Η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, με την μείωση των επιτοκίων και την αγορά κρατικών ομολόγων, βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή, επισημαίνει σε άρθρο του ο Mohamed El-Erian, οικονομικός σύμβουλος της Allianz.
Στη συνέχεια, ο El-Erian αναφέρει πως αντίστοιχη νομισματική πολιτική είχαν ακολουθήσει τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Ιαπωνία και καταγράφει εννέα αποτελέσματα των QE τα οποία αναμένονται και στην Ευρωζώνη.
Αρχικά, αναφέρει πως οι προσδοκίες της ποσοτικής χαλάρωσης, αλλά ειδικότερα όταν επιβεβαιώνεται και επίσημα από τις αποφάσεις των κεντρικών τραπεζών, οδηγούν σε ενίσχυση των μετοχών και υποτίμηση του νομίσματος, εν προκειμένω το ευρώ.
Έπειτα, επισημαίνει πως η αντίδραση των χρηματοπιστωτικών αγορών, παρέχει άμεση τονωτική ένεση, που απεικονίζεται με την άνοδο των μακρο-οικονομικών δεικτών, όπως αυτός για την καταναλωτική εμπιστοσύνη.
Τόσο οι ιδιώτες, όσο και οι επιχειρήσεις τείνουν να ανταποκρίνονται θετικά στις αποφάσεις των κεντρικών τραπεζών, καθώς εκτιμούν ότι ασχολούνται επισταμένα γα την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας.
Ως αποτέλεσμα, η βελτίωση των μακρο-οικονομικών δεικτών μεταφράζεται σε αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας, κυρίως σε βραχυπρόθεσμες επενδύσεις.
Ο El-Erian αναφέρει έπειτα πως οι κυβερνήσεις τείνουν να εξαρτώνται περισσότερο από τις κεντρικές τράπεζες, ενώ αντί να προβαίνουν σε μεταρρυθμίσεις ακολουθούν ακόμα πιο μετριοπαθείς οικονομικές πολιτικές.
Πέμπτον, το QE έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της φορολόγησης όσων αποταμιεύουν και την επιδότηση των οφειλετών.
Ως αποτέλεσμα, οι εταιρείες που παρέχουν μακροπρόθεσμες χρηματοοικονομικές υπηρεσίες προς τους καταναλωτές, όπως οι ασφαλιστικές εταιρείες ζωής, υπονομεύονται, ενώ η κοινωνική ανισότητα χειροτερεύει, επειδή η ιδιοκτησία των αποθεμάτων είναι σε μεγάλο βαθμό συγκεντρωμένη μεταξύ των ανώτερων στρωμάτων.
Επιπλέον, ο ενθουσιασμός για την άνοδο των χρηματιστηρίων σταδιακά υποχωρεί, με την θέση του καταλαμβάνει η ανησυχία, κυρίως στον κόλπο των αναλυτών και των οικονομολόγων, για την άνιση κατανομή των πόρων, ανησυχία που εξαπλώνεται τελικά και στους επενδυτές.
Εν τω μεταξύ, η άνοδος στους μακρο-οικονομικούς δείκτες, που έλαβαν ώθηση από το QE, δυσκολεύονται να διατηρηθούν, καθώς μην έχοντας την υποστήριξη από τις κυβερνητικές πολιτικές δεν είναι σε θέση να ξεπεράσουν τα προβλήματα της ζήτησης και της οικονομίας.
Παρά τις αυξανόμενες ανησυχίες και οικονομικές απογοητεύσεις, δεν υπάρχει θέληση των κυβερνήσεων και των πολιτών να «απεξαρτηθούν» από τις πολιτικές της κεντρικής τράπεζας.
Η απροθυμία αυτή αντανακλά την πεποίθηση ότι, αν και απέχει πολύ από το ιδανικό, οι αποφάσεις της κεντρικής τράπεζας είναι καλύτερες από τις εναλλακτικές επιλογές.
Πράγματι, ενώ είναι μακριά από το να είναι η πιο επιθυμητή λύση, μπορεί να είναι η μόνη εφικτή επιλογή σε αυτό το στάδιο για τις κυβερνήσεις και τις αγορές, που ζουν κυρίως βραχυπρόθεσμα, τονίζει ο El-Erian.
Τέλος, οι κεντρικές τράπεζες βλέπουν την αυτονομία του να αμφισβητείται, καθώς η αποτελεσματικότητα των αποφάσεών τους εδράζεται στις αποφάσεις, που οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυμες να πάρουν, ενώ η συζήτηση για αύξηση του ελέγχου δικαιοδοσία και ο κίνδυνος της πολιτικοποίησης των ιδρυμάτων, αναζωπυρώνεται.
Η ιστορία δείχνει πως ο κύκλος του QE θα είναι ίδιος και στην Ευρωζώνη, τονίζει ο οικονομολόγος, με την πρόβλεψη αυτή να χαρακτηρίζεται εύκολη.
Η δύσκολη πρόβλεψη, προσθέτει ο El-Erian είναι ότι οι κυβερνήσεις θα αποφασίσουν να προβούν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να αναλάβουν επιτέλους να ασκήσουν υπεύθυνα την οικονομική τους πολιτική.
Αυτό το κεφάλαιο δεν έχει γραφτεί ακόμα, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ.
στο 