Του Τάσου Δασόπουλου
Με «δώρο» ένα δημοσιονομικό μαξιλάρι περίπου 1,7 δις για το 2015 και το 2016 ξεκίνησε χθες η πρώτη επίσκεψη των τεσσάρων θεσμών μετά την ψήφιση του τρίτου.
Μια επίσκεψη που σε όλες τις προηγούμενες Κυβερνήσεις προκαλούσε κρύο ιδρώτα αφού κατέληγε σε διορθώσεις που θα πρέπει να γίνουν και συνήθως την ανάγκη νέων μέτρων.
Η σημαντική αναθεώρηση στην ύφεση του 2015 κατά περίπου 1% του ΑΕΠ (περίπου 1,7 δις ευρώ) στο 1,3-1,4% του ΑΕΠ έναντι της αρχικής πρόβλεψης για ύφεση 2,3% του ΑΕΠ χωρίς καν να περιμένουν να δημοσιοποιηθούν επίσημα τα στοιχεία του ΑΕΠ ούτε για το τρίτο τρίμηνο του χρόνου είναι άνευ προηγουμένου.
Σε προηγούμενες ανάλογες περιπτώσεις μια τέτοια αναθεώρηση θα παρέπεμπαν κοντά στο Απρίλιο όταν η Κομισιόν θα ανακοίνωνε επίσημα τις δικές της προβλέψεις.
Πρακτικά το δημοσιονομικό «μαξιλάρι» μπορεί να διευκολύνει πολύ στην λείανση σκληρών περικοπών ή άδικων φορολογικών μέτρων που είναι σήμερα στο μνημόνιο και μπορούν ενδεχομένως να αφαιρεθούν.
Την ίδια ώρα ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Βλάντις Ντομπρόιβσκις «υπόσχεται» την υποδόση των 2 δις ευρώ για την επόμενη εβδομάδα την στιγμή που δια στόματος του υπουργού οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι στο πολυνομοσχέδιο για τα μέτρα του Οκτωβρίου «υλοποιεί» τα 15 από 48 προαπαιτούμενα.
Παράλληλα όλοι γνωρίζουν ότι το τυπικό κλείσιμο των υπολοίπων 33 προαπαιτούμενων απαιτεί και μια σειρά υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα τα οποία δεν υπάρχει χρόνος να εκδοθούν έγκαιρα.
Μέχρι στιγμής και παρά το γεγονός ότι τα τεχνικά κλιμάκια βρίσκονται για παραπάνω από 10 ημέρες στην Ελλάδα και πλέον οι ελλείψεις και οι καθυστερήσεις είναι γνωστές δεν σηκώνουν τους τόνους ούτε καν για την αιφνίδια αρρυθμία που βλέπουν στην λειτουργία της ΓΓΔΕ το ΦΠΑ στην παιδεία.
Απλώς ανησυχούν για τους δημοσιονομικούς στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2015 και το 2016 χωρίς όμως να συζητούν – προς το παρόν- νέα μέτρα.
Από όλα αυτά συνάγονται δύο πράγματα: Ότι η Κομισιόν δεν θέλει να αποτύχει το ελληνική πρόγραμμα με το «καλημέρα» και ότι δεν θέλει να φέρει ξανά την Ελλάδα στο χείλος του -δημοσιονομικού- γκρεμού την στιγμή που καλείται να παίξει ένα δύσκολο πρωταγωνιστικό ρόλο στο προσφυγικό πρόβλημα το οποίο έχει καταστεί πανευρωπαϊκό.
Το περιθώριο για κάτι τέτοιο δίνει το γεγονός ότι ο ρόλος του ΔΝΤ σε αυτή την φάση είναι περιορισμένος.
Οι σκληροί τεχνοκράτες του ταμείου οι οποίοι ως γνωστό δεν δέχονται ούτε οριακές αλλαγές σε όσα συμφωνούνται με τα κράτη μέλη τα οποία δανείζουν είναι μεν επόπτες του προγράμματος αλλά δεν μπορούν να επιβάλλουν μέτρα αφού δεν συμμετέχουν στην χρηματοδότηση.
Βεβαίως υπάρχουν πολλές «νάρκες» στις οποίες μπορεί να πέσει η Κυβέρνηση σήμερα και αύριο. Για παράδειγμα η εμμονή των δανειστών για ξήλωμα του νόμου Κατσέλη και πλειστηριασμούς εξπρές σε «κόκκινους» δανειολήπτες το εισόδημα των οποίων μόλις ξεπερνά το όριο της φτώχειας.
Ναρκοπέδιο θα αποτελέσει και το νέο ασφαλιστικό στο οποίο η Κυβέρνηση έχει εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες της για κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος και διατήρηση του ΕΚΑΣ στις χαμηλές συντάξεις.
Την σύσταση και λειτουργία του νέου ταμείου των αποκρατικοποιήσεων μέσω του οποίου αναμένονται «ήπιες» αποκρατικοποιήσεις που δεν μπορούσε να κάνει το «αμαρτωλό» κατά την Κυβέρνηση ΤΑΙΠΕΔ.
Η ανακατανομή των φορολογικών βαρών μέσω του νέου φορολογικού νομοσχεδίου και του εναλλακτικού νόμου για τον ΕΝΦΙΑ.
Αν και σε αυτά τα θέματα η Κυβέρνηση πετύχει μια ευνοϊκή λύση τότε θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει κερδίσει σημαντικό έδαφος ώστε το μνημόνιο ΙΙΙ να καταστεί «βιώσιμο».