Στη συζήτηση για το «Πρασίνισμα» του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, στο πλαίσιο του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος, που έγινε χθες στις Βρυξέλλες, ο Αν. ΥΠΕΝ. Σωκράτης Φάμελλος εστίασε στην ανάγκη πραγματικής ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών πολιτικών στον πυρήνα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνοντας ότι η ενσωμάτωση αυτή πρέπει να μην είναι προσχηματική ή απλά θεωρητική.
Στην τοποθέτησή του ο Σωκράτης Φάμελλος επεσήμανε ότι κάποιες από τις νέες πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως π.χ. η Επισκόπηση της Εφαρμογής της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας και το Φόρουμ για την περιβαλλοντική συμμόρφωση και διακυβέρνηση, θα βελτιώσουν την εφαρμογή της περιβαλλοντικής πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο πολιτικός στόχος «δεν πρέπει να είναι το πώς θα προστεθούν κάποιες περιβαλλοντικές αποχρώσεις σε μια διαδικασία όπου κυριαρχεί η οπτική της οικονομικής πειθαρχίας», αλλά το πώς το συνολικό μίγμα πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα στοχεύει μονοσήμαντα στη δημοσιονομική σταθερότητα, αλλά θα ενσωματώνει και άλλες πολύ σημαντικές πτυχές, όπως το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή, οι κοινωνικές ανισότητες, η σύγκλιση μεταξύ των Κρατών Μελών ή και ζητήματα όπως το δημογραφικό και η μετανάστευση».
Διευκρινίζοντας περαιτέρω, ο Αν. ΥΠΕΝ σημείωσε ότι «προφανώς και μας ενδιαφέρει η διατύπωση καινοτόμων πολιτικών, καλών πρακτικών, κινήτρων και αντικινήτρων και η πρόοδος κάθε χώρας στην περιβαλλοντική πολιτική. Και μοχθούμε για να καλύψουμε χρόνια κενά της Ελλάδας. Αλλά επίσης πρέπει να μας απασχολεί και η συνολική πολιτική της Ευρώπης. Όπως μας απασχολεί, και αφορά όλη την κοινωνία, η αποτυχία της στρατηγικής για την Ευρώπη του 2020 και της Στρατηγικής της Λισαβόνας, και κύρια η υστέρηση των πολιτικών για την αειφόρο ανάπτυξη, που θα έπρεπε να μας καθοδηγεί συνολικά ως προς το μακροπρόθεσμο όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
«Το πραγματικό ερώτημα είναι το πώς θα ενσωματώσουμε τους Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (SDGs) και τη Στρατηγική 2030 στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής και ειδικότερα στη δημοσιονομική και αναπτυξιακή στρατηγική της», συνέχισε ο Αν. ΥΠΕΝ, τονίζοντας ότι «η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να υπηρετεί το πλαίσιο που θέτουν οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης και η Συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα και όχι το αντίστροφο».
Εστιάζοντας στο παράδειγμα της Ελλάδας, ο Σωκράτης Φάμελλος αναγνώρισε τη σημασία της ορθής και συνετής οικονομικής διαχείρισης, αλλά σημείωσε ότι «στη χώρα μας, έχουν υλοποιηθεί ευρωπαϊκά προγράμματα που μας απομάκρυναν από τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης, όπως προκύπτει από τους δείκτες της φτώχειας, της ανεργίας, της πρόσβασης στην υγεία, κλπ.».
Η βιώσιμη ανάπτυξη, η κυκλική οικονομία, η κλιματική αλλαγή αποτελούν ουσιώδη πολιτικά θέματα και θα πρέπει να αποτελούν τη βάση της βιώσιμης Ευρώπης, γιατί εκφράζουν βασικές ανάγκες των Ευρωπαίων πολιτών, όπως είναι η ποιότητα της ζωής τους και τα δημοκρατικά τους δικαιώματα.
Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, η ανάπτυξη εύληπτων ποσοτικοποιημένων δεικτών για το περιβάλλον, που θα συμπληρώνουν τον δείκτη του ΑΕΠ, καθώς και η ενσωμάτωση της διάστασης της αειφορίας και του κλίματος ως προϋπόθεση χρηματοδότησης κάθε νέου επενδυτικού σχεδίου αποτελούν τα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο Αν. ΥΠΕΝ ζήτησε να γίνει συζήτηση σε επόμενο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο μετά το 2020, καθώς κάποιες σκέψεις, όπως η φορολόγηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και η φορολόγηση των πλαστικών, εγείρουν σημαντικά ερωτήματα δίκαιου καταμερισμού των φορολογικών βαρών και ενδέχεται να έχουν αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως π.χ. η πριμοδότηση της πυρηνικής ενέργειας.
στο 