Της Φαίης Καραβίτη
Κατηγορηματικά αρνητικός σε τρίτο πακέτο στήριξης της Ελλάδας, υπό τις παρούσες συνθήκες, εμφανίζεται ο 30χρονος βουλευτής των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών Μάριαν Βεντ, εκ των επικεφαλής της εσωτερικής «τάσης» που εκδηλώνεται στους κόλπους της CDU και ζητά αλλαγή πολιτικής.
Ο κ. Βεντ εκτιμά ότι ένα Grexit θα είχε αρνητικές αλλά και θετικές επιπτώσεις για την Ευρωζώνη και θεωρεί υπερβολές και μέσο πίεσης τα περί ανθρωπιστικής καταστροφής.
Μαζί με άλλους βουλευτές της CDU εκδηλώνετε το τελευταίο διάστημα την αντίθεσή σας στην πολιτική της Άγκελα Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την κρίση στην Ελλάδα. Σε τι ακριβώς διαφωνείτε;
– Διακρίνω πολύ περισσότερα κοινά σημεία παρά διαφορές. Στον στόχο μιας σταθερής Νομισματικής Ένωσης με σταθερότητα της αξίας χρήματος και αξιοπιστία βρισκόμαστε πάρα πολύ κοντά. Διαφορές μπορεί να υπάρχουν στο πώς μπορεί αυτό να επιτευχθεί. Μία μόνιμη μεταβιβαστική ένωση όμως δεν θα λύσει το πρόβλημα.
Η έξοδος της Ελλάδας θα ενίσχυε λοιπόν την Ευρωζώνη;
-Αυτό θα ήταν τουλάχιστον μία πιθανότητα, αλλά δεν θα χρειαζόταν να φθάσουμε ως εκεί. Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να λύσουν τα προβλήματα. Ο ελληνικός λαός και η κυβέρνηση είναι αρκετά κυρίαρχοι ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και να αποφασίσουν ποιες συμφωνίες μπορούν και θέλουν να τηρήσουν.
Περαιτέρω οικονομική βοήθεια πιθανώς δίνει χρόνο, αλλά δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της ελλιπούς ανταγωνιστικότητας. Η έξοδος της Ελλάδας θα είχε πολυεπίπεδες συνέπειες για την Νομισματική Ένωση, θετικές όπως και αρνητικές. Θα έχανε (η Ευρωζώνη) τον χαρακτήρα της μη αναστρέψιμης, κάτι που θα έφερνε επιπλοκές στην μελλοντική πολιτική έναντι άλλων κρατών. Θα μπορούσε, κατά τα άλλα, να ενισχύσει τα κίνητρα για μεταρρυθμίσεις σε κάποια κράτη-μέλη.
Υπάρχει το παράδειγμα των ανατολικών κρατιδίων της Γερμανίας, από όπου προέρχομαι. Η ειδική «ανατολική επιδότηση» θα σταματήσει το 2019. Αυτό το γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια. Και για αυτό η πίεση για οικονομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις είναι και ήταν πάντα υψηλή.
Πολλοί εκτιμούν ότι η έξοδος της Ελλάδας θα αποτελούσε ανθρωπιστική καταστροφή. Μπορεί να ανεχτεί κάτι τέτοιο η ενωμένη Ευρώπη;
– Δεν συμμερίζομαι την εκτίμηση. Η ελληνική οικονομία έχει μεγάλες δυνατότητες να προσαρμοστεί και να αντιδράσει στη νέα κατάσταση. Ένα πιθανό ελληνικό νόμισμα θα μπορούσε πχ. να υποτιμηθεί και να ανακάμψει έτσι η οικονομία. Η ανθρωπιστική καταστροφή για την οποία γίνεται λόγος είναι πολύ περισσότερο ένα πολιτικό μέσο πίεσης στην Ευρώπη.
Το να ζεις διαρκώς σε κατάσταση κρίσης και να κρέμεσαι από την «καλή διάθεση» άλλων δεν είναι αντάξιο μιας ευρωπαϊκής χώρας – καμίας χώρας. Πρωταρχικός μας στόχος πρέπει να είναι να στηρίζουμε κάθε αυθεντική προσπάθεια για την υπέρβαση της κρίσης. Το χρήμα δεν λύνει το πρόβλημα.
Θα ψηφίζατε ένα τρίτο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα;
– Ως τώρα αυτή η ερώτηση ήταν απολύτως υποθετική και την έχω ήδη απαντήσει με «όχι» στην προσωπική μου δήλωση κατά την ψηφοφορία τον Φεβρουάριο. Και σίγουρα όχι υπό τις παρούσες συνθήκες. Αν η ελληνική κυβέρνηση, με μία αξιόπιστη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αλλάξει πορεία και η κατάσταση αλλάξει, μπορούμε πάλι να μιλήσουμε για αυτό, αλλά για την ώρα όχι. Αυτό το κλίμα το διαπιστώνω σε πολλά κράτη στην Ευρώπη. Πρώτα πρέπει να υλοποιήσουμε τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις. Μόνο τότε μπορούμε να διαβουλευτούμε για περαιτέρω στήριξη.
Η Γερμανία έχει κερδίσει από την κρίση. Κατά πόσο είναι αυτό γνωστό στην γερμανική κοινή γνώμη; Μήπως τελικά το ελληνικό ζήτημα αξιοποιείται στην Γερμανία για λόγους εσωτερικής πολιτικής;
– Η ερώτηση υπονοεί ότι η πολιτική για την Ελλάδα δεν κόστισε τίποτα στους πολίτες στην Ευρώπη. Λάθος. Η Γερμανία πλήρωσε το 2012 41,5 δισεκ. ευρώ στο ΔΝΤ για να στηρίξει κράτη της Ευρωζώνης. Η συμμετοχή στον ΕΜΣ ανέρχεται σε 21,7 δισεκ. Και τα δύο ποσά η Γερμανία δεν θα τα πάρει ποτέ πίσω.
Η Bundesbank κρατάει αυτή τη στιγμή 19,5 δισεκ. ευρώ ως πρόβλεψη για το ρίσκο, αντί να τα μεταφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό, για επενδύσεις στις υποδομές και στην παιδεία. Επιπλέον, οι απώλειες τόκων για τους Γερμανούς αποταμιευτές, λόγω της νομισματικής πολιτικής, δεν μπορούν να υπολογιστούν. Η κρίση στον τομέα των ασφαλειών ζωής δείχνει ακριβώς αυτό.
Η κρίση όμως στην Ελλάδα αποτελεί αποφασιστικό ζήτημα για την Ευρώπη. Πώς συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον και ποιες απαιτήσεις έχουμε. Μια Ευρώπη των λαών μπορεί να λειτουργήσει μόνο στη βάση του σεβασμού και της τήρησης των κανόνων που έχουμε θέσει οι ίδιοι. Κάθε χώρα πρέπει να έχει συνείδηση των συνεπειών της παραβίασης των κανόνων.
Η Ευρώπη μπορεί να αναπτυχθεί συνολικά, μόνο εάν κάθε κυρίαρχη χώρα τηρεί τους κανόνες που έχουν συναποφασιστεί.
Το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί η συζήτηση για την ελληνική διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων. Τελικά η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα ή όχι;
– Η αδικία που έγινε πριν από 70 χρόνια έχει «δουλευτεί» από την πλευρά της γερμανικής κοινωνίας τόσο εντατικά, όσο σε καμμία άλλη χώρα. Η Γερμανία αναλαμβάνει την ευθύνη της και έχει προβεί στις απαραίτητες αποζημιώσεις. Θέλουμε τώρα να κοιτάξουμε από κοινού στο μέλλον και να διαμορφώσουμε την Ευρώπη μας ως φίλοι.
Δεν πρέπει να αναλώνουμε τη δύναμή μας σε ενοχές του παρελθόντος, αλλά να την αξιοποιήσουμε για την διαμόρφωση της Ευρώπης στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο του 21ου αιώνα.
Πηγή: real.gr
στο 