Ακόμα και τα 8 χρόνια ξεπερνά η αναμονή βαριά ασθενών που αναμένουν την εύρεση κατάλληλου μοσχεύματος. Περίπου 1.500 είναι οι εγγεγραμμένοι στις λίστες του Εθνικού Μητρώου υποψήφιων ληπτών, και περισσότεροι από 1.200 στο Εθνικό Μητρώο Ληπτών Νεφρικού Μοσχεύματος με τις περιπτώσεις ασθενών που η κατάσταση της υγείας τους δεν άντεξε στην αναμονή να είναι αρκετές.
Λίστα αναμονής που ξεπερνά και τα δύο χρόνια υπάρχει ακόμα και για τις περιπτώσεις νεφροπαθών που περιμένουν να λάβουν μόσχευμα από ζώντα συγγενή τους. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στη Realnews, 30 είναι μόνο τα ζευγάρια δότη-λήπτη νεφρού σε αναμονή στο Λαϊκό νοσοκομείο.
Ο κ. Λεοντόπουλος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και για ένα ακόμα ζήτημα ζωής και θανάτου. Όπως εξηγεί οι υφιστάμενες μεταμοσχευτικές μονάδες δεν διαθέτουν εκτός από δικά τους χειρουργεία και δικές τους Μονάδες Εντατικής Θεραπείας με αποτέλεσμα οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς να εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και απόρριψης μοσχευμάτων από ό,τι συμβαίνει στα σύγχρονα μεταμοσχευτικά κέντρα του εξωτερικού.
Χαρακτηριστικό είναι, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών ότι το ποσοστό θνησιμότητας στις μεταμοσχεύσεις ύπατος στην Ελλάδα αγγίζει το 60%, όταν στο εξωτερικό είναι πολύ χαμηλότερο. Στο ζήτημα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων αναφέρθηκε και ο πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Θεσσαλονίκης Χρήστος Καραγκιόζης, αναφερόμενος σε περιστατικό όπου ασθενείς μετά από μεταμόσχευση ύπατος αναγκάστηκαν να παραμείνουν τρεις μήνες στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Άφησε, όμως, ένα παράθυρο αισιοδοξίας, καθώς παρατηρεί ότι οι νέοι εντατικολόγοι έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι είναι μέρος της δουλειάς τους να εξασφαλίσουν όργανα για μεταμόσχευση. «Σε αυτό συνέβαλε η κινητοποίηση του Υπουργείου Υγείας, καθώς και των φορέων, όπως για παράδειγμα το Ίδρυμα Ωνάση που διοργάνωσε σεμινάρια.», εξήγησε ο Πρόεδρος του ΕΟΜ.