Η ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών μοντέλων και στρατηγικών, με στόχο την αναγνώριση, την αξιολόγηση και την αντιμετώπιση των προκλήσεων που εκτείνονται και στους τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης (οικονομία, κοινωνία και περιβάλλον), σε συμφωνία με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, μπορούν να βοηθήσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις να πετύχουν μια πιο ομαλή μετάβαση στη βιώσιμη ανάπτυξη, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η EY.
Οι 17 Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη που θέσπισε ο ΟΗΕ, με τη συμμετοχή 193 κρατών-μελών, τον Σεπτέμβριο του 2015, ορίζουν την ατζέντα για την άνευ αποκλεισμών ανάπτυξη μέχρι το 2030, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων.
Η ανάγκη των επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των υφιστάμενων, αλλά και μελλοντικών επενδυτών τους, καθώς και άλλων ενδιαφερόμενων μερών, δημιουργεί την ευκαιρία έναρξης διαλόγου μαζί τους, με σκοπό την ιεράρχηση των πιο ουσιαστικών θεμάτων στην προσπάθεια μετάβασης σε πιο βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα.
Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΥ θεωρεί ότι, για τις πρακτικές δημοσιοποίησης της μη χρηματοοικονομικής πληροφορίας, οι στρατηγικές πρέπει να εξελίσσονται διαρκώς, με έμφαση στη χρήση διεθνών προτύπων, όπως το Integrated Reporting Framework και το Global Reporting Initiative, με έμφαση στη δημιουργία εκθέσεων με ουσιαστικό και ολοκληρωμένο περιεχόμενο.
Η δημιουργία αξίας ενός οργανισμού δεν αφορά μόνο στη δημιουργία οικονομικής αξίας. Εκτός του χρηματοοικονομικού, οι επιχειρήσεις αναγνωρίζουν πλέον και άλλες μορφές κεφαλαίου, όπως το κοινωνικό, το ανθρώπινο, το πνευματικό και το φυσικό κεφάλαιο, των οποίων η κατανόηση και αποτίμηση, διαφοροποιεί, αλλά και ενισχύει πλήρως την έννοια της δημιουργίας αξίας μιας επιχείρησης.
Οι επιπλέον αυτές αξίες πολύ συχνά είναι εν μέρει ή και καθόλου εμφανείς στους οικονομικούς απολογισμούς των επιχειρήσεων. Η ΕΥ προτείνει για τη μέτρηση της συνολικής αξίας ενός οργανισμού οι επιχειρήσεις να εστιάζουν στην ολοκληρωμένη προσέγγιση και αποτίμηση αυτών των άυλων κεφαλαίων, βάσει επιβεβαιωμένων μεθοδολογιών και των διεθνώς πιο εξελιγμένων βάσεων δεδομένων.
Η Συμφωνία των Παρισίων του ΟΗΕ, που υπεγράφη τον Δεκέμβριο του 2015 και περιορίζει την επερχόμενη κλιματική αλλαγή σε λιγότερο από δύο βαθμούς Κελσίου, αναδεικνύει τον ρόλο των επιχειρήσεων προς τη μετάβαση σε ένα περιβάλλον χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Παράλληλα, η υιοθέτηση μη επιδοτούμενων τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα έχει αρχίσει να αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις, σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τεχνολογίες.
Η ΕΥ εκτιμά πως, για την κλιματική αλλαγή, οι στρατηγικές θα πρέπει να εστιάζουν στον προσδιορισμό των ευκαιριών που, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη στρατηγικής που θα ενσωματώνει τα νέα δεδομένα και ζητούμενα των αγορών, υποστηρίζουν την οικοδόμηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.
Η διαχείριση των κινδύνων που αφορούν σε ζητήματα του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και της ασφάλειας, υγείας και ευεξίας των εργαζομένων (Environment, Health and Safety – EHS), αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς ως θεμελιώδους σημασίας για την παραγωγικότητα στον χώρο εργασίας. Το μοντέλο ωριμότητας της EY γύρω από θέματα φυσικού περιβάλλοντος και υγείας και ασφάλειας εργαζομένων, βοηθά τους οργανισμούς όχι μόνο να αναπτύξουν, αλλά και να λειτουργήσουν ένα νέο πρότυπο διαχείρισης των θεμάτων αυτών, ώστε να συμβάλουν στη δημιουργία διαμοιραζόμενης αξίας μεταξύ της επιχείρησης και του ανθρώπινου δυναμικού της.
στο 