Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Καθώς, τα σύννεφα πυκνώνουν πάνω από την ελληνική οικονομία, οι 18 εταίροι της χώρας ζητούν από την κυβέρνηση να πάρει την πολιτική απόφαση να ολοκληρώσει την αξιολόγηση, ώστε οι άνθρωποι της ΕΕ να μπορέσουν με ηρεμία να ολοκληρώσουν τη συμφωνία με το ΔΝΤ και να ανοίξει και πάλι η κάνουλα της χρηματοδότησης στις 22 Μαΐου.
Το σύντομο Eurogroup της Δευτέρας δεν θα αποτελέσει πεδίο διαπραγμάτευσης για κανέναν.
Οι εταίροι της χώρας θα περάσουν το κατάλληλο μήνυμα στον Ευ. Τσακαλώτο και θα του επιστήσουν την προσοχή στο ότι ο χρόνος τελειώνει, η εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ πλησιάζει και μια μη συνεργάσιμη Ελλάδα θα είναι εύκολος στόχος για όσους θέλουν να τινάξουν την υπόθεση της ελληνικής διάσωσης στον αέρα.
Για τις Βρυξέλλες δεν υφίσταται κανένα ζήτημα μείωσης των προληπτικών μέτρων των 2 μονάδων του ΑΕΠ από συντάξεις και αφορολόγητο και πετάνε το μπαλάκι του “κοινωνικού προφίλ” πίσω στην κυβέρνηση, η οποί θέλει να γλιτώσει τις μικρές συντάξεις του ιδιωτικού τομέα, έχοντας όλη την ευχέρεια να πλήξει τη μόνιμη κομματική πελατεία των ΔΕΚΟ του Δημοσίου και των εφάπαξ.
Το ίδιο ισχύει και στις συζητήσεις για τα αντίμετρα, καθώς η μείωση του ΕΝΦΙΑ στους εισοδηματίες που απέκτησαν ακίνητα από τον καρπό της φοροδιαφυγής δεν είναι το ίδιο κοινωνική επιλογή όσο η μείωση του φόρου μισθωτής εργασίας και κερδών επιχειρήσεων, μήπως και κανείς μπορέσει να προσλάβει έναν άνεργο σε αυτήν τη χώρα.
Τα δημοσιονομικά, όμως, όπως φάνηκε δεν ήταν το μόνο αγκάθι. Εργασιακά και ενέργεια, 2 από τα 11 προαπαιτούμενα – κλειδιά έδειξαν πόσο μακριά είναι οι δύο πλευρές, με τους δανειστές να αμφιβάλουν για την πολιτική βούληση της Αθήνας να κάνει ό,τι έχει συμφωνηθεί.
Εργασιακά, ιδεολογικές αντιπαραθέσεις
«Δεν μπορώ να αρχίσω να σας περιγράφω πόσο εκτός πραγματικότητας είναι το να μη γίνουν οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», έλεγε κοινοτικός αξιωματούχος.
Όρια απολύσεων, ανταπεργία, υπογραφές υπουργών σε σχέδια αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων, αποτελούν απαράβατους όρους, τους οποίους η χώρα προσυπέγραψε για να λάβει τα κεφάλαια διάσωσης το 2015.
Το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά φαίνεται πως κορόιδεψε τους συνομιλητές της, απλά και μόνο για να ξεπεράσει την τότε δύσκολη κατάσταση και τώρα από θέση ισχύος προσπαθεί να ξεπεράσει τις υποχρεώσεις της, ως γεγονός δεν έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις.
Η μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας ζητήθηκε από το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του, ακριβώς γιατί ήταν στο προηγούμενο πρόγραμμα και δεν έγινε όταν έπρεπε.
Σήμερα αποτελεί απαίτηση όλων των δανειστών και δεν υπάρχει ουδεμία διαφορά Κομισιόν, ESM, EKT και ΔΝΤ στο θέμα.
Οι δε διαρροές πως η Κομισιόν κάθεται και απλά ακούει τους εκπροσώπους του ΔΝΤ και τις απαιτήσεις του, προκαλεί θυμηδία σε παράγοντες κοντά στη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες, διότι δείχνουν ότι «αυτοί που τις διαδίδουν δεν καταλαβαίνουν τα θέματα και το πλαίσιο», όπως λένε.
Σε σχέση, τέλος, με τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, το θέμα είναι εκτός αξιολόγησης, το συζητάνε έπειτα από ελληνική απαίτηση, αλλά είναι προφανές ότι ούτε ο Γιούνκερ, ούτε ο Μοσκοβισί, με τις δηλώσεις τους έχουν την πρόθεση να αναιρέσουν τα συμπεράσματα των εισηγητικών εκθέσεων της DGECFIN για τους λόγους της ελληνικής χρεοκοπίας.
Όσοι αμφιβάλλουν μπορούν να ρωτήσουν τον Marco Butti (γενικό διευθυντή της DGECFIN) που τις υπογράφει το 2010 αν επιτρέπεται πια οι μισθοί να αυξάνονται πέραν της παραγωγικότητας, ή μπορεί να πηγαίνουν μόνο προς τα πάνω.
Σημειωτέον ο Μ.Βutti ήταν στη συνάντηση που αποφάσισε την επιστροφή της τρόικας στις 20 Φεβρουαρίου.
Ενέργεια: Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω
Βρυξέλλες και δανειστές έχουν αντιληφθεί ότι η ελληνική πλευρά δεν θέλει να ανοίξει την αγορά ενέργειας, αλλά να την ελέγξει τυραννικά, δημιουργώντας ξανά ασφυκτικές συνθήκες εισόδου σε αυτήν.
Η στάση της ελληνικής πλευράς ήταν «απαράδεκτη» στο συγκεκριμένο θέμα, με αξιωματούχους να διερωτώνται ποιους και γιατί προστατεύει η κυβέρνηση στις κρατικές εταιρείες.
Η δε ιδέα των «πλειστηριασμών ενέργειας», το να δημοπρατήσει, δηλαδή, το κράτος πόσες κιλοβατώρες θα παράγει ο κάθε επενδυτής, που θα θελήσει να μπει στην Ελλάδα με αιολικά πάρκα για παράδειγμα, αντιβαίνει πλήρως στους κανόνες της κοινής αγοράς και θα διώξει εκατοντάδες επενδυτές. Άνθρωποι του χώρου στις Βρυξέλλες λένε πως η Ελλάδα από τον πάτο της λίστας της παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές δεν έχει καιρό για πλειστηριασμούς και πρέπει να επιτρέψει την παραγωγή για όσες κιλοβατώρες μπορούν να παραχθούν.
Ο ρόλος του Ντάισελμπλουμ
Και αν πολλοί χάρηκαν με τα εκλογικά ποσοστά του Γερούν Ντάισελμπλουμ, ελπίζοντας ότι θα απομακρυνθεί από την προεδρία του Eurogroup καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ στήριξε με νύχια και με δόντια, κόντρα σε θεούς και δαίμονες την ελληνική υπόθεση, κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ, όταν βρισκόταν με το ένα πόδι έξω και δούλεψε άοκνα ως γεφυροποιός, όταν όλοι ήταν έτοιμοι να τα σπάσουν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πάνω από δύο φορές.
Η πρώτη ήταν όταν κατέβηκε στην Αθήνα το 2015 για να συναντήσει το θέατρο του παραλόγου, με τον τότε υπουργό Οικονομικών.
Ο δεύτερος λόγος είναι πως αυτός που έρχεται μετά δεν θα έχει καθόλου υπομονή, διότι είτε είναι ο Ντε Γκίντος (Ισπανός) θα μας την έχει φυλαγμένη που δεν τον ψηφίσαμε την προηγούμενη φορά, είτε θα είναι ο Κάζιμιρ (Σλοβάκος) ή ο Σικλούνα (Μαλτέζος) που έχουν δηλώσει ακριβώς τι άποψη έχουν για τις ελληνικές κόνξες τόσα χρόνια τώρα.
Πηγή: Real.gr