Πολλές χώρες, όπως η Ελλάδα αλλά και η Γαλλία, ζητούν να υπάρξουν εξαιρέσεις από τα όσα επιτάσσει το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ, με το επιχείρημα του πρόσθετου κόστους που συνεπάγεται η διαχείριση της προσφυγικής κρίσης αλλά και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Ο επικεφαλής του Eurogroup και υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Γερούν Ντάισελμπλουμ φαίνεται πως δείχνει, καταρχήν, κατανόηση για το αίτημα αυτό.
«Υπό τέτοιες εξαιρετικές συνθήκες το Σύμφωνο Σταθερότητας επιτρέπει αποκλίσεις από την πολιτική των περικοπών. Την ερχόμενη χρονιά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εξετάσει κατά περίπτωση εάν δικαιολογούνται υψηλότερες δαπάνες και ελλείμματα».
Εξαίρεση και όχι κανόνας
Η εξαίρεση όμως δεν θα πρέπει να γίνει ο κανόνας, προειδοποιεί ο ολλανδός πολιτικός: «Είμαι σθεναρά εναντίον του να εξαιρούνται σε μόνιμη βάση στρατιωτικές δαπάνες ή κόστη για τη διαχείριση του προσφυγικού από τον υπολογισμό των ελλειμμάτων.
Δεν μπορείς να εξαιρείς ολόκληρες κατηγορίες δαπανών από τους κανόνες. Επί της αρχής θα ήταν χρήσιμο για όλους μας εάν στις καλές εποχές δημιουργούσαμε στον προϋπολογισμό ένα απόθεμα, το οποίο θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε σε περιόδους έκτακτης ανάγκης».
Σχολιάζοντας τον τρόπο που η ΕΕ διαχειρίζεται την προσφυγική κρίση, ο επικεφαλής του Eurogroup επισημαίνει ότι «δεν υπάρχει αρκετή αλληλεγγύη ενώ εκλείπει η πολιτική βούληση. Τα βάρη της προσφυγικής κρίσης κατανέμονται εξαιρετικά άνισα. Ορισμένες χώρες προωθούν τους πρόσφυγες και άλλες τους υποδέχονται.
Οι χώρες αυτές τελούν υπό μεγάλη κοινωνική και οικονομική πίεση και αναμένουν βοήθεια από τις άλλες χώρες της ΕΕ».
Τι είδους βοήθεια εννοεί ο Γερούν Ντάισελμπλουμ; «Η ΕΕ χρειάζεται χρήματα για την προστασία των εξωτερικών της συνόρων, για τα κέντρα υποδοχής και πρώτης καταγραφής στην Ελλάδα, για την υποστήριξη των εστιών κρίσης στην Εγγύς Ανατολή και την Αφρική αλλά και για τους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Τουρκία».
Για όλα αυτά, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχουν οικονομικοί πόροι στον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ο κίνδυνος ενός «μίνι Σένγκεν»
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ υπογραμμίζει ότι εάν η ΕΕ δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τα εξωτερικά της σύνορα, τότε αυτό θα αναλάβει μια μικρότερη ομάδα κρατών.
Σημαίνει αυτό στην πράξη συρρίκνωση του χώρου Σένγκεν από τις 25 στις μελλοντικά 5 ή 6 χώρες;
«Πραγματικά δεν το εύχομαι. Ένα τέτοιο βήμα θα είχε αρνητικές πολιτικές και οικονομικές συνέπειες για όλους μας.
Θα ήταν προτιμότερο και οι 28 χώρες μέλη της ΕΕ να βοηθήσουν την Ελλάδα στην προστασία των εξωτερικών συνόρων. Εάν η ΕΕ συνολικά δεν καταφέρει να επενδύσει στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ιορδανία και στην Τουρκία και σε μια αποτελεσματικότερη προστασία των εξωτερικών συνόρων, τότε θα πρέπει να συνεργαστούμε στη βάση ενός μικρότερου κύκλου χωρών.Τότε θα έρθει το μίνι-Σένγκεν, που αναμφίβολα δεν είναι η καλύτερη λύση».
Τι πιθανότητες επιβίωσης δίνει όμως ο ίδιος στη Συνθήκη Σένγκεν; «Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Όλα αυτά μου προκαλούν μεγάλη ανησυχία και λυπάμαι πολύ».
Πηγή: DW