Η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό αποτελεί στόχο του υπουργείου Οικονομίας εκ παραλλήλου με τον νέο αναπτυξιακό νόμο.
Όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Οικονομίας, Λόης Λαμπριανίδης, σε φόρουμ σήμερα το πρωί με θέμα την προσέλκυση επενδύσεων: “όταν μας δοθεί το πράσινο φως από τους θεσμούς να καταθέσουμε τον αναπτυξιακό νόμο αυτός θα συνοδεύεται και από τροπολογίες για το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με την προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό”. Δηλαδή, όπως εξήγησε οι τροπολογίες αφορούν στα εξής:
• Στρατηγικές επενδύσεις (Ν. 3894 /2010 Ν. 4072/2012, Ν. 4146/2013) Επανεξετάζεται τι συνιστά στρατηγική επένδυση, τι είδους ωφελήματα θα παρέχονται κτλ.
• Business centers – αλλοδαπές εταιρείες που εγκαθιστούν στην Ελλάδα γραφεία για την παροχή υποστηρικτικών ενδοομιλικών υπηρεσιών (Ν. 3427/2005 – κεφ. Στ). Στόχος είναι η προσέλκυση μεγαλύτερου αριθμού τέτοιων επιχειρήσεων και η επέκταση των δραστηριοτήτων τους στη χώρα.
• Κώδικας Μετανάστευσης (Ν.4251/2014 -άρ. 16), ο οποίος επιτρέπει την είσοδο και διαμονή στην Ελλάδα πολιτών τρίτης χώρας (επενδυτές ή/και στελέχη), εάν πραγματοποιήσουν επένδυση που θα έχει «θετικές επιπτώσεις στην εθνική ανάπτυξη και οικονομία». Στόχος είναι να αξιοποιηθεί περισσότερο και ποιοτικά ανώτερο αλλοδαπό επιχειρηματικό δυναμικό, με συμβολή τόσο κεφαλαιακή όσο και εργασιακή προς όφελος της εθνικής οικονομίας.
Στη συνέχεια ο κ. Λαμπριανίδης αναφέρθηκε στις επτά καινοτομίες του νέου αναπτυξιακού νόμου.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τα εξής στοιχεία:
1. Τίθεται πλαφόν στο ύψος της ενίσχυσης που μπορεί να λάβει ένα επενδυτικό σχέδιο για να επιτευχθεί διασπορά των ωφελούμενων από τις κρατικές ενισχύσεις.
2. Ειδικές Κατηγορίες Ενίσχυσης είναι οι εξής: εξωστρέφεια, συγχωνεύσεις, αύξηση απασχόλησης, κλάδοι (ΤΠΕ – αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα ), Ειδικές Περιοχές (Μείωση πληθυσμού, νησιωτικές, ορεινές, παραμεθόριες περιοχές), ΒΕΠΕ Βιομηχανικές Περιοχές/ Ζώνες Καινοτομίας…, υψηλή προστιθέμενη αξία Δίνονται κεφαλαιακές ενισχύσεις.
3. Νέα χρηματοδοτικά εργαλεία (Funds), εγγυήσεις δανείων, κεφαλαιακές συμμετοχές
4. Ενίσχυση πρωτίστως με φοροαπαλλαγές, καθώς μέσω αυτών ενισχύεται πλέον και κυρίως η απόδοση και όχι όπως κυρίως ίσχυε μέχρι σήμερα, η ύπαρξη δαπανών ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος.
5. Προκειμένου οι ενισχύσεις που παρέχονται με το κίνητρο της φοροαπαλλαγής να είναι ισοδύναμες με τις ενισχύσεις της επιχορήγησης. τα ποσά των επιχορηγήσεων ορίζονται στο 70% του ανώτερου επιτρεπόμενου ποσοστού του ΧΠΕ.
6. Απλοποίηση των διαδικασιών με στόχο την μείωση της γραφειοκρατίας και την ταχύτερη εξυπηρέτηση των επενδυτών και ταυτόχρονη εξασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.
7. Τέλος, αναφέρθηκε σε μια «αφανή» καινοτομία που, όπως είπε, ελπίζει να αποτυπωθεί στα θετικά αποτελέσματα του νόμου ότι “υπήρξε ουσιωδώς διαφορετική διαδικασία σχεδιασμού και σύνταξης του αναπτυξιακού νόμου: δηλαδή, ουσιαστική διαβούλευση για μήνες μέσω συναντήσεων με περισσότερους από 70 φορείς και επεξεργασία περισσότερων των 160 γραπτών υπομνημάτων με την ουσιαστική συμμετοχή και της υπηρεσίας στη διαδικασία αυτή και η αξιοποίηση της συσσωρευμένης τεχνογνωσίας της”.
Όπως πρόσθεσε, στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναδείξω το πλαίσιο κάτω από το οποίο συντάχθηκε ο νέος αναπτυξιακός νόμος, καθώς και βασικά στοιχεία της λογικής του. Αναμφίβολα κυρίαρχο δεδομένο αποτελεί η οικονομική κρίση που οδήγησε σε μια μεγάλης κλίμακας αποεπένδυση, καθώς υπάρχουν κεφαλαιακές ανάγκες, τουλάχιστον 70 δισ. Ευρώ, προκειμένου να επανέλθει το πάγιο κεφάλαιο της ιδιωτικής οικονομίας στα επίπεδα του 2010.
Επομένως ο νέος αναπτυξιακός οφείλει να αποτελέσει σημαντική τομή για να δημιουργήσει το απαιτούμενο ρεύμα νέων επενδύσεων. Είναι ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο της υπανάπτυξης, και αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση όλων στην Ελλάδα, αλλά και στους «θεσμούς».
Ο κ. Λαμπριανίδης υπογράμμισε ότι ο αναπτυξιακός νόμος, δεν μπορεί από μόνος του να αλλάξει την πορεία της χώρας, (μπορεί να συμβάλλει για την δημιουργία ενός 10-20% των συνολικών ιδιωτικών επενδύσεων), μπορεί όμως να δώσει ένα σαφές στίγμα της κατεύθυνσης που θέλουμε να κινηθούμε, να αποτελέσει εργαλείο επίτευξης του αναπτυξιακού οράματος της χώρας σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες δράσεις (ΕΣΠΑ, αναπτυξιακό συμβούλιο, λοιπές δράσης ενίσχυσης επενδύσεων, αλλά και αναμόρφωσης του λειτουργικού πλαισίου της οικονομικής δραστηριότητας). Είναι πλήρως εναρμονισμένος με το Σχέδιο Στρατηγικής ανασυγκρότησης της χώρας (Growth Strategy) που συντάσσεται αυτή την περίοδο και πρόκειται να ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο.
στο 