Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Πυκνώνουν τα «μαύρα σύννεφα» πάνω από την ελληνική οικονομία, καθώς, εκτός κι αν συμβεί κάποιο εξαιρετικά ευχάριστο και απρόσμενο απρόοπτο, η χώρα χάνει και αυτή την εβδομάδα για την εκταμίευση της υποδόσης των 2 δισ. ευρώ, ενώ αρχίζει με κακούς οιωνούς η πρώτη αξιολόγηση.
Το ταξίδι των επικεφαλής της τρόικας στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, αλλά και η επίσκεψη του αντιπροέδρου Ντομπρόβσκις δεν πήγαν τόσο καλά όσο θα άρμοζε στις περιστάσεις.
H φράση «η κυβέρνηση εκλέχθηκε με βάση ένα πρόγραμμα και έχει νομιμοποίηση να το εφαρμόσει», δεν έχει πια την σημειολογία που είχε τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο.
Το θέμα των «κόκκινων δανείων», το δημοσιονομικό κενό που δημιουργείται από μέτρα αμφίβολης απόδοσης, αλλά πολύ περισσότερο η διαφαινόμενη δομική πρόθεση να μην προχωρήσουν οι ριζικές αλλαγές στη λειτουργία του δημοσίου τομέα (που έχουν προγραμματιστεί για το 2016) έχουν διαταράξει τις σχέσεις της Ελλάδας με τις Βρυξέλλες και τους εταίρους.
Η χώρα βρισκόταν σε μια κάποια τροχιά, όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι μνήμες του καλοκαιριού έχουν ξεχαστεί.
Οι φήμες και οι ψίθυροι εκτιμούν ότι η κυβέρνηση μπορεί και να επιθυμεί να πάει το τεχνικό θέμα των «κόκκινων δανείων» σε πολιτική διαπραγμάτευση. Πέραν του, ότι όπως έχει αποδειχθεί αυτό δεν μπορεί να γίνει – η διαπραγμάτευση ήταν ακόμα και την 17η ώρα τεχνική και όχι πολιτική, καθώς οι πολιτικές αποφάσεις είχαν ληφθεί – πηγές των Βρυξελλών θεωρούν ότι είναι πολύ νωρίς για να μπουν ξανά οι δύο πλευρές σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων, του τύπου «τι ζητάνε οι Βρυξέλλες και οι εταίροι και τι απαντά η κυβέρνηση».
Το τι θα περιλαμβάνει το πλαίσιο προστασίας των «κόκκινων» δανείων λύθηκε τον Ιούλιο: προστασία για τους απολύτως αδύναμους.
Όλοι οι άλλοι θα διακανονίσουν τα δάνειά τους σε ατομική βάση. Καμία τράπεζα στην Ελλάδα δεν θέλει να ρίξει κι άλλο τις τιμές των ακινήτων και να χάσει άλλο ένα μεγάλο ποσοστό της αξίας των assets της κάνοντας πλειστηριασμούς.
Κανείς στις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο δεν υπάρχει να θέλει να βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη γιατί οι τράπεζες στην Ελλάδα θα χάσουν ξανά την κεφαλαιακή τους βάση, λόγω των πλειστηριασμών. Κανείς δεν θέλει να γίνουν πλειστηριασμοί. Κανείς, όμως, δεν θέλει ο όγκος των «κόκκινων» δανείων να υπερβαίνει τις καταθέσεις, γιατί ξέρει ότι τότε θα είναι σαν να μην έχει τράπεζες.
Όμως η προστασία των strategic defaulters και όλων όσοι έχουν αποφασίσει να μην πληρώνουν απέχει πάρα πολύ από την προστασία των αδύναμων ομάδων. Οι λεπτομέρειες του πλαισίου προστασίας που μπορεί να έχει αποτέλεσμα είναι γνωστό, λένε πηγές του Συμβουλίου και δεν κατανοούν γιατί χάνεται χρόνος ξανά για μια τελειωμένη συζήτηση. Εν πάση περιπτώσει η προειδοποίηση του τι έπεται έχει γίνει αρμοδίως.
Όπως δεν θα πρέπει να περιμένουν ένα μαγικό Eurogroup που θα λύσει πολιτικά το παραπάνω θέμα, έτσι και η Ελλάδα δεν θα πρέπει να ελπίζει ότι θα λάβει χάρες για τα κλειστά επαγγέλματα, τα μονοπώλια και το κλείσιμο αγορών ή τις καθυστερήσεις και τις υπαναχωρήσεις στον τομέα της ενέργειας, επειδή θα γίνει ανάχωμα για τους πρόσφυγες.
Η δήλωση Γιούνκερ αφορούσε την ήδη υπάρχουσα ευελιξία στους κανόνες του συμφώνου σταθερότητας και όχι το ελληνικό μνημόνιο. Η Ελλάδα θα λάβει χρήματα για να κάνει τη δουλειά που έχει αναλάβει, θα ελεγχθεί λογιστικά για αυτά, αλλά η μεταρρύθμιση θα συνεχίσει να είναι το ίδιο επιτακτική.
Πηγή: real.gr