Mία δραματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας αποτυπώνει ενδεχόμενηεπιστροφή στη δραχμή σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε η Ernst & Young και συνέταξε μαζί με την Oxford Economics για λογαριασμό πελατών τους.
Μία συντεταγμένη έξοδο της χώρας απ’ το ευρώ θα προκαλούσεε:
α) κλειστές τράπεζες για αρκετούς μήνες μέχρι να βγει το νέο νόμισμα.
β) υποτίμηση του νέου νομίσματος κατά 50%, και αυτό χωρίς να υπολογίζεται το ενδεχόμενο κερδοσκοπικών πιέσεων.
Επίσης με την έκδοση του νέου νομίσματος η υποχώρηση της εσωτερικής ζήτησης θα ήταν 25%.
Το ΑΕΠ υπολογίζεται ότι θα έπεφτε 15 με 20% ενώ εάν λάβουμε υπόψη και τη ζημιά που έχει ήδη γίνει τα τελευταία χρόνια θα χανόταν το 50% του ΑΕΠ σε σχέση με τα επίπεδα του 2008.
Θα υπήρχε πληθωρισμός ενώ η ανεργία θα ήταν 30% τουλάχιστον.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ υπολογίζεται ότι θα έπεφτε στα 11.000 ευρώ σε σύγκριση με τα 17.000 ευρώ που ήταν το 2014.
Με “κούρεμα” 50% του δημόσιου χρέους αυτό θα παρέμενε ως ποσοστό του ΑΕΠ άνω του 130% του ΑΕΠ.
Το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ θα απέκλειε κάθε δυνατότητα δημοσιονομικής χαλάρωσης, κάτι το οποίο σημαίνει πως το εθνικό νόμισμα δεν θα έφερνε το τέλος της λιτότητας.
Θα υπήρχε μεγάλη αύξηση στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων ενώ το πρώτο διάστημα και μέχρι τη γενικότερη εξομάλυνση των συνθηκών θα υπήρχε δελτίο λόγω μη επαρκών εισαγωγών σε μία σειρά σημαντικών αγαθών, όπως καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα κτλ.
Κατά την Ernst & Young δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε σύγκριση γίνεται με την πτώχευση της Αργεντινής καθώς πρόκειται για μία χώρα ιδιαίτερα πλούσια σε πρώτες ύλες.
Στην Αργεντινή παρ’ όλα αυτά σε ένα χρόνο το ποσοστό των κατοίκων που ζούσαν κάτω απ’ τα επίπεδα της φτώχειας από 30% με 35% πήγε στο 53%.
στο 