Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ένας από τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς

Το τμήμα αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας σε σχηματισμό Ολομέλειας έκανε εν μέρει δεκτό το αίτημα αναστολής παροχής ασύλου, που είχε κατατεθεί από τον πρώην υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννη Μουζάλα, αμέσως μόλις η αρμόδια Επιτροπή του το χορήγησε.

Συγκεκριμένα, όπως αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστηριο σήμερα, ο Τούρκος συνεχίζει να είναι υπό καθεστώς προστασίας και μπορεί να αφεθεί ελεύθερος, όμως όριζει ότι “η Διοίκηση μέχρι να εκδοθεί η αίτηση ακύρωσης να μην χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα, να ορίσει ως τόπο διαμονής του συγκεκριμένη μη δημοσιοποιούμενη διεύθυνση και να επιβάλλει την υποχρέωση να εμφανίζεται καθημερινά στο ΑΤ διαμονής του”.

Επισημαίνεται ωστόσο πως «νοείται ότι η διοίκηση οφείλει να λάβει κάθε αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο με σκοπό την αποτελεσματική επιτήρηση και προστασία του Τούρκου με την προϋπόθεση ότι τα μέτρα δεν θα ισοδυναμούν με κατ’ ουσία κράτηση αυτού».

Επιπλέον, σε περίπτωση μη τήρησης των όρων, το δικαστήριο δύναται ανά πάσα στιγμή κατόπιν υποβολής σχετικής αιτήσεως να ανακαλέσει την παρούσα απόφαση.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ

Στο σκεπτικό της αποφασης, επισημαίνεται μεταξύ άλλων “ότι η αναγνώριση ενός προσώπου ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας συνδέεται άρρηκτα με τις διεθνείς υποχρέωσεις της χώρας, η οποία οφείλει ως μέλος της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να σέβεται και να εφαρμόζει τη Σύμβαση της Γενεύης, η οποία αποτελεί “ακρογωνιαίο λίθο” του διεθνούς νομικού συστήματος για την προστασία των προσφύγων”.

Σημειώνεται δε πως “αβασίμως προβάλλεται ότι η εκτέλεση της απόφασης (χορήγηση ασύλου) θα επηρεάσει δυσμενώς τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία και συνεπώς συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, σχετιζόμενοι με την προστασία της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης της χώρας, οι οποίοι επιβάλλουν τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης”.

Οι ανώτατοι δικαστικοί επικαλούνται επίσης το ότι η αναγνώριση ενός προσώπου ως αιτούντος διεθνούς προστασίας από αρχαιοτάτων χρόνων, θεωρείται πράξη ειρηνική και ανθρωπιστική και ως τέτοια δεν “δύναται να θεωρηθεί ως μη φιλική ενέργεια έναντι άλλου κράτους”.

Προς τούτο γίνεται μάλιστα επίκληση στην απόφαση αποσπάσματος από τις Ικέτιδες του Αισχύλου: «τις θυσίες εκείνου ευσπλαχνίζεται τον ικέτη οι Θεοί τιμούν ως προσφορές θεοσεβούμενου άνδρα».