Το παρασκήνιο μετά τη προκήρυξη του δημοψηφίσματος του περσινού Ιουλίου, αποκαλύπτει η εφημερίδα “Καθημερινή της Κυριακής”.
Όπως αναφέρεται, στις 6 Ιουλίου, ο Γάλλος πρόεδρος Φρ. Ολάντ παρέθετε δείπνο στη Γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ, στον απόηχο του ελληνικού δημοψηφίσματος όπου το “Όχι” είχε επικρατήσει με ποσοστό 61%.
Οι δύο ηγέτες πλαισιωνόντουσαν από τους πιο στενούς τους συμβούλους, για ευρωπαϊκά και οικονομικά θέματα. Εκεί ήταν που η καγκελάριος έριξε στο τραπέζι την πρόταση για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη– αυτή που εμφάνισε ο Β. Σόιμπλε στο Eurogroup της 11ης Ιουλίου.
Η κ. Μέρκελ ζήτησε την γνώμη του Γάλλου προέδρου, την ώρα που στο άκουσμα της πρότασης επεκράτησε παγωμάρα στην ατμόσφαιρα.
Αυτός που αντέδρασε άμεσα ήταν ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος την απέρριψε αμέσως, τονίζοντας στην καγκελάριο ότι η έννοια της “προσωρινής” εξόδου ήταν πλασματική και μια απόφαση για Grexit θα ήταν πολύ δύσκολο να αντιστραφεί. Η Α. Μέρκελ δεν επέμεινε και η συζήτηση στράφηκε σε άλλα θέματα.
Σύμφωνα με την πηγή της “Κ”, ο Φρ. Ολάντ, δεν έλεγε συχνά “όχι” στην καγκελάριο, αλλά όταν το έπραττε ήταν πραγματική “κόκκινη γραμμή”.
Τα γεγονότα που οδήγησαν στην παραλίγο ρήξη
Πριν φτάσουμε στο δείπνο Hollande- Merkel και στην πρόταση για Grexit, είχαν προηγηθεί κάποια γεγονότα, όπως η τηλεδιάσκεψη της 26ης Ιουνίου, ανάμεσα στον Έλληνα πρωθυπουργό, τον Γάλλο πρόεδρο και την Γερμανίδα Καγκελάριο.
Μετά από αίτημα του Αλέξη Τσίπρα προς την γερμανική πλευρά, συμφωνήθηκε η τηλεφωνική επικοινωνία. Σε αυτή ο πρωθυπουργός ανέλυσε την κατάσταση στην Ελλάδα, ενώ από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες τον ρώτησαν τι στάση θα τηρήσει στο ερώτημα του δημοψηφίσματος, που αφορούσε την πιο πρόσφατη δέσμη μέτρων που είχαν προτείνει οι θεσμοί στην ελληνική κυβέρνηση.
Παρά τις πιέσεις που δέχθηκε, ο κ. Τσίπρας δεν δεσμεύθηκε ότι θα στήριζε το “Ναι”. Τότε, Merkel και Hollande, του κατέστησαν σαφές ότι η μη υποστήριξη του “Ναι” θα ισοδυναμούσε με μη στήριξη της θέσης της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης.
Πάντως, όπως αναφέρει η “Κ”, η αναγγελία του δημοψηφίσματος δεν αιφνιδίασε ούτε το Παρίσι, ούτε και το Βερολίνο. Στις 25 Ιουνίου ο κ. Hollande στις Βρυξέλες είχε ρωτήσει τον Α. Τσίπρα αν είχε την πρόθεση να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση- καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε δείξει κάποια ένδειξη. Η προσδοκία που είχαν οι δύο πρωτεύουσες ήταν ότι με δεδομένο το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και τις υποσχέσεις που περιλάμβανε, η ελληνική κυβέρνηση χρειαζόταν δημοκρατική νομιμοποίηση για τη στροφή και την υπογραφή ενός νέου μνημονίου.
Όμως η μεγάλη έκπληξη, που δοκίμασε σε οριακό σημείο τις σχέσεις της Αθήνας με τον γαλλογερμανικό άξονα, ήταν η απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού να στηρίξει ανοιχτά το “Όχι”. Merkel και Hollande αμέσως μετά είχαν τηλεφωνική επικοινωνία για να εξετάσουν την στάση τους μετά από αυτή την εξέλιξη, την οποία την θεώρησαν ακατανόητη.
Το Παρίσι επέλεξε να κινηθεί με μια τακτική γεφυρώματος του χάσματος ανάμεσα στην Αθήνα και τους θεσμούς. Για το Βερολίνο, ο Αλέξης Τσίπρας έγινε “κόκκινο πανί”, ένας αλλοπρόσαλλος συνομιλητής, που δεν υπήρχε λόγος για νέες διαβουλεύσεις μαζί του, μέχρι να γινόταν γνωστό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
στο 