Η Ελβετία θα δεχτεί να φιλοξενήσει 1.500 αιτούντες άσυλο που έχουν ήδη καταγραφεί στην Ελλάδα και την Ιταλία, στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματοςμετεγκατάστασης 40.000 προσφύγων ενώ ταυτόχρονα θα αποδεσμεύσει άμεσα άλλα 50 εκατομμύρια φράγκα για να χρηματοδοτήσει τις ανθρωπιστικές επιχειρήσεις των διεθνών οργανισμών στη Συρία και τις γειτονικές της χώρες.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας διευκρίνισε ωστόσο, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ότι δεν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης που είχε εγκριθεί τον Ιούλιο και αφορά 40.000 πρόσφυγες παρά μόνο εφόσον οι άνθρωποι αυτοί “έχουν καταγραφεί και αναγνωριστεί σωστά, με βάση τους όρους που θέτει η Συνθήκη του Δουβλίνου”.
Η πρόεδρος της Ελβετίας Σιμονέτα Σομαρούγκα δήλωσε ότι οι ελβετικές αρχές δεν αναμένουν κάποιο κύμα μεταναστών από άλλες χώρες. Ωστόσο, σημείωσε ότι οι συνοριοφύλακες είναι έτοιμοι να παρέμβουν και να προχωρήσουν σε ελέγχους εάν χρειαστεί. “Όμως σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχει λόγος για συστηματικούς συνοριακούς ελέγχους”, πρόσθεσε.
Το υπουργικό συμβούλιο συμφώνησε επίσης να αποδεσμεύσει άμεσα 50 εκατ. ελβετικά φράγκα και να αυξήσει κατά 20 εκατ. φράγκα το ποσό που θα δοθεί το 2016 για ανθρωπιστικά προγράμματα στη Μέση Ανατολή. “Πρόκειται για μικρό ποσό, όμως αν όλος ο κόσμος έκανε το ίδιο, τότε θα συγκεντρώναμε σημαντικά ποσά. Απευθύνουμε έκκληση στη διεθνή κοινότητα, δεν πρέπει να περιμένουμε τους προϋπολογισμούς του 2016 αλλά να κάνουμε μια προσπάθεια πριν από τα τέλη του έτους” είπε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο υπουργός Εξωτερικών Ντιντιέ Μπουρκχάλτερ.
Ο επικεφαλής της ελβετικής διπλωματίας υπογράμμισε ότι οι διεθνείς οργανισμοί, όπως η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους. Μάλιστα, το τελευταίο αναγκάστηκε να μειώσει στο μισό τις μερίδες φαγητού που παρέχει στους πρόσφυγες.
Εκτός από τις ανθρωπιστικές ανάγκες, “για να επιλυθεί η κρίση θα πρέπει να έχουμε ειρήνη”, είπε ο Μπουρκχάλτερ επιβεβαιώνοντας ότι έχει θέσει στη διάθεση των Ηνωμένων Εθνών μια “ομάδα μεσολαβητών” προκειμένου να βοηθήσουν στις συνομιλίες με τις διάφορες πλευρές στη Συρία.