Νέο επεισόδιο στην κόντρα
κυβέρνησης δικαστών, πυροδοτεί το νέο νομοσχέδιο για την μεταρρύθμιση της
εξωδικαστικής διαμεσολάβησης.
Η Ένωση Δικαστών και
Εισαγγελέων ζητά παράταση της δημόσιας διαβούλευσης του νομοσχεδίου μέχρι τις
27 Ιανουαρίου. «Στην επίμαχη περίπτωση του νομοσχεδίου του Υπουργείου
Δικαιοσύνης με τίτλο «Μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησης», εφόσον
υπάρχει έτοιμο το σχέδιο των διατάξεων, παραλείπεται η πρώτη φάση της
διαβούλευσης και εφαρμόζεται απευθείας η δεύτερη, η οποία, ωστόσο, θα πρέπει να
διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες, παρατεινόμενη κατά μια εβδομάδα λόγω
της παράλειψης της πρώτης φάσης, όπως ρητώς ορίζεται στις προαναφερθείσες
διατάξεις. Υπ’ αυτήν την έννοια, εφόσον η διαβούλευση ξεκίνησε στις 28-12-2017,
θα πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τις 27-01-2018.
Παρά ταύτα ο Υπουργός
Δικαιοσύνης επέλεξε μια δραστική σύντμηση του χρόνου διαβούλευσης σε μόλις
πέντε ημέρες (!) και μάλιστα εν μέσω της αργίας της Πρωτοχρονιάς, χωρίς ωστόσο
να διαλάβει στην έκθεσή του επαρκώς τεκμηριωμένους προς τούτο λόγους (αναφέρει
σχετικά: Δεδομένης της σπουδαιότητας της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, σας καλώ
να συμμετάσχετε στη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, διατυπώνοντας τις απόψεις
και τις παρατηρήσεις σας στις σχετικές ρυθμίσεις).
Κατά συνέπεια, στην
περίπτωση του επίμαχου νομοσχεδίου έχει υπάρξει ευθεία παραβίαση των διατάξεων
του άρθρου 6 του Νόμου 4048/2012.
Ενόψει τούτων θεωρούμε
επιβεβλημένη την παράταση της προθεσμίας για την δημόσια διαβούλευση
τουλάχιστον μέχρι τις 27-01-2018, όπως ορίζει ο Νόμος, προκειμένου ο νομικός
κόσμος και ειδικότερα το δικαστικό σώμα να έχει εν τοις πράγμασι την δυνατότητα
να καταθέσει τις παρατηρήσεις του επί του νομοσχεδίου» αναφέρεται μεταξύ άλλων
στην ανακοίνωση της ΕΔΕ.
Παράλληλα, ο πρόεδρος και ο
εκπρόσωπος Τύπου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων σε άρθρο τους κάνουν λόγο
για ιδιωτικοποίηση της Δικαιοσύνης με την προωθούμενη νομοθετική ρύθμιση για τη
δικαστική μεσολάβηση και επικίνδυνους νομικούς ακροβατισμούς.
Ο Χριστόφορος Σεβαστίδης και
ο Χαράλαμπος Σεβαστίδης χαρακτηρίζουν προσχηματική τη δημόσια διαβούλευση του
σχετικού νομοσχεδίου, το οποίο ανήρτησε στο Διαδίκτυο το υπουργείο Δικαιοσύνης
στις 28 Δεκεμβρίου, με ημερομηνία ολοκλήρωσης της την 2α Ιανουαρίου. Θέτουν μάλιστα
μια σειρά ερωτημάτων, μεταξύ των οποίων είναι τα εξής:
«Για ποιον λόγο η Κυβέρνηση
δεν εισήγαγε την πρόταση για την δημόσια Δικαστική Μεσολάβηση αλλά επέλεξε ένα
σύστημα που ιδιωτικοποιεί μία βασική συνταγματική λειτουργία όπως η απονομή
δικαιοσύνης; Ιδίως μάλιστα όταν το σχέδιο ήταν έτοιμο, προτεινόμενο από τους
ίδιους τους δικαστές και χωρίς επιπλέον κόστος για τους πολίτες.
Ποιος ευνοείται από μια τέτοια εξέλιξη; Τίποτα
δεν εμποδίζει πλέον τη λειτουργία «παραδικαστηρίων» που θα προσλαμβάνουν διαμεσολαβητές
ως υπαλλήλους με τον κατώτατο μισθό και έναν επιχειρηματία που θα εποπτεύει και
θα αποκομίζει τα κέρδη. Ο επιχειρηματίας βέβαια θα είναι ευχαριστημένος με την
υποχρεωτική καταβολή της αμοιβής ανεξάρτητα εάν λύθηκε ή όχι η υπόθεση. Ο
πολίτης πάλι έχει τις εξής εναλλακτικές: είτε να αποδεχθεί την «απόφαση» του
ιδιώτη είτε να μην την αποδεχτεί και να συνεχίσει την υπόθεση στα δικαστήρια,
οπότε εκεί θα χρειαστεί να καταβάλει εκ νέου έξοδα στον πληρεξούσιο δικηγόρο
του. Σε περιόδους οικονομικής ύφεσης στις οποίες ο λαός δεν μπορεί να
εξασφαλίσει τα απολύτως απαραίτητα, είναι εκβιαστικό να ζητείται να καταβάλει
διπλάσια δικαστικά έξοδα προς όφελος των «ιδιωτικών» δικαστηρίων».
Η απάντηση του υπουργείου
Δικαιοσύνης
Στις αιτιάσεις της Ένωσης
Δικαστών και Εισαγγελέων για το σχέδιο νόμου που αφορά στις μεταρρυθμίσεις του
θεσμού της διαμεσολάβησης, απάντησε ο πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής
επιτροπής, αρεοπαγίτης Χρήστος Μαχαίρας.
«Η νομοθεσία περί
διαμεσολάβησης καθώς και ο βασικός νόμος 3898/2010 που ισχύει μέχρι σήμερα
αντικαθίσταται πλέον από ένα σύγχρονο πλαίσιο που επιλύει κενά και προβλήματα
όπως αυτά διαπιστώθηκαν από τη καθημερινή πρακτική. Η δικαστική μεσολάβηση, της
οποίας τον ρόλο του μεσολαβητή έχουν δικαστές, παρά τη νομοθετική θέσπιση της
τα προηγούμενα χρόνια, δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Το κύρος του δικαστή,
επιτρέπει τη διαχείριση υποθέσεων δυσχερών και πολύπλοκων που θα μπορούσαν να
επιλυθούν με τη διαδικασία της δικαστικής μεσολάβησης αφαιρώντας από το
δικαστικό σύστημα, υποθέσεις που αλλιώς θα χρόνιζαν σε αυτό με τα αντίστοιχα
δυσμενή αποτελέσματα, καθώς δεν αμφισβητείται ότι και η δικαστική μεσολάβηση
είναι ταχεία και πάντως ασύγκριτα ταχύτερη της δημόσιας δίκης. Κατ’ ακολουθία,
δεν τίθεται θέμα ανταγωνισμού των δύο διαδικασιών, αλλά εποικοδομητικής
συνεργασίας τους.
Σε άρθρο του Προέδρου και
του Εκπροσώπου Τύπου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που δημοσιεύθηκε στην
ιστοσελίδα της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, αναφέρονται μεταξύ άλλων και
στον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης της Δικαιοσύνης» τονίζει .
Επ’ αυτού όμως ειδικότερα
πρέπει να σημειωθούν τα εξής, αναφέρει ο κ. Μαχαίρας.
«Από τη γενική θεωρία περί διαμεσολάβησης, όπως
αυτή διαμορφώθηκε και διαμορφώνεται παγκοσμίως αλλά και ειδικότερα στην
Ευρωπαϊκή Ένωση, αποδεικνύεται ότι ο θεσμός αυτός ουδεμία σχέση έχει με την
απονομή της δικαιοσύνης αυτής καθεαυτήν και κατ’ επέκταση ουδεμία σχέση έχει με
τυχόν ιδιωτικοποίησή της.
Η διαμεσολάβηση δεν
αντικαθιστά τη δικαστική κρίση, ούτε υποχρεώνει σε λύση κάποια από τις
ενδιαφερόμενες πλευρές. Ο διαμεσολαβητής, επιχειρεί να βοηθήσει τα
ενδιαφερόμενα μέρη να βρουν μία κοινώς αποδεκτή λύση ώστε να αποφευχθεί η
προσφυγή στο δικαστήριο. Η υποχρεωτικότητα για παραπομπή ορισμένων διαφορών στη
διαμεσολάβηση, όπως αυτή καθιερώνεται με τον νέο νόμο, αφορά αποκλειστικά και
μόνο την υποχρέωση των μερών να επιχειρήσουν να επιλύσουν φιλικά τη διαφορά
τους, προτού ασκήσουν το αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους
να προσφύγουν στο Δικαστήριο, δικαίωμα το οποίο ουδόλως θίγεται.
Το νέο νομοθέτημα της
διαμεσολάβησης που προέκυψε ύστερα από διεξοδικές επιστημονικές και ουσιαστικές
συζητήσεις της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, που περιελάμβανε εκπροσώπους κάθε
κλάδου, ανάμεσα τους και πολλούς δικαστές, εκπροσώπους της Ολομέλειας Δικηγορικών
Συλλόγων, επιστημονικών φορέων κ.α. είναι να επιλύσει προβλήματα και αστοχίες
που ανεδείχθησαν από την καθημερινή πρακτική επί μια επταετία και πάντα με
γνώμονα το συμφέρον των πολλών και την εξυπηρέτηση των καλώς νοουμένων
συμφερόντων τους, χωρίς φυσικά να επιχειρεί υποκατάσταση της παραδοσιακής
απονομής της Δικαιοσύνης από τα δικαστήρια».
Πηγή: enikos.gr