Handelsblatt: Κρατική χρεοκοπία; Τίποτα ιδιαίτερο!

H Αθήνα πηγαίνει να καταστραφεί; Δεν είναι τόσο άσχημα. Ενώ δεν υπάρχει ακόμη πτωχευτικό δίκαιο για τα κράτη σχεδόν σε όλες τις χώρες βρέθηκαν σε κατάσταση πτώχευσης, πολλές εκ των οποίων αρκετές φορές, όπως η Ελλάδα. Και οι συνέπειες είναι παρόμοιες πάντα αναφέρει η Handelsblatt.

‘Οταν ένα κράτος χρεοκοπεί έχει δραματικές συνέπειες για τους πολίτες του και ιδιαίτερα για εκείνους που δεν έχουν πολλά ούτως ή άλλως. Πείνα αναταραχές και κοινωνική παρακμή είναι μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά.

Ωστόσο έχουν καταγραφεί και ενδιαφέρουσε ιστορίες στα κράτη που έχουν πτωχεύσει.

Το 1893 το Ελληνικό Δημόσιο βρίσκονταν ήδη σε κατάσταση πτώχευσης ωστόσο οι τιμές της κορινθιακής σταφίδας εκτινάχθηκαν στην παγκόσμια αγορά, καθώς είχε καταστραφεί η παραγωγή στους γαλλικούς αμπελώνες.

Ωστόσο νωρίτερα περίπου στις αρχές της δεκαετίας του 1890, η παραγωγή των γαλλικών αμπελώνων ήταν αυξημένη παρά την παγκόσμια ύφεση και η Γαλλία είχε μειώσει τις τιμές της σταφίδας ενώ παράλληλα είχε υιοθετήσει προστατευτικούς δασμούς εναντίον της κορινθιακής σταφίδας.

Ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης είχε ανακοινώσει: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

Δεν ήταν η πρώτη αλλά ούτε και η τελευταία ελληνική χρεοκοπία.

Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα κράτη ήταν ήδη σε κατάσταση πτώχευσης.

Τουλάχιστον μία φορά. «Παρόμοια με την πτώχευση των επιχειρήσεων είναι και η χρεοκοπία μιας ολόκληρης χώρας αλλά δεν αποτελεί ασυνήθιστη διαδικασία» γράφει ο συγγραφέας Τζον Kallenbach.

Στην Κίνα, το 1425 καταγράφηκε η πρώτη κρατική χρεοκοπία, που ακολουθείται από τους άλλους το 1921 και 1939.

Η Ισπανία είχε χρεοκοπήσει τρεις φορές στον 16ο αιώνα.

Η Αυστρία ήταν σε πτώχευση το 1811, η Δανία, δύο χρόνια αργότερα.

Η Γερμανία πτώχευσε μετά το Πρώτο και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τέσσερις φορές χορήγησαν οι πιστωτές μαζικά τμήματα του χρέους το 1924, το 1929, 1932, 1953.

Η Ισλανδία το 2008 ήταν ουσιαστικά χρεοκοπημένη, ως αποτέλεσμα της κρίσης της Lehman.

Ιδιαίτερα ήταν και η χρεοκοπία της Αργεντινής 2001-2002. Ήταν το αποτέλεσμα μιας σοβαρής ύφεσης, αλλά και η υπερτίμηση του πέσο μέσω της σύνδεσης με το δολάριο.

Το εθνικό νόμισμα υποτιμήθηκε σημαντικά, το τραπεζικό σύστημα έπεσε σε χάος, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μειώθηκε κατά 20%, οι κοινωνικές συνέπειες ήταν καταστροφικές. Τα επόμενα χρόνια, ωστόσο, η οικονομία «γκρινιάζει» αναφέρει χαρακτηριστικά η Handelsblatt.

 

Exit mobile version