Οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή καθώς και η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα έχουν προσφέρει πολλά διδάγματα στις Ένοπλες Δυνάμεις, με το ΓΕΕΘΑ να ανασχεδιάζει τις προτεραιότητες αλλά και τον τρόπο οργάνωσης και δράσης ως προς τα εξοπλιστικά.
Του Χρήστου Μαζανίτη
Η αυξημένη χρήση drones, πυραύλων, αντιαεροπορικών συστημάτων αλλά και οι αναδυόμενες τεχνολογίες, παράλληλα με τις εντεινόμενες επενδύσεις της Τουρκίας στην εγχώρια βιομηχανία και την παραγωγή νέου τύπου όπλων, έχουν διευρύνει το μέγεθος των προκλήσεων, στις οποίες οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να προσαρμοστούν και να αντεπεξέλθουν άμεσα.
Μετά την εισήγηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, προς τα Επιτελεία να υπάρξει προτεραιοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η Realnews της Κυριακής, το ΓΕΕΘΑ κατέληξε σε έναν νέο τρόπο σχεδιασμού και οργάνωσης, βασισμένο σε τρεις πυλώνες.
Οι πυλώνες αυτοί είναι υπό τους γενικούς τίτλους της Αεράμυνας, του Ηλεκτρονικού Πολέμου και του Στόλου.
Κύριο χαρακτηριστικό και των τριών είναι ότι βάσει του σχεδιασμού δεν θα προγραμματίζει το κάθε Επιτελείο ξεχωριστά τις εξοπλιστικές του ανάγκες αλλά αυτές εντάσσονται πλέον στο γενικότερο πλαίσιο, βάσει τις διακλαδικότητας αλλά και της διαλειτουργικότητας που προωθεί το ΓΕΕΘΑ. Έμφαση δίνεται στη συγκεντρωτική καταγραφή των αναγκών και όχι στην μεμονωμένη προμήθεια οπλικών συστημάτων, που μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι και πλεονάζοντα. Έτσι, πλέον, η χώρα δεν θα προχωρά σε μεμονωμένες αγορές όπλων αλλά σε μία συνολική διαχείριση των αναγκών.
Ειδικότερα, στον πυλώνα της Αεράμυνας, στον σχεδιασμό εντάσσονται τα αντιαεροπορικά συστήματα και των τριών κλάδων, δηλαδή της Πολεμικής Αεροπορίας, του Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν διαχειρίζονται ως μεμονωμένα συστήματα οι πύραυλοι Hawk και τα TOR M1 του Στρατού Ξηράς αλλά ως μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού της αντιαεροπορικής ομπρέλας μαζί με τους Patriot, τους S-300 της Πολεμικής Αεροπορίας και τα αντιαεροπορικά συστήματα των φρεγατών ή των πυραυλακάτων. Έτσι θεωρείται ότι θα γίνονται στο εξής πιο λελογισμένες αγορές με σημαντική εξοικονόμηση πόρων, διατηρώντας παράλληλα σε υψηλά επίπεδα την πολυεπίπεδη αντιαεροπορική ομπρέλα, για την οποία υπάρχει προγραμματισμός να ενισχυθεί.
Ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει τον Ηλεκτρονικό Πόλεμο, και σε αυτόν εντάσσονται μεταξύ άλλων όλα τα drones των ενόπλων δυνάμεων, σε ξηρά, αέρα, θάλασσα αλλά και τα υποβρύχια, στα οποία δίδεται μεγάλη σημασία. Επίσης, στον δεύτερο πυλώνα περιλαμβάνονται και τα περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions) αλλά και η κυβερνοασφάλεια.
Ο τρίτος πυλώνας περιλαμβάνει τον Στόλο κυρίως της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού. Όπως εξηγούν στρατιωτικές πηγές στο enikos.gr, μπορεί η φύση των πλοίων να είναι εντελώς διαφορετική από αυτή των μαχητικών, ωστόσο αυτό στο οποίο δίνεται έμφαση είναι ο τρόπος επίτευξης του αποτελέσματος με το πιο προσφιλές μέσο. Αυτό σημαίνει ότι θα δίνεται σημασία στην ισορροπία ως προς τις παραγγελίες και των τριών Κλάδων, με σχετικά ισομερή κατανομή. Για παράδειγμα δεν θα υπάρχει ριζική ανανέωση του αεροπορικού στόλου ενώ ο στόλος του ναυτικού μένει πίσω ή το αρματικό δυναμικό μένει εκτός προγράμματος.
Σημαντική λεπτομέρεια, επίσης, στον σχεδιασμό κάθε εξοπλιστικού προγράμματος είναι η Συνεχής Υποστήριξη (Follow on Support), που πλέον θα είναι για 10 χρόνια και όχι για 2 ή 3 χρόνια που υπογράφονταν μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα περασμένων δεκαετιών με αποτέλεσμα σε αρκετά συστήματα να υπάρχουν χαμηλές διαθεσιμότητες.
Για τα εναέρια μέσα, υπολογίζεται ότι βάσει του νέου σχεδιασμού οι διαθεσιμότητες θα βρίσκονται σταθερά στο 70%, κάτι που θεωρείται ιδιαίτερα υψηλό, αφού όπως επεσήμαναν στρατιωτικές πηγές ακόμη και οι Αμερικανοί σε ορισμένα συστήματα δεν ξεπερνούν το 60% με 65%.
Στο εύλογο ερώτημα γιατί δεν γίνεται ο ανάλογος σχεδιασμός ώστε οι διαθεσιμότητες να φτάσουν ακόμη και το 90%, η απάντηση από τις ίδιες πηγές είναι ότι έχουν υπάρξει σχετικές μελέτες, οι οποίες δείχνουν ότι εκτοξεύονται οι λειτουργικές δαπάνες 8 φορές πάνω, αφού «η καμπύλη κόστους ακολουθεί δυσανάλογη πορεία».
στο 