Όταν «δύσει» ο ήλιος στην Ελλάδα, δεν θα έχει μόνο οικονομικές συνέπειες για την Ευρώπη.
Αλλά τα στρατηγικά μειονεκτήματα για τη Δύση θα είναι διαχειρίσιμα αναφέρει ο καθηγητής Tacheles στην Handelsblatt.
Ειδικότερα αναφέρεται στο άρθρο πως δεν είναι για τα χρήματα και μόνο. Πρόκειται για τη στρατηγική της Δύσης και για το «σύμβολο της δημοκρατίας» στην «λίκνο της δημοκρατίας» και τη «δυτική κουλτούρα».
Η στρατηγική
Ως γέφυρα προς τη Μέση Ανατολή φαίνεται Ελλάδα γεωγραφικά και ως εκ τούτου, είναι στρατηγικά σημαντική για τη Δύση.
Από οικονομική άποψη, φαίνεται ως χώρα διέλευσης για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου απαραίτητη. Μάλιστα πρόσφατα μετά τη συνάντηση Τσίπρα – Πούτιν η συγκεκριμένη πτυχή έγινε ορατή.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν μια διαδρομή αγωγού από τη Ρωσία μέσω της Ελλάδα για την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Ναι, η Ελλάδα είναι σημαντική, αλλά δεν είναι απαραίτητη. Πράγματι, υπάρχουν και άλλοι δρόμοι: για παράδειγμα, η Τουρκία και άλλες βαλκανικές χώρες.
Η συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και η Ελλάδα θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε έξοδο του της Αθήνας από το ΝΑΤΟ δημιουργώντας κάποιο φόβο.
Ο ‘Ελληνας Πρωθυπουργός είναι κάθε άλλο παρά ένθερμος υποστηρικτής του ΝΑΤΟ.
Αλλά και για το ΝΑΤΟ και οι φερόμενοι η Αριστερά είναι εξίσου απεχθής.
Αλλά παρ ‘όλα όλοι γνωρίζουν πως χωρίς το ΝΑΤΟ η απειλή την Τουρκίας θα είναι πιο έντονη.
Ως μέλος του ΝΑΤΟ η Ελλάδα θα λάβει αυτόματα στήριξη τουρκικής επίθεσης καθώς όπως είναι γνωστό μια επίθεση σε κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ισοδυναμεί ως επίθεση σε όλα τα μέλη του.
Είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν το μέλος που δέχεται επίθεση. Το ίδιο βέβαια ισχύει και σε περίπτωση που η Ελλάδα επιτεθεί στην Τουρκία.
Ωστόσο υπάρχει ο φόβος η Ρωσία να χρησιμοποιήσει τα λιμάνια της Ελλάδας αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν ασυμβίβαστο για την Αθήνα με την ιδιότητα του μέλου του ΝΑΤΟ.
Από την άλλη μεριά τα κομμουνιστικά κράτη του ανατολικού μπλοκ βρίσκονταν έξω από την ιδέα του ΝΑΤΟ. Ωστόσο με την πάροδο των ετών πραγματοποιήθηκε προσέγγιση με τη Γερμανία και τη Γαλλία για τον άνθρακα. Αργότερα επεκτάθηκε στην ΕΟΚ και κατόπιν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή της ΕΕ.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να σταματήσουν οι «εχθροπραξίες» μεταξύ των κρατών και η σταθερότητα και η ασφάλεια επικράτησαν. Η ιδέα ήταν λαμπρή και επαναστατική καταλήγει το άρθρο της Handelsblatt…
στο 