλλά τον Μάρτιο του 2020 ήρθε ο Covid–19. Και εκεί αυτό που κάναμε ήταν να χρησιμοποιήσουμε την ίδια λογική και την ίδια φιλοσοφία και να λύσουμε αυτού του τύπου την κρίση. Ξέραμε ότι όσο απλουστεύουμε και ψηφιοποιούμε διαδικασίες αφαιρούμε φυσικές αλληλεπιδράσεις. Και όλη αυτή η στρατηγική μάς επέτρεψε να μπορούμε να απαντήσουμε στο πρόβλημα. Από το 13033 που στήθηκε σε λιγότερο από ένα 24ωρο μέχρι το Σύστημα Εμβολιασμού που στήθηκε σε επτά εβδομάδες. Ειδικά για το σύστημα εμβολιασμού επιτρέψτε μου να πω ότι ήταν μία από τις καλύτερες εκδοχές του ελληνικού κράτους που αισθάνομαι πολύ προνομιούχος που είχα την ευκαιρία να δω και να συμμετάσχω σε αυτήν. Είτε ήταν τα στελέχη του συστήματος Υγείας, είτε ήταν οι Πληροφορικοί – όλοι είναι εδώ, συνεργάτες μου, τα στελέχη Πολιτικής Προστασίας, τα στελέχη του Στρατού χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαμε ποτέ να έχουμε λειτουργήσει τα logistics. Μέχρι τη λειτουργία των αλγορίθμων, συμβουλευτικές εταιρείες που μας βοήθησαν, το πώς κάναμε τη διανομή των εμβολίων από πέντε σημεία σε 440. Το πώς χρειάστηκε όλοι μας να γίνουμε περισσότερο ειδικοί σε αυτό και στην επιχειρησιακή έρευνα » τόνισε.
«Είναι πολύ ωραίο που η Ελλάδα κατάφερε να στήσει μία τέτοιου τύπου επιστημονική άσκηση. Σκεφτείτε λίγο να κάνουμε ένα γκάλοπ το 2018 ή το 2015 και να πούμε ότι «σε καθεστώς παγκόσμιας πανδημίας θέτουμε το ερώτημα: η Ελλάδα, η Βαυαρία ή η Μασαχουσέτη θα κάνουν το επιτυχημένο σύστημα;». Πόσοι στην αίθουσα θα ψήφιζαν την Ελλάδα; Κανείς, συμπεριλαμβανομένου εμού. Κι όμως διαψεύσαμε τους πάντες. Ήμασταν οι που έκαναν από αυτή την τριάδα επιτυχημένο σύστημα από την πρώτη ημέρα. Και το έκαναν χάρη σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Και το έκαναν κυρίως βέβαια χάρη σε μία θεμελιακή πεποίθηση ότι μπορούν να το κάνουν. Αυτό είναι το δυναμικό που βλέπουμε στις εταιρείες σας, αυτό είναι το δυναμικό που βλέπουμε στα ελληνικά Πανεπιστήμια, αυτό είναι το δυναμικό που βλέπουμε σε κάθε ξένο Πανεπιστήμιο που οι Έλληνες είναι σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά με βάση τον πληθυσμό οπότε θα δικαιολογείτο. Άρα αυτό είναι το δυναμικό που υπάρχει και βασικά περίμενα να απελευθερωθεί.
«Η Ελλάδα είχε πάντοτε», λένε κάποιοι, «το hardware αλλά δεν είχε το software». Είχε την πρώτη ύλη είτε μιλάμε για τη φυσική της θέση είτε μιλάμε για το ανθρώπινο δυναμικό της αλλά δεν είχε τους σωστούς κανόνες του παιχνιδιού και τη στρατηγική. Και νομίζω ότι η τεράστια συνεισφορά του Πρωθυπουργού και της ομάδας του είναι αυτή: και το γεγονός ότι η στρατηγική υπάρχει και το γεγονός ότι πιστεύουμε ότι μπορούμε να την υλοποιήσουμε. Ας μην υποτιμά κανείς το δεύτερο γιατί στο τέλος της ημέρας έρχεται το δεύτερο να παντρευτεί με το πρώτο και να απελευθερώσουν όλες αυτές τις δυνατότητες. Και βέβαια χάρη σε όλα αυτά – ανέφερε πριν η Γιώτα Παπαρίδου τα βραβεία του WITSA – και το ελληνικό δημόσιο βραβεύτηκε δύο φορές ανάμεσα στις τόσες ελληνικές εταιρείες στα βραβεία του WITSA για όλες αυτές τις κατακτήσεις, με τελευταία την εφαρμογή MyHealth που είναι το πρόπλασμα του ψηφιακού ιατρικού φακέλου που θα χτιστεί περαιτέρω τις επόμενες εβδομάδες με τις ιατρικές εξετάσεις.
Δεν σας κρύβω ότι αυτή η στρατηγική όπως έχει τύχει να την παρουσιάσουμε πλέον και εμείς σε άλλες χώρες και μακριά από εμένα η ύβρις ότι έχουμε καλύψει όλο το κενό, σε καμία των περιπτώσεων, αλλά ο ισχυρισμός μου θα ήταν ότι η βελόνα κινείται και ότι κινείται μάλιστα με την μεγαλύτερη ταχύτητα που έχει κινηθεί ποτέ. Είναι μία μη αναμενόμενη μεταρρύθμιση όχι ως προς την φορά της αλλά ως προς την ταχύτητα και την επιτάχυνσή της.
Και υπό αυτήν την έννοια πλέον ενώ το 2019 εμείς ρωτούσαμε άλλους «πείτε πώς το κάνατε» ήταν μία πάρα πολύ ωραία στιγμή όταν πήγαμε στον Λευκό Οίκο να παρουσιάσουμε εμείς στην αμερικανική κυβέρνηση τον τρόπο με τον οποίο δομήθηκε το Υπουργείο σαν case study, τον τρόπο που στήθηκαν τα Εμβόλια και τον τρόπο που προσεγγίζουμε κάθε νέα ψηφιακή υπηρεσία που εντάσσουμε στο gov.gr. Αισθανόμασταν λίγο σαν να ήμασταν στη ζώνη του λυκόφωτος αλλά παρόλα αυτά θα έλεγα ότι αισθανόμασταν και πάρα πολύ ισχυροί στα πόδια μας ότι είχαμε δημιουργήσει ένα κεκτημένο. Το οποίο κεκτημένο δε ιδανικό θα είναι να μην ανατραπεί με βάση τον όποιο πολιτικό κύκλο. Γιατί το θέμα είναι αυτή η μεταρρύθμιση υποδομών να μπορέσει να συνεχιστεί ανεξάρτητα από τον πολιτικό κύκλο τα επόμενα χρόνια, αυτή θα είναι η μεγαλύτερη δυνατή κατάκτηση όλων μας. Και σε ό,τι μας αφορά έχουμε προσπαθήσει αυτό να το θεμελιώσουμε και να το κατοχυρώσουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό βέβαια που γίνεται με βάση τα ελληνικά πολιτικά συμφραζόμενα.
Προσθέτω βέβαια σε αυτή την εξίσωση ότι τεράστιο ρόλο στην απελευθέρωση αυτού του δυναμικού δεν έχει παίξει μόνο η οθόνη του κώδικα, έχει παίξει και το γράμμα του νόμου. Αναφερθήκατε πριν, κυρία Πρόεδρε, αγαπητή Γιώτα, στο θέμα του Cloud των μεγάλων επενδύσεων. Να αναφέρω εδώ ότι είναι ένα mini case study μέσα σε όλο αυτό, σε όλη αυτή την πορεία. Γιατί το 2019 η Ελλάδα είναι στη λίστα 301» του αμερικανικού Υπουργείου Εμπορίου. Ανατρέξτε στη λίστα «301» και θα διαπιστώσετε ότι δεν είναι η μία λίστα στην οποία θέλει κανείς να είναι. Και βγαίνουμε από τη λίστα μέσα σε λίγους μήνες με το που αναλαμβάνουμε, φέρνουμε μία νέα νομοθεσία που λέγεται Cloud First Policy, γίνεται μία παρουσίαση από τον Πρωθυπουργό στον πρόεδρο της Microsoft στο Νταβός αναφορικά με τις δυνατότητες της Ελλάδας και με την νέα θεσμική της προσέγγισης, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής θεσμικής προσέγγισης για το Cloud. Και έρχεται η Microsoft. Μετά ανακοινώνει η Amazon. Μετά ανακοινώνει η Data Realty με την εξαγορά της Lamda Helix. Μετά ανακοινώνει η Google. Και όλο αυτό έχει γίνει μέσα από ένα μείγμα κάλυψης προβλημάτων του παρελθόντος, έξυπνης και προσωπικής πολιτικής και απευθείας προσέγγισης του Πρωθυπουργού και μιας πραγματικά καινοτόμου θεσμικής προσέγγισης για το Cloud.
Αυτό πρέπει να κάνουμε βασικά για τα πάντα. Πρέπει να προσπαθήσουμε να απελευθερώσουμε το δυναμικό που έχουμε σε κάθε τομέα και «να καινοτομήσουμε, να καινοτομήσουμε, να καινοτομήσουμε». Όπως συνέβη εδώ. Είναι απολύτως εφικτό να γίνει. Και νομίζω ότι κάθε θεσμική προσέγγιση που κάνουμε στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μας παρουσίας αποδεικνύει ότι γενικά προσπαθούμε αυτό να το κάνουμε. Βέβαια οι προκλήσεις για το μέλλον είναι πολλές. Η πρώτη πρόκληση είναι να ολοκληρώσουμε το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο είναι ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» για τη χώρα. Να δημοπρατήσουμε όλα, μα όλα τα έργα και στα χρονοδιαγράμματα τα οποία θα δημοπρατηθούν και αυτό θα γίνει τους επόμενους μήνες όπως θα δείτε από τους εποπτευόμενους φορείς του Υπουργείο και από το Υπουργείο σε ό,τι αφορά τα ψηφιακά έργα.
Αλλά εγώ θα έλεγα ευρύτερα το Ταμείο αυτό, το σχέδιο αυτό θυμίζει αυτό που συνέβη στη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο που εκεί που δεν υπήρχαν δρόμοι φτιάχτηκαν δρόμοι και εκεί που δεν υπήρχαν λιμάνια φτιάχτηκαν λιμάνια. Τώρα φτιάχνονται ψηφιακές υποδομές παντού εκεί που δεν υπήρχαν ψηφιακές υποδομές ή ανανεώνονται ή μεγαλώνουν. Άρα αυτό πρέπει να γίνει απαρέγκλιτα και θα γίνει. Και από εκεί και πέρα πρέπει να μη χάσουμε τα χαμένα τρένα. «Η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» λέει ο ποιητής. Πρέπει να μη φοβηθούμε τη βοή των γεγονότων που έρχονται. Το μέλλον ή το σχεδιάζεις ή το υφίστασαι » συμπλήρωσε.
Για το ΑΕΠ
«Και γενικά υπάρχει αυτό στα οικονομικά το οποίο, θυμάται κανείς εάν δει την εξέλιξη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην ιστορία πως ήταν λίγο – πολύ το ίδιο μέχρι το 1750 που γίνεται η πρώτη βιομηχανική επανάσταση και εκτοξεύεται. Και με την Τέταρτη θα γίνει αυτό. Και το θέμα είναι να είμαστε στην πλευρά των κερδισμένων. Όπως είχε ειπωθεί τότε από τον Δερτούζο «να μην χάσουμε το τρένο της Πληροφορικής» και το χάσαμε σαν χώρα. Να μην χάσουμε τα επόμενα τρένα τα οποία είναι από όλες αυτές τις νέες τεχνολογίες: τη τεχνητή νοημοσύνη, το blockchain, επαυξημένη πραγματικότητα, οι οποίες σωρευτικά θεωρούνται ότι είναι μία επανάσταση, να μην κλειδώσουμε το βλέμμα μας μόνο στο να καλύπτουμε τα κενά του χθες – να κάνουμε ταυτόχρονα και τα δύο. Και νομίζω ότι μπορούμε κάλλιστα να το κάνουμε. Έχουμε τα κονδύλια για να κάνουμε έξυπνες επιλογές, έχουμε πλέον την νομοθετική καινοτομία για να το πετύχουμε και εγώ θα έλεγα έχουμε και τα ταλέντα τα οποία πρέπει να γυρίσουν στη χώρα όπως πολύ σωστά ειπώθηκε πριν.
Η μεγάλη μάχη των επόμενων ετών θα είναι στο να κάνουμε όλα αυτά συν ένα πράγμα ακόμη το οποίο είναι απολύτως στρατηγικό: οι δεξιότητες. Τα εκπαιδευτικά συστήματα παντού πρέπει να επανασχεδιαστούν. Στήθηκαν με όρους προσδόκιμου ζωής 60 ετών και ζωής τριών φάσεων: εκπαίδευση, εργασία, σύνταξη και για μία καριέρα. Στην προηγούμενη γενιά για ένα πτυχίο, στη δική μου γενιά για ένα μεταπτυχιακό, στη γενιά των παιδιών θα είναι οι δεξιότητες. Το προσδόκιμο θα φτάσει μέχρι τα 100 γιατί αυξάνεται ένα χρόνο κάθε τέσσερα χρόνια, με εξαίρεση την μικρή παρένθεση του Covid–19. Και η τεχνολογική εξέλιξη επιταχύνεται. Αυτά τα δύο μαζί τι δομούν; Δομούν μία ζωή με πολλές καριέρες, με πολλές φάσεις. Και άρα πρέπει διαρκώς να επανεμπλουτίζουμε τις δεξιότητές μας. Ειδικά για την Πληροφορική υπάρχει αυτό το μεγάλο κενό που ειπώθηκε πριν. Πρέπει οι ψηφιακές δεξιότητες να μπουν παντού στη ζωή μας. Ένας απόφοιτος Πληροφορικής το 2005 από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο δεν θυμάται τη συγκεκριμένη γλώσσα που έκανε στο τάδε μάθημα πχ. την Fortran που ήταν ήδη αρκετά παλιά, θυμάται όμως αλγοριθμική σκέψη. Άρα, θα έχουμε αλγοριθμική σκέψη στα 20. Και νέες γλώσσες θα μαθαίνει κανείς στη πορεία και νέες δεξιότητες: κυβερνοασφάλεια, project management. Και οτιδήποτε δεν υπάρχει ακόμα αλλά θα υπάρχει σε δέκα χρόνια και σε είκοσι. Αυτό είναι που πρέπει να παρακολουθήσουμε τα επόμενα χρόνια.
Και ενώ θα ψηφιοποιούμε το κράτος, ενώ θα αλλάζουμε τη διείσδυση των ψηφιακών τεχνολογιών στον ιδιωτικό τομέα, ενώ οι κοινωνίες θα καλύπτουν το κενό και διαρκώς θα καινοτομούν και θα φτάνουν εκεί που πρέπει, ο τέταρτος πυλώνας του digital – οι ψηφιακές δεξιότητες θα είναι το τεράστιο διακύβευμα για να αποδείξουμε: εάν όλοι μπορούν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη, εάν ο δημόσιος τομέας θα μπορέσει να συνεχίζει να παίζει αυτόν τον ρόλο και να μην αυξηθεί το χάσμα από τον ιδιωτικό τομέα, εάν θα κρατήσουμε ταλέντα στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, εάν θα μετατρέψουμε φάσεις της χώρας όπως πχ η στρατιωτική θητεία σε Πανεπιστήμια, όπως το κάνουν άλλοι, για να μπορέσουμε να διδάξουμε στοχευμένα δεξιότητες στον κόσμο. Και εάν εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν καθόλου δεξιότητες θα καταφέρουν να τις αποκτήσουν μέσα από έξυπνα προγράμματα ή μέσα από προγράμματα όπως αυτά τα οποία κάνετε λίγο ή πολύ εσείς μέσα στις εταιρείες σας. Γιατί αυτό πρέπει να μάθει να κάνει το Κράτος αυτό που λίγο ή πολύ κάνετε εσείς. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα των επόμενων ετών και μαζί με τα άλλα είναι ένα ερώτημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί. «Η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» είναι δεδομένη, η δουλειά μας είναι επίσης δεδομένη. Και γι’ αυτόν τον λόγο για ακόμη μία φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα πετύχαμε μαζί μέχρι σήμερα και κυρίως μία αναγνώριση της μεγάλης πρόκλησης που από κοινού έχουμε μπροστά μας » σημείωσε.
.