Τα κοινά χαρακτηριστικά των αριθμών μεταξύ της Ελληνικής περίπτωσης και αυτής της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που έφερε στην εξουσία τους Ναζί αναλύει με άρθρο του στους New York Times ο Νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν.
Ο Πόλ Κρούγκμαν υπογραμμίζει στο εκτενές άρθρο-ανάλυση ότι η προσπάθεια να επιβληθούν στην Ελλάδα «τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα» αποτελεί «υπέρμετρη επιβάρυνση» για την ελληνική οικονομία σημειώνοντας ότι «η Ελλάδα από πλευράς ΑΕΠ έχει ακολουθήσει ακριβώς την ίδια πορεία του ΑΕΠ της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν οι νικήτριες δυνάμεις είχαν επιβάλει εξοντωτικά και εκδικητικά μέτρα κατά της Γερμανίας… με τα γνωστά αποτελέσματα».
«Η Βαϊμάρη πάντα λειτουργεί ως “μπαμπούλας” και χρησιμοποιείται κατά το δοκούν», σημειώνει στην συνέχεια ο διάσημος οικονομολόγος, προσθέτοντας πως υπάρχει μία περίεργη επιλεξιμότητα της χρήσης της Βαϊμάρης ως «καμπανάκι» κατά του υπερπληθωρισμού του 1923, και όχι για τα αποπληθωριστικά φαινόμενα στον κανόνα του χρυσού και τη λιτότητα το διάστημα 1930 – 32 που έφεραν στην εξουσία τους Ναζί.
«Όμως αυτό δεν είναι και το μόνο κομμάτι της ιστορίας της Βαϊμάρης που αγνοείται: είναι και το θέμα των επανορθώσεων, που αποτελεί τεράστιο θέμα και για το πόσο μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα πρέπει να επιτυγχάνει η Ελλάδα», σημειώνει ο κ. Κρούγκμαν