Συγκρατημένη αισιοδοξία -έως πλήρη απαισιοδοξία- εξέφρασαν οι ομιλητές στο 2ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών σχετικά με τις πιθανότητες εξεύρεσης μιας λύσης στο Κυπριακό, έστω και μακροπρόθεσμα, καθώς τα ενεργειακά κοιτάσματα που εντοπίστηκαν στην ανατολική Μεσόγειο δεν φαίνεται να αμβλύνουν τις αντιθέσεις των πολλών και ποικίλων παραγόντων της ευρύτερης περιοχής.
Στο πάνελ που εξέτασε τη «νέα στρατηγική εξίσωση στην ανατολική Μεσόγειο» συμμετείχαν η Νάντια Αρμπάτοβα, επικεφαλής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών σχέσεων (IMEMO) της Μόσχας, ο Ίαν Λέσερ, αντιπρόεδρος του Γερμανικού Ταμείου Μάρσαλ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης (2009-2012) και πρώην υπουργός Εξωτερικών και ο δρ Θάνος Ντόκος, γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Οι ομιλητές χαρακτήρισαν την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής ως μια «δύσκολη εξίσωση» στην οποία δεν υπάρχει κανένας γνωστός παράγοντας, ιδίως μετά την εκλογή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Κύπρος, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Ισραήλ και Παλαιστινιακό, η επιστροφή της Ρωσίας στην περιοχή και η «επιθετική» διπλωματία της Κίνας, σε συνδυασμό με την παθητική στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνθέτουν έναν δύσκολο παζλ, το οποίο, όπως δήλωσε ο κ. Πάγκαλος, «κάποιες φορές μπορεί να το λύσεις σε λίγη ώρα και άλλες φορές να αναζητείς για ημέρες και νύχτες, ένα μικρό κομμάτι του».
Ο κ. Πάγκαλος αναφερόμενος στην εκλογή Τραμπ υπογράμμισε ότι «ο νέος Πρόεδρος είπε ανάμεσα σε πολλά άλλα, κάτι που θεωρώ ακριβές και λίγοι του έδωσαν σημασία. Ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, Κλίντον και Ομπάμα έκαναν τα πράγματα άνω-κάτω στη Μέση Ανατολή». Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών υπογράμμισε ότι οι ισχυρές χώρες καθαίρεσαν συγκεκριμένους ηγέτες χωρίς να έχουν ετοιμάσει ένα σχέδιο για την επόμενη ημέρα σε πολλές χώρες της ευρύτερης περιοχής. Αναφορικά με τη Συρία, ο κ. Πάγκαλος εμφανίστηκε απαισιόδοξος για την εξεύρεση μιας λύσης στο άμεσο μέλλον, ενώ αναφέρθηκε στον ιδιαίτερο ρόλο του Ιράν, μια χώρα που υφίσταται, όπως είπε χαρακτηριστικά, από την εποχή του Τρωικού Πολέμου, τονίζοντας πως θα συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην περιοχή καλώντας παράλληλα την ΕΕ να εστιάσει στο Ιράν, αν επιθυμεί να διαδραματίσει ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Ο κ. Λέσερ υποστήριξε ότι τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια δεν αναμένεται να βρεθεί ένας τρόπος διαχείρισης των κρίσεων στην περιοχή. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ντ. Τραμπ όταν χαρακτηρίζει το ΝΑΤΟ ως «παρωχημένο», εννοεί ότι η Συμμαχία ασχολείται με παρωχημένα ζητήματα, ενώ υποστήριξε ότι οι προτεραιότητες της νέας αμερικανικής διοίκησης είναι η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, και όχι τόσο το Ιράκ και το Ιράν. Αναφορικά με την Τουρκία και την πεποίθηση κάποιων ότι ο κ. Τραμπ θα δείξει ευνοϊκότερη στάση προς τη χώρα, ο κ. Λέσερ δήλωσε ότι η συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας ήταν πάντοτε στρατηγική και ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Στο ζήτημα των διμερών σχέσεων ΗΠΑ- Ελλάδας, ο κ. Λέσερ υπογράμμισε ότι το σημαντικότερο θα είναι η προσέγγιση των ΗΠΑ με την ΕΕ συνολικά, καθώς το ζήτημα του χρέους και η οικονομική σταθερότητα είναι ένα μέρος ενός ευρύτερου γεωπολιτικού σχεδιασμού στην περιοχή.
Η κ. Αρμπάτοβα αναφέρθηκε στις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας μετά την εκλογή του νέου προέδρου και το ρευστό περιβάλλον στη Μέση Ανατολή, υποστηρίζοντας ότι ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το κενό που θα αφήσει η μείωση των αμερικανικών δεσμεύσεων στο εξωτερικό και να ανατρέψει την ιδέα της κυβέρνησης Ομπάμα ότι η Ρωσία είναι περιφερειακή δύναμη και όχι παγκόσμια. Σύμφωνα με την ίδια, η εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία έγινε για αυτόν ακριβώς το λόγο, ήτοι για την επαναφορά ενός παλιού status της Ρωσίας, κάτι στο οποίο, όπως τόνισε η κ. Αρμπάτοβα, ο Πρόεδρος Πούτιν «απέτυχε». Για τις σχέσεις της Ρωσίας και της Τουρκίας υποστήριξε ότι ποτέ δεν θα γίνουν οι δύο χώρες στρατηγικοί εταίροι, αλλά μόνο ευκαιριακοί ή ad hoc εταίροι.
Αναφορικά με το Κυπριακό, όλοι οι ομιλητές τόνισαν πως, παρά τις εξελίξεις στις συνομιλίες ανάμεσα στις δύο πλευρές στην Κύπρο και τα κοιτάσματα στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, δεν αναμένονται σημαντικές εξελίξεις, τόσο εξ αιτίας της απροθυμίας της Τουρκίας να συμβάλει δημιουργικά λόγω εσωτερικών εξελίξεων, όσο και εξ αιτίας των μεγαλεπήβολων σχεδίων του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την περιοχή της Ανατολίας.