Του Τάσου Δασόπουλου
Εξαιρετικά δύσκολη αν όχι αδύνατη θα είναι η συνέχιση του ελληνικού προγράμματος με το ΔΝΤ «απενεργοποιημένο» στο ρόλο του απλού επόπτη χωρίς να μπορεί να επιβάλλει την άποψη του παρά την σχετική επιθυμία που εκφράζει σε κάθε ευκαιρία πλέον ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας.
Ως γνωστό το ταμείο έχει με την Ελλάδα πρόγραμμα που βρίσκεται σε ισχύ μέχρι και το τέλος Μαρτίου.
Έστω και αν έχει παγώσει τις πληρωμές του εδώ και ενάμιση χρόνο η σύμβαση που έχει υπογράψει με την Ελληνική Κυβέρνηση του δίνει την θέση του επόπτη που μπορεί να επιβάλλει την άποψη του ειδικά μετά την καθυστέρηση της πληρωμής εκ μέρους της Ελλάδας των δόσεων του Ιουνίου και του Ιουλίου.
Συνεπώς θα μπορεί να υποβάλλει ενστάσεις και να ζητήσει αλλαγές στα δημοσιονομικά θέματα και βασικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις όπως είναι το ασφαλιστικό το εργασιακό, το φορολογικό και οι απελευθερώσεις των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών.
Δηλαδή τα θέματα που θέλει να περάσει όσο πιο δυνατόν πιο ανώδυνα η ελληνική κυβέρνηση.
‘Ηδη η ομάδα του ταμείου βλέπει για το 2016 βλέπει ένα κενό της τάξης των 1,4 δις ευρώ περίπου 500 εκ ευρώ περισσότερα από το κενό των 900 εκ ευρώ που υπολογίζουν ΕΕ και ΕΚΤ για το 2016 εκτιμώντας μικρότερη απόδοση από τα μέτρα που έχουν ενσωματωθεί στον προϋπολογισμό.
Το ερώτημα που θεωρητικά υπάρχει είναι τι θα γίνει μετά το τέλος Μαρτίου, όταν το μόνο μέλημα του ΔΝΤ θα είναι να αποπληρώσει η Ελλάδα τα δάνεια ύψους περίπου 17 δις που θα έχουν απομείνει από τις σχετικές συμβάσεις του 2010 και του 2012.
Εκεί ελπίζει ο Έλληνας Πρωθυπουργός ότι θα υπάρξει η διάσταση απόψεων μεταξύ του Ταμείου και της ΕΕ σχετικά με την λύση που θα επιλεχθεί για την αναδιάρθρωση του χρέους και θα υπάρξει η ευκαιρία της αποχώρησης του.
Ο κ. Τσίπρας προσβλέπει και σε μια συμμαχία εντός της ΕΕ από εκπροσώπους των θεσμών της ΕΕ (όπως πχ ο πρόεδρος της Κομισιόν) που εμφανίζονται ενοχλημένοι από την θέση και την στάση του Ταμείου στα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ακόμη κι έτσι όμως θα πρέπει να ξεπεράσει το εμπόδιο της Γερμανίας που επέμενε από το 2010 στην συμμετοχή ου ΔΝΤ στα προγράμματα διάσωσης πρώτα της Ελλάδας μετά της Ιρλανδίας της Πορτογαλίας και της Κύπρου.
Το Βερολίνο θέλει το ΔΝΤ παρόν σε μια προσπάθεια να μην επιτρέψει την πολιτικοποίηση των προγραμμάτων που με την σειρά τους θα οδηγήσουν στην αποτυχία τους.
Το κακό είναι ότι από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που εμπλέκονται με το πρόγραμμα της Ελλάδας τόσο ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας κ. Κλάους Ρέγκλινγκ όσο και ο πρόεδρος της ομάδας εργασίας κ Τόμας Βίζερ έχουν ταχθεί παραπάνω από μια φορές υπέρ της παραμονής του ΔΝΤ.
Μάλιστα ο κ. Ρέγκλινγκ σε πρόσφατη συνέντευξή του εκτίμησε ότι υπάρχει σύγκλιση της ΕΕ με το ΔΝΤ ακόμη και για την λύση που θα δοθεί για το χρέος της Ελλάδας.
Μάλιστα σε άλλες δηλώσεις άφησε να εννοηθεί ότι το ΔΝΤ μπορεί να συμμετέχει ακόμη και αν δεν χρηματοδοτήσει το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Το δικαίωμα αυτό έχει εδραιωθεί από την δανειακή σύμβαση που υπογράφηκε από τον περασμένο Αύγουστο και προβλέπει ότι στα προγράμματα διάσωσης το ΔΝΤ μπορεί να συμμετέχει όποτε το χρειαστεί ο μηχανισμός και να εκφράζει γνώμη για την υλοποίηση των προγραμμάτων αλλά και για την δανειοδότηση της Ελλάδας.
στο 