Σε πίθο των Δαναΐδων εξελίσσεται το επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα
από τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Από τη μία διακηρύσσει τη δημιουργία φιλικού
κλίματος για ξένες επενδύσεις, και από την άλλη υπονομεύει τις επενδυτικές
πρωτοβουλίες όταν αυτές εκδηλώνονται.
Χαρακτηριστική είναι η επένδυση στον τομέα του τουρισμού της κρατικής
επενδυτικής εταιρίας του Κατάρ Al-Rayyan στη Ζάκυνθο, συνολικού προϋπολογισμού
2 δισ. ευρώ, μέσω της ελληνικής εταιρείας ΠΙΜΑΝΑ Α.Ε., η οποία κινδυνεύει να
ματαιωθεί.
Με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο ανεξάρτητος βουλευτής Β ‘Αθήνας
Χάρης Θεοχάρης, ζητά ενημέρωση για τον τρόπο που το ΥΠΟΙΚ σχεδιάζει να
αποκαταστήσει την αξιοπιστία του προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα και
ιδιαίτερα στον αραβικό κόσμο ώστε να μην απολέσει η Ελλάδα σημαντικές
επενδύσεις.
Σημειώνεται ότι προ τεσσάρων ετών ο εμίρης Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι
του Κατάρ αγόρασε το νησί Οξυά, μεγάλες εκτάσεις στη Ζάκυνθο για τουριστική
εκμετάλλευση και το ξενοδοχείο Miramare στην Κέρκυρα, αλλά αντιμετωπίζει σοβαρά
γραφειοκρατικά προβλήματα για την υλοποίηση της επένδυσης. Τα εμπόδια, όπως αναφέρει
το skai.gr, έφτασαν μάλιστα μέχρι τη
Δικαιοσύνη, καθώς κατατέθηκε εις βάρος ΠΙΜΑΝΑ Α.Ε αγωγή από τη Μητρόπολη
Ζακύνθου.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης
“Ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών
Θέμα: «Επένδυση της κρατικής επενδυτικής εταιρείας του Κατάρ Al-Rayyan
στη Ζάκυνθο»
Η προσέλκυση κεφαλαίων από αραβικά επενδυτικά σχήματα και οι
συνεργασίες Αράβων επιχειρηματιών με Ελληνικές εταιρίες είναι σημαντικές για
την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία
Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε. Enterprise Greece που τελεί υπό την
εποπτεία του Υπουργείου Οικονομίας καθώς και της πολιτειακής ηγεσίας όπως αυτή
εκφράστηκε στην πρόσφατη Ευρω-Αραβική Επενδυτική Διάσκεψη.
Παρά τις δημόσιες δηλώσεις περί δημιουργίας φιλικού κλίματος για την
προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, μία ξένη επένδυση στον τομέα του τουρισμού
αυτή της κρατικής επενδυτικής εταιρίας του Κατάρ Al-Rayyan στη Ζάκυνθο μέσω της
ελληνικής εταιρίας ΠΙΜΑΝΑ Α.Ε., κινδυνεύει να ματαιωθεί. Η περιοχή Αναφωνήτρια
στα βόρεια της Ζακύνθου συνολικής έκτασης 14.387 στρεμμάτων αποκτήθηκε το 2014
έναντι 12 εκατομμυρίων ευρώ αποκλείοντας την παραλία του Ναυαγίου. Πρόκειται
για ένα σοβαρό σχέδιο αξιοποίησης συνολικού προϋπολογισμού 2 δισ. ευρώ, το
οποίο περιλαμβάνει υπερπολυτελείς ξενοδοχειακές υποδομές, πολιτιστικά και
αθλητικά κέντρα, συγκροτήματα κατοικιών στα πρότυπα του νησιού Pearl στο Κατάρ,
θεματικά πάρκα, μαρίνες και εμπορικά κέντρα. Το τουριστικό σχέδιο ανάπτυξης προβλέπει
την υλοποίηση του με σεβασμό στο φυσικό τοπίο, την ιστορία και την
αρχιτεκτονική του νησιού καθώς και τη συνεργασία με τις τοπικές αρχές για την
ενίσχυση της οικονομίας μέσω της δημιουργίας άμεσων θέσεων εργασίας, την
ανάπτυξη του κατασκευαστικού τομέα, της εισροής ξένου συναλλάγματος καθώς και
άμεσων και έμμεσων φορολογικών εσόδων, της αύξησης του αριθμού των τουριστικών
αφίξεων καθόλη τη διάρκεια του έτους, αλλά και τη δημιουργία μίας παράλληλης
αγοράς αγαθών και υπηρεσιών.
Παρά τα δεδομένα, αλλεπάλληλες δικαστικές διαδικασίες έχουν «παγώσει»
τα σχέδια του επενδυτικού ομίλου του Κατάρ στις οποίες παρενέβη αίφνης το
Υπουργείο Οικονομικών στις 31 Οκτωβρίου 2016 με πολυσέλιδο έγγραφο του προς το
Πολυμελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου για την ακύρωση του συμβολαίου αγοράς. Η
παρέμβαση του υπουργείου Οικονομικών οδήγησε σε αναβολή της δίκης για τέταρτη
φορά διαιωνίζοντας τις νομικές εκκρεμότητες και με κίνδυνο οριστικής ματαίωσης
της επένδυσης.
Η παρέμβαση του ΥΠΟΙΚ σε συνδυασμό με την άρνηση απάντησης εκ μέρους
του Έλληνα πρωθυπουργού στην από 20 Οκτωβρίου 2015 επιστολή της κρατικής
επενδυτικής εταιρείας Al Rayyan προκειμένου να ξεπεραστούν προβλήματα
γραφειοκρατίας με
δεδομένο ότι η δέσμευση κεφαλαίων χωρίς ανταπόδοση δεν μπορεί να
συνεχιστεί επί μακρόν, δύναται να δημιουργήσει τριγμούς σε δύο επίπεδα, και
ειδικότερα:
(α) σε διακρατικό επίπεδο δεδομένου ότι υπάρχει κίνδυνος να
αποκλειστούν ελληνικές εταιρίες από το αναλάβουν μελλοντικά έργα στο Κατάρ με
σαφές αρνητικό αντίκτυπο στις 180 ελληνικές εταιρείες και τους χιλιάδες Έλληνες
εργαζόμενους που απασχολούνται σε αυτές, και
(β) σε επενδυτικό επίπεδο, καθώς δύο δισεκατομμύρια ευρώ είναι πιθανό
τελικά διοχετευθούν σε επενδύσεις όχι στην Ελλάδα αλλά σε τρίτες χώρες.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:
-Εάν το δημόσιο έχει δικαιώματα στην έκταση προς επένδυση, γιατί δεν
άσκησε αυτοτελή αγωγή κατά παντός που τη διεκδικεί αντί της πρόσφατης πρόσθετης
παρέμβασης που οδήγησε σε αναβολή της δίκης διαιωνίζοντας την νομική
εκκρεμότητα;
-Πως εξηγείται ότι η παρέμβαση του ΥΠΟΙΚ έρχεται σε πλήρη αντίθεση
αφενός με προηγούμενη απόφαση της αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου Δυτικής
Ελλάδος και Ιονίου (Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων) έπειτα από
διενέργεια πλήρους ελέγχου ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα του δημοσίου και ότι η
έκταση είναι ιδιωτική, και αφετέρου με την κρίση της Γενικής Διεύθυνσης
Δημόσιας Περιουσίας και Κοινωφελών Περιουσιών του ιδίου του ΥΠΟΙΚ ότι είναι
γνήσια η διαθήκη βάσει της οποίας ο πωλητής κληρονόμησε την έκταση που
μεταβίβασε στην καταριανή εταιρεία;
-Με ποιο τρόπο το ΥΠΟΙΚ σχεδιάζει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του
προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα και ιδιαίτερα στον αραβικό κόσμο ώστε να
μην απωλέσει η Ελλάδα σημαντικές επενδύσεις;
Ο ερωτών Βουλευτής
Θεοχάρης (Χάρης) Θεοχάρης”
στο 