Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για την άρνησή της να ενταχθεί στο νέο πλαίσιο μέτρων για την αποτίμηση ρίσκου, κατέθεσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.
Με αφορμή το κανονιστικό πλαίσιο, που εισάγει η Βασιλεία ΙΙΙ στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες, ο Δημήτρης Παπαδημούλης επισημαίνει ότι «τη στιγμή που ευρωπαϊκά κράτη και πραγματικές οικονομίες πλήττονται βαριά από τη λιτότητα, ευνοείται η διατήρηση ενός περιβάλλοντος, όπου τραπεζικοί κολοσσοί -όπως η Deutsche Bank- διατηρούν κακά χαρτοφυλάκια και ζητούν διαφορετικά κανονιστικά και ρυθμιστικά στάνταρντς σε μια απελπισμένη προσπάθεια διάσωσής τους».
Τέλος, ο Έλληνας ευρωβουλευτής ρωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τον ενημερώσει «γιατί η Κομισιόν δε δέχεται το πλαίσιο που προβλέπει η συνθήκη της Βασιλείας III, για μια τράπεζα την οποία το ΔΝΤ χαρακτήρισε «επικίνδυνη» και η οποία έχει επωφεληθεί από την εξαγορά του ελληνικού χρέους».
Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση προς την Κομισιόν:
Σε πρόσφατη δήλωσή του, στις 29 Σεπτεμβρίου, ο αρμόδιος Αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Ντομπρόβσκις, φάνηκε αρνητικός απέναντι στο κείμενο που έχει τεθεί σε διαβούλευση από την Επιτροπή της Βασιλείας III (Διεθνές Κανονιστικό Πλαίσιο για τις Τράπεζες). Η Κομισιόν βρίσκεται έτσι σε διαφωνία με τις ΗΠΑ, την Επιτροπή Βασιλείας III και την Bank for International Settlements, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η εφαρμογή των νέων μέτρων για την αποτίμηση ρίσκου, τα οποία σκοπεύουν να αυξήσουν τις κεφαλαιακές ανάγκες των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Την ίδια ώρα, η Deutsche Bank, με τη συνδρομή και του κ. Σόιμπλε, πιέζει για εγκατάλειψη του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και για άνοδο των επιτοκίων, σε μια προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών διάσωσης της Deutsche Bank στους πολίτες και εξαίρεσης της γερμανικής τράπεζας από τους κανόνες της συνθήκης της Βασιλείας.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται η Κομισιόν:
1) Πώς δικαιολογεί τη διατήρηση ενός περιβάλλοντος, όπου τεράστιοι τραπεζικοί κολοσσοί -όπως η Deutsche Bank- έχουν τη δυνατότητα διατήρησης κακών χαρτοφυλακίων, τη στιγμή που η πραγματική οικονομία εξαντλείται από τη λιτότητα;
2) Γιατί η Κομισιόν δε δέχεται το πλαίσιο που προβλέπει η συνθήκη της Βασιλείας III, για μια τράπεζα την οποία το ΔΝΤ χαρακτήρισε «επικίνδυνη» και η οποία έχει επωφεληθεί από την εξαγορά του ελληνικού χρέους και παραμένει βιώσιμη μακροχρόνια λόγω των κρατικών δαπανών, αλλά υποκύπτει στα συμφέροντά της;