Σε μνημόνιο εν αναμονή που θα απειλεί συνεχώς μισθούς και συντάξεις αναμένεται να εξελιχθεί το προληπτικό πακέτο μέτρων για το οποίο υπήρξε χθες μια κατά αρχήν πολιτική συμφωνία η οποία έχει όμως πολλά αδιευκρίνιστα σημεία.
Στα βασικά της η συμφωνία ακολουθεί την ελληνική πρόταση για την πιστοποίηση των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ και τις όποιες διορθώσεις είναι απαραίτητες να γίνονται σε ετήσια βάση και μετά το κλείσιμο του δημοσιονομιού έτους (δηλαδή στο τέλος Απριλίου) και όχι σε τρίμηνη βάση όπως ζητούσε αρχικά το ΔΝΤ.
Ωστόσο ο προληπτικός μηχανισμός προσλαμβάνει αυτόματα το χαρακτήρα ενός κρυφού μνημονίου από την συνθήκη που αποκάλυψε χθες ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γκερούν Νταϊσελμπλούμ σχετικά με την εφαρμογή του.
Σε πρώτη φάση , αν παρουσιαστούν αποκλίσεις πριν το τέλος του 2016 θα γίνουν αυτόματες περικοπές μισθών και συντάξεων χωρίς καν να ερωτηθεί ο έλληνας υπουργός οικονομικών.
Σε δεύτερη φάση τα μέτρα αυτά θα «χαλαρώσουν» και αν οι αποκλίσεις εμφανιστούν πχ μέσα στο 2017 το ΥΠΟΙΚ θα μπορεί να προτείνει εναλλακτικά και φορολογικά μέτρα για την κάλυψη των αποκλίσεων.
Τούτο αποδεικνύει μια γενικευμένη δυσπιστία για το αποτέλεσμα εφαρμογής των μέτρων ύψους 5,4 δις ευρώ για τα οποία η Ελλάδα διαπραγματεύεται με τους δανειστές της από τον περασμένο Δεκέμβριο.
Οι αμφιβολίες αφορούν όχι μόνο την απόδοση αλλά και ίσως και την βούληση εφαρμογής τους από την Ελληνική πλευρά.
Τις επόμενες ημέρες μέσα από την τεχνική επεξεργασία που θα γίνει θα πρέπει να διευκρινιστούν μια σειρά από λεπτομέρειες που αφορούν.
1. Η διάρκεια της ισχύος του προληπτικού πακέτου μέτρων. Αν δηλαδή η δέσμευση για αυτόματες περικοπές θεσμοθετηθεί με νόμο θα έχει διάρκεια μέχρι και το τέλος του τρίτου μνημονίου ή εφαρμογή του θα ξεπεράσει το 2018. Σε μια τέτοια περίπτωση θα μιλάμε για ένα μνημόνια διαρκείας που θα « παρακολουθεί» την πολύ υλοποίησης της πολύπλοκης λύσης για την ελάφρυνση που περιγράφηκε σε πολύ αδρές γραμμές μετά το τέλος του χθεσινού eurogroup. Αν η λύση για το χρέος συμβαδίσει και με ένα ακόμη περιοριστικό μηχανισμό θα υλοποιηθεί αυτό που είχε προαναγγέλλει από το 2015 ο κ. Ρέγκλινγκ τονίζοντας ότι η όποια λύση για το ελληνικό χρέος θα συμβαδίζει και με ένα πρόγραμμα εποπτείας το οποίο δεν θα είναι μνημόνιο.
2. Αν και κατά πόσο θα υπολογίζονται στις αποκλίσεις και οι αυξήσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς το ιδιωτικό τομέα ώστε να μην υπάρξει επίτευξη στόχων μέσω εσωτερική στάσης πληρωμών.
3. Πως θα αντιμετωπίζονται οι συγκυριακές αποκλίσεις είτε θετικές είτε αρνητικές που θα εμφανίζονται στην υλοποίηση των ελληνικών προϋπολογισμών.
4. Αν τελικά θα περάσει ρήτρα ανάκλησης μέτρων λόγω καλύτερων του αναμενομένου επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας όπως ζητά η ελληνική οικονομίας.
5. Αν στα μέτρα στα οποία θα περιλαμβάνει ως ενδεχόμενες δεξαμενές διόρθωσης μέτρα όπως το πάγωμα των προλήψεων που έχει προγραμματίσει το δημόσιο για το 2016 ή ακόμη και οι απολύσεις υπεράριθμών δημοσίων υπαλλήλων.
6. Αν θα πρέπει να υποδείξει εκ των προτέρων η ελληνική πλευρά κάποιες κατηγορίες άμεσων ή έμμεσων φόρων οι οποίοι θα αυξάνονται σε αντικατάσταση που θα κάνει η ελληνική πλευρά σε κάποια περικοπή δαπανών.
Σε όλα αυτά τις επόμενες μέρες θα ακουστεί και η φωνή του ΔΝΤ η οποία σιώπησε εντελώς χθες καθώς και ο προληπτικός μηχανισμός των μέτρων αλλά και η ανάγκη για την άμεση μείωση του χρέους ήταν αποτέλεσμα των απαιτήσεων του ταμείου για το ελληνικό πρόγραμμα.
στο 