Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Προς το παρόν αρχίζει η εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, με τις κοινοτικές υπηρεσίες και τα στελέχη του μηχανισμού σταθερότητας να μεταβαίνουν στο Λουξεμβούργο για να κάνουν πράξη τις αποφάσεις του Eurogroup.
H απόφαση ήταν ξεκάθαρη ότι προϋπόθεση για την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων ήταν η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και η συμφωνία σε επίπεδο προσωπικού για την δεύτερη.
Στις Βρυξέλλες, ξεκαθαρίστηκε, ότι τα μέτρα για την επίτευξη του στόχου του 3,5% για το μεσοπρόθεσμο διάστημα δεν αποτελούν όρο για την επίτευξη της συμφωνίας σε επίπεδο προσωπικού και θα συζητηθούν μετά από την σύναψη της αρχικής συμφωνίας, στις αρχές του 2017 και όχι τώρα.
Μάλιστα η αίσθηση είναι πως όταν θα συναφθεί η συμφωνία για τη συνολική διάρκεια του 3,5% (το πόσα χρόνια θα κρατήσει), θα απαιτηθεί να υπολογιστούν μέτρα μόνο για 3 χρόνια και όχι για παράδειγμα 10 (αν υποτεθεί ότι υπάρξει συμφωνία για 10 χρόνια).
Οι Βρυξέλλες, εκτιμούν ότι το 3,5% μπορεί να επιτευχθεί με τα μέτρα του 2018, αλλά το ΔΝΤ διαφωνεί διότι υποεκτιμά την καλύτερη από το αναμενόμενο απόδοση της ελληνικής οικονομίας το 2016, την απόδοση των ήδη ειλημμένων μέτρων και μεταρρυθμίσεων, ενώ πιστεύει ότι θα υπάρξει μικρότερη εξοικονόμηση και από το συνταξιοδοτικό (ενώ οι Βρυξέλλες εκτιμούν ότι αυτό έχει κλείσει).
Πάντως οι Βρυξέλλες και οι εταίροι είναι έτοιμοι να παράσχουν στο ΔΝΤ και τα λεγόμενα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, τα οποία μπορούν εύκολα να ποσοτικοποιηθούν.
Μάλιστα είναι ήδη γνωστό και επιβεβαιώνεται ότι ανάμεσά τους θα είναι ακόμα μεγαλύτερη επέκταση της ωρίμανσης, νέες μειώσεις επιτοκίων, επιστροφή κερδών από τα ANFA και τα SMPs, αλλά και το καθοριστικότερο: χρήση των αχρησιμοποίητων υπολοίπων από το πακέτο των 86 δισ. για την εξαγορά των δανείων άλλων δανειστών (για παράδειγμα του ίδιου του ΔΝΤ).
Απλά όπως έγινε γνωστό, δεν θα γίνει ένα προκαθορισμένο Εurogroup για αυτά και το ΔΝΤ θα κάνει την ποσοτικοποίηση μόνο του. Οι Βρυξέλλες και οι εταίροι εκτιμούν ότι είναι αδύνατον να καθοριστεί από τώρα το αν και σε ποια ποσότητα θα χρειαστούν το 2018, όταν και θα ληφθούν – και αυτή είναι μια απόφαση στην οποία συμμετείχε και το ΔΝΤ.
Σε αυτή τη φάση πάντως (όχι όμως στο πλαίσιο του SLA) η λειτουργία του κόφτη είναι από τις διαφωνίες. Το ΔΝΤ θέλει με νόμο τώρα να καθορίζονται τα μέτρα που θα το εξασφαλίζουν, η Ελλάδα λέει ότι αυτό δεν γίνεται πολιτικά, η ΕΕ δεν επιθυμεί νομοθέτηση (καθώς ο μηχανισμός το εξασφαλίζει στο μέλλον) και το αποτέλεσμα είναι πως ο ένας θα πρέπει να πείσει τον άλλον.
Με αυτό τον στόχο οι διαπραγματευτές των Ευρωπαίων θα πάνε άμεσα στην Αθήνα με εντολή “να μη γυρίσουν χωρίς συμφωνία”. Θα πρέπει να πείσουνε το ΔΝΤ για το θετικό spill over της ελληνικής οικονομίας στα επόμενα χρόνια και για τον τρόπο που θα ανασχηματιστεί ο μηχανισμός αυτόματων περικοπών δαπανών ώστε να είναι πολιτικά εφικτός για όλες τις πλευρές.
Κανένας δεν μπορεί να πει ότι η πρόβλεψή του είναι η μόνη σωστή και όσο ο καιρός πλησιάζει στα έτη για τα οποία γίνεται ο υπολογισμός, θα φαίνεται ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.
Η εκτίμηση πάντως είναι ότι στο τέλος της μέρας και τη στιγμή που πρέπει, το ΔΝΤ θα έχει ένα πακέτο από την ΕΕ στα χέρια του που θα του επιτρέπει να πάει στο ΔΣ του και να πάρει μια θετική απόφαση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ ήδη υποχώρησε στα εργασιακά (συλλογικές διαπραγματεύσεις) με την χθεσινή απόφαση, αποδεχόμενο την επιτροπή ειδικών για τον καθορισμό των βέλτιστων κοινοτικών πρακτικών.
Από τα βραχυπρόθεσμα και μόνο μέτρα, η Ελλάδα θα έχει μείωση του χονδρικού κόστους εξυπηρέτησης του χρέους της κατά 5 μονάδες του ΑΕΠ ανά έτος.
Πηγή: Real.gr