Τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο αποκαλεί ως τον μοτοσικλετιστή του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στη λιτότητα, επιλέγει η βρετανική εφημερίδα «Guardian» ως μια από τις ιστορίες που σημάδεψαν το 2015.
Όπως αναφέρει, το 2015 δεν ξεκίνησε ούτε τελείωσε όπως ίσως είχε προβλέψει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας και επισημαίνει την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τον Ιανουάριο και τους έξι μήνες σκαμπανεβασμάτων που ακολούθησαν, με τον μοτοσικλετιστή οικονομολόγο-πολιτικό να μεταβαίνει στις πρωτεύουσες της βόρειας Ευρώπης «σαν άλλος Bruce Willis, αποφασισμένος, αν όχι να πεθάνει, τουλάχιστον να αντισταθεί περαιτέρω στα μέτρα λιτότητας και να διασφαλίσει έναν νέο οικονομικό διακανονισμό για την Ελλάδα».
Σύντομα, σημειώνει η Guardian, ο Βαρουφάκης κέρδισε τον τίτλο του ροκ σταρ μεταξύ πολλών ψηφοφόρων, ευαγγελιζόμενος μια εναλλακτική για τα μέτρα λιτότητας που περιέγραψε σαν «δημοσιονομικό εικονικό πνιγμό» και «τρομοκρατία».
Τελικά, όμως, αποδείχθηκε ότι ο Βαρουφάκης αποτελούσε για τους τραπεζίτες και γραφειοκράτες της τρόικας, εμπόδιο σε μια συμφωνία που ήταν αποφασισμένοι να κάνουν.
Στο τέλος, επισημαίνεται στο άρθρο, περιθωριοποιήθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό του, Αλέξη Τσίπρα, για να παραιτηθεί νωρίς τον Ιούλιο.
Αυτές οι σύντομες, ταραχώδεις μήνες στην κυβέρνηση, λέει τώρα ο ίδιος, ήταν «σαν να αποτελεί μέρος ενός σαιξπηρικού δράματος, με φουτουριστικά στοιχεία».
Όπως σημειώνεται στο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, οι Ευρωπαίοι μπορεί να ήταν αμετακίνητοι ακόμη και εν όψει ενός ελληνικού δημοψηφίσματος που θα απέρριπτε τη λιτότητα, επιμένοντας σε περαιτέρω βίαια μέτρα ως αντάλλαγμα σε ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, όμως ο Βαρουφάκης δεν βλέπει αυτό που συνέβη στη χώρα του ως αναπόφευκτο.
Κατηγορεί τη δική του πλευρά ότι απέτυχε να υπερασπιστεί αυτό που εκείνος επιμένει ότι ήταν μια «μέτρια, λεπτή θέση», κατηγορώντας τον Αλέξη Τσίπρα ότι παραδόθηκε και πρόδωσε τον ελληνικό λαό αποδεχόμενος τη συμφωνία για τη διάσωση της Ελλάδας.
Αν και ο Βαρουφάκης δεν κατάφερε ίσως να επιτύχει αυτό που ευχόταν τέτοιες στιγμές πέρυσι, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι περιορίζει τις φιλοδοξίες του για το 2016.
Μαζί με μια παρέα φίλων ανά την Ευρώπη, πλέον στρέφει την ενέργειά του στη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού δημοκρατικού κινήματος, που θα υπερβαίνει τα εθνικά πολιτικά κόμματα.