Φάμελλος: Ευκαιρία για την Ελλάδα ο συνδυασμός των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης με το πρόγραμμα εξόδου από την κρίση

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Φάμελλος, «οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και τα προγράμματα που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας σε συμφωνία με τους δανειστές, αύξησαν την απόκλιση σε κρίσιμους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης, όπως το ποσοστό απασχόλησης, το τμήμα του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες φτώχειας, αλλά και δείκτες όπως οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, το ποσοστό των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη». «Αυτό οφείλει να απασχολήσει και την ΕΕ, το πώς δηλαδή οι δημοσιονομικές πολιτικές έρχονται σε αντίθεση -εκ του αποτελέσματος- με τους στόχους βιωσιμότητας που η ίδια η ΕΕ δημιούργησε, στήριξε και προώθησε», πρόσθεσε.

«Για τη χώρα μας είναι ξεκάθαρο ότι η δίκαιη ανάπτυξη περιλαμβάνει την παραγωγική ανασυγκρότηση και την βιωσιμότητα, την αειφορία και έρχεται σε πλήρη συμφωνία με τους στόχους SDG, όπως είναι η εξάλειψη της φτώχιας, η βελτίωση της διατροφής, η προώθηση της ευημερίας με στήριξη των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, η εξασφάλιση της πρόσβασης στην υγεία και στην εκπαίδευση, η παραγωγική εργασία, η βιώσιμη εκβιομηχάνιση, η μείωση της ανισότητας, οι βιώσιμες πόλεις, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η προστασία και η βιώσιμη χρήση των οικοσυστημάτων».

Ο κ. Φάμελλος αναφέρθηκε ειδικά στην κυκλική οικονομία και την προώθηση των βιώσιμων προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης, αναφέροντας ότι η προώθηση τέτοιου είδους πολιτικών προσφέρουν «win-win-win» λύσεις, εκμοντερνίζοντας τις οικονομίες μας, προσφέροντας νέες θέσεις εργασίας και παράλληλα μειώνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον.

Όπως ανέφερε, προωθείται, ιεραρχικά, η πρόληψη παραγωγής αποβλήτων, η επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων, η ανακύκλωση και τέλος, η ανάκτηση, μέσω εργαλείων όπως η προδιαλογή των βιοαποβλήτων και η αναβάθμιση της ποιότητας και του εύρους της ανακύκλωσης μέσω της διαλογής στην πηγή.

Παράλληλα, προωθείται ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου της ανακύκλωσης, μέτρα που αφορούν την αγορά, όπως η οδηγία για την πλαστική σακούλα, αλλά και μέτρα για την βιομηχανική συμβίωση που θα στηριχτούν στο νέο σχεδιασμό για τη διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων.

Επίσης, προωθούνται εργαλεία όπως το Οικολογικό Σήμα, το Σύστημα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και Ελέγχου (EMAS) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επίσης οι Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις.

Σε σχέση με την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα, επεσήμανε ότι η χώρα υιοθέτησε την πρώτη Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, ενώ θα ακολουθήσει η σύνταξη σχεδίων προσαρμογής από όλες τις Περιφέρειες της χώρας. Παράλληλα, προβλέπεται η σύσταση Συμβουλίου για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, με ευρεία συμμετοχή και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και η λειτουργία Παρατηρητηρίου για την παρακολούθηση, επιστημονική υποστήριξη και σύγκριση των αποτελεσμάτων των περιφερειακών σχεδίων προσαρμογής.

Σε σχέση με την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας, ο κ. Φάμελλος επεσήμανε, ότι έχει ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες του δεύτερου κύκλου εφαρμογής της Οδηγίας Πλαισίου για τα ύδατα με τη δημόσια διαβούλευση και την 1η Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροή Ποταμών, ενώ παράλληλα ενισχύεται περαιτέρω η διακρατική μας συνεργασία για την προώθηση των θεμάτων διαχείρισης των διεθνών ποταμών της χώρας.

«Το περιβάλλον μπορεί και πρέπει να αποτελέσει διεθνή ταυτότητα της χώρας μας. Ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας στηρίζονται σε αυτό. Αλλά και η δευτερογενής παραγωγή, η επαναβιομηχάνιση στηρίζεται στους πόρους της χώρας μας, στοχεύει στη μέγιστη εγχώρια προστιθέμενη αξία, στο δυναμικό μας -ανθρώπινο και υλικό- που πρέπει να αξιοποιηθεί με τη μέγιστη αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα, με αειφορία», δήλωσε, συμπληρώνοντας ότι «η κωδικοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και η ψηφιοποίηση σε ενιαίο υπόβαθρο των εθνικών και περιφερειακών, αλλά και τοπικών ρυθμίσεων, μπορεί ν αποτελέσει ταυτόχρονα αναπτυξιακό και οικολογικό εργαλείο. Και προχωράμε άμεσα σε αυτή την κατεύθυνση».

Απ’ την πλευρά του, ο υπεύθυνος του τομέα ενέργειας, περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγή της ΝΔ, Κωνσταντίνος Σκρέκας, δήλωσε ότι «το χαμηλό ποσοστό επενδύσεων αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη απογοήτευση των εθνικών οικονομιών και σωρευτικά της ευρωπαϊκής οικονομίας στο σύνολό της, προσθέτοντας ότι η οικονομική κρίση κλόνισε τη συνοχή ακόμα και των περιφερειών της». Επεσήμανε επίσης την υψηλή εξάρτηση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα, κάνοντας γνωστό ότι οι ενεργειακές επενδύσεις στην Ελλάδα θα φθάσουν στα 10-20 δισ. τα επόμενα χρόνια, με έμφαση στην ενεργειακή απόδοση και εξοικονόμηση, και τη στροφή σε καθαρότερες μορφές ενέργειας.

Επίσης, έκανε λόγο για τη θέσπιση κινήτρων για επενδύσεις που προστατεύουν το περιβάλλον και αντικινήτρων σε όσα τα βλάπτουν, όπως είπε.

«Η προστασία του περιβάλλοντος παράγει πλούτο» τόνισε, συμπληρώνοντας ότι «το πρότυπο παίρνω –χρησιμοποιώ-απορρίπτω, έχει δώσει τη θέση του στην κυκλική οικονομία».

Απ’ την πλευρά του, ο κ. Νίκος Καραβέλλας, γενικός διευθυντής του WWF Ελλάδας, ανέλυσε την πρόταση-κείμενο διαλόγου της οργάνωσης, σε σχέση με «μία γενναία μείωση του χρέους στη βάση μίας συμφωνίας για την προστασία της Φύσης».

Πρόταση που δημιουργεί προϋποθέσεις για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, όπως είπε, μέσω της αξιοποίησης των ΑΠΕ, τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, την έμφαση στην πρωτογενή παραγωγή, στην ενίσχυση της δασοπονίας, την εφαρμογή των αρχών της κυκλικής οικονομίας και στη βιομηχανία.

«Η αναγκαία επανεκκίνηση της οικονομίας δεν μπορεί να γίνει υπό το καθεστώς της λιτότητας και ένα χρέους μαμούθ», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Το περιβάλλον και η αειφορία δίνουν μία win win λύση τόσο για την Ελλάδα όσο και την ΕΕ», είπε, συμπληρώνοντας ότι «απαιτείται να ανοίξει ένας ανοιχτός διάλογος για το μέλλον της χώρας».

«Ας διεκδικήσουμε μία γενναία μείωση χρέους, για να επανεκκινήσουμε μία πορεία περισσότερο ελπιδοφόρα και αισιόδοξη», κατέληξε ο κ. Καραβέλλας.

Σημειώνεται ότι η υιοθέτηση των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) και των 169 υπο-στόχων (targets) τους από τους αρχηγούς κρατών του ΟΗΕ, τον Σεπτέμβριο του 2015, αποτελεί ένα ορόσημο για τη διεθνή κοινότητα. Για πρώτη φορά στην ιστορία τίθενται «οικουμενικοί» στόχοι για την αντιμετώπιση των συνδεόμενων προβλημάτων της εξάλειψης της φτώχειας και της βιώσιμης ανάπτυξης, τους οποίους καλούνται να υλοποιήσουν όλες οι χώρες από κοινού, ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες.