Με τη βία που ξεσπάει στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα και τη συμφωνία ΕΕ και Τουρκίας για την επίλυση του προσφυγικού ασχολείται μακροσκελές άρθρο του Μίχαελ Μάρτενς από την Αθήνα στην Frankfurter Allgemeine Zeitung.
O Γερμανός αρθρογράφος σημειώνει πως «εάν η συμφωνία εφαρμοζόταν στην πράξη όπως προβλεπόταν στα χαρτιά, η Λέσβος, η Χίος και άλλα νησιά δεν θα είχαν πλέον δυσκολίες. Όλοι οι πρόσφυγες που θα κατέφθαναν θα στέλνονταν πίσω στην Τουρκία και σύντομα δεν θα ερχόταν κανένας πλέον. Γιατί ποιος θα ήθελε να πληρώσει 1.000 ευρώ και παραπάνω σε μια συμμορία στην Τουρκία για να του οργανώσει το ταξίδι εάν ήταν γνωστό πως μόλις θα έφθανε στο νησί θα τον ξαναέστελναν πίσω.»
Ο Μίχαελ Μάρτενς εντοπίζει το πρόβλημα στο γεγονός ότι οι ελληνικές υπηρεσίες ασύλου αρνούνται να στείλουν πίσω στην Τουρκία τους πρόσφυγες βασιζόμενες στην Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες των ΗΕ που υπαγορεύει πως «οι πρόσφυγες που επιστρέφουν θα πρέπει σε εύλογο χρονικό διάστημα να εξεταστεί η αίτηση ασύλου τους».
Και όπως αναφέρει η FAZ «Εάν η Τουρκία ήταν πρόθυμη να επενδύσει χρήματα και προσωπικό για να αρθούν οι ελλείψεις εκ μέρους της, οι Έλληνες δεν θα είχαν πιθανότατα πλέον πρόβλημα να στείλουν πρόσφυγες στη γειτονική χώρα – η κυβέρνηση στην Άγκυρα όμως βλέπει διαφορετικά τα πράγματα ή τα παρουσιάζει διαφορετικά».
Και λίγο παρακάτω η εφημερίδα διαπιστώνει: «Για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του της οποίας η πολιτική για τους πρόσφυγες ξεκίνησε με ιδανικά που απέχουν έτη φωτός από την σημερινή πολιτική, η κρίση μπορεί να αποδειχθεί ενδοπολιτικά εκρηκτική.
Ο Τσίπρας δεν μπορεί τίποτα να κερδίσει από αυτή, απειλείται όμως να χάσει ακόμα περισσότερο το κύρος του από όσο το έχει χάσει μέχρι σήμερα. Όταν τον Αύγουστο διαδόθηκε η είδηση ότι η Αθήνα προτίθεται να στείλει 2.000 πρόσφυγες στην Κρήτη, ξέσπασε κύμα οργής».