Στον Λίβανο η Ελλάδα συμμετέχει με μία φρεγάτα στην επιχείρηση UNIFIL του ΟΗΕ που ως στόχο έχει τον αποκλεισμό των θαλάσσιων δρόμων για τον εξοπλισμό της φιλοϊρανικής Χεζμπολάχ. Εκεί βρίσκεται και μία μεγάλη και δραστήρια ελληνική κοινότητα η οποία είναι σε αγαστή συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό.
του Χρήστου Μαζανίτη
Εκτός από την επιχείρηση ASPIDES στην Ερυθρά Θάλασσα και την IRINI στην Λιβύη, η Ελλάδα συμμετέχει, σύμφωνα με το enikos.gr, με μία φρεγάτα και στην επιχείρηση UNIFIL.
Σύμφωνα με την απόφαση 1701 του Ο.Η.Ε., η οποία προέβλεπε την απαγόρευση επανεξοπλισμού της HEZBOLLAH στο Λίβανο, δημιουργήθηκε μια διεθνής Ναυτική Δύναμη, η οποία εκτελεί περιπολίες και έλεγχο στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο έξω από τα χωρικά ύδατα του Λιβάνου (12 ν.μ.).
Αποστολή της UNIFIL είναι η εκτέλεση Επιχειρήσεων Θαλασσίου Ελέγχου, με σκοπό την απαγόρευση διακίνησης παρανόμου οπλισμού και συναφών υλικών προς τον Λίβανο, σε συνεργασία με τις Λιβανικές αρχές και για υποβοήθηση αυτών.
Από την 18η Σεπτεμβρίου 2006 και μέχρι την 15η Οκτ 2006, συγκροτήθηκε μια προσωρινή Ναυτική Δύναμη υπό τον έλεγχο του Ιταλικού ΠΝ (Ιnitial Μaritime Task Force 425). Το Ελληνικό ΠΝ συμμετείχε από την αρχή της συγκροτήσεως αυτής της δύναμης με μια Φρεγάτα (Φ/Γ).
Σήμερα, επιχειρεί η φρεγάτα Φ/Γ ΛΗΜΝΟΣ (F451).
Στο Λίβανο, κατοικούν περίπου 4.500 με 5.000 Έλληνες, οι οποίοι έχουν μία ιδιαίτερα δυνατή και δραστήρια κοινότητα. Μάλιστα όπως είχε επισημάνει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρεσβευτής της Ελλάδας στον Λίβανο Φραγκίσκος Βέρρος, αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν «την επιφάνεια ενός ελληνισμού περίπου 30.000 ανθρώπων, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από μικρασιατικές οικογένειες, που κατέφυγαν στον Λίβανο υπό τις γνωστές τραγικές συνθήκες το 1922, κυρίως από την περιοχή της Σμύρνης και κατά δεύτερο λόγο από την περιοχή της Αντιόχειας, της Αλεξανδρέττας, όταν κατελήφθη από τους Τούρκους, στο τέλος της δεκαετίας του ΄30».
Παρότι, ωστόσο, η Ελληνική Κοινότητα του Λιβάνου αριθμεί σήμερα μερικές χιλιάδες μόνο μέλη, είναι μια Κοινότητα «ζωντανή» και, μάλιστα, σύμφωνα με τον Έλληνα πρέσβη στη Βηρυτό, «για την τύχη της Ελλάδας, του ελληνισμού και της πρεσβείας, είναι μια Κοινότητα, η οποία δεν ζητάει βοήθεια αλλά προσφέρει βοήθεια».
«Ο Ελληνισμός πάει πολύ καλά, έχουμε πολύ καλές σχέσεις με τους Λιβανέζους και τις λιβανέζικες αρχές», είχε αναφέρει ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βηρυτού Πάνος Ανδριώτης.
Οι Έλληνες του Λιβάνου προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα καθώς και τις παραδόσεις της μητέρας πατρίδας.
O πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Λιβάνου συνδράμει σημαντικά τα ελληνικά Πολεμικά Πλοία σε περίπτωση που απαιτηθεί η παραμονή τους στο λιμένα Βηρυτού, στο πλαίσιο της επιχείρησης UNIFIL.
Την προσφορά αυτή του Παναγιώτη Ανδριώτη προς το Πολεμικό Ναυτικό τίμησε χθες ο Αρχηγός ΓΕΝ, Δημήτριος – Ελευθέριος Κατάρας, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν στο ΓΕΝ.
Στο Σχολείο Ελληνικής Γλώσσας που διατηρεί η Ελληνική Κοινότητα Βηρυτού μισθοδοτώντας δύο Ελληνίδες δασκάλες φοιτούν 140 παιδιά, πολλά εκ των οποίων είναι Λιβανέζοι, γόνοι οικογενειών που έχουν αγοράσει σπίτια στην Ελλάδα και θέλουν να δυναμώσουν τους δεσμούς.