Θα μπορούσε να προσφέρει o Aλέξης Τσίπρας στον Βλαντιμίρ Πούτιν το βέτο της Ελλάδας ως αντάλλαγμα για μια διάσωση; Πιθανότατα όχι, λέει ο Economist, για τρεις λόγους.
Πρώτον, τα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας σημαίνουν πως η χώρα δεν είναι σε θέση να παράσχει στην Ελλάδα κάτι περισσότερο από μια συμβολική οικονομική βοήθεια.
Δεύτερον, παρά την αλαζονεία που δείχνει δημοσίως, πίσω από κλειστές πόρτες ο κ. Τσίπρας δεν έχει απειλήσει στα σοβαρά να υπονομεύσει την κοινή θέση της ΕΕ, σύμφωνα με ευρωπαίους αξιωματούχους.
Και τρίτον, οι ηγέτες της Ευρώπης πιθανότατα θα συζητήσουν το αν θα παρατείνουν τις κυρώσεις τους σε Σύνοδο που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Ιουνίου.
Ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μεταβαίνει στη Μόσχα, την ώρα που το μέλλον της χώρας του στην ευρωζώνη κρέμεται από μια κλωστή.
Οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους πιστωτές της για την εκταμίευση της δόσης των 7,2 δισ. ευρώ εξακολουθούν να βρίσκονται σε αδιέξοδο, την ώρα που τα ταμεία της χώρας αδειάζουν.
Η κυβέρνηση κάνει «επιδρομή» στα δημόσια ταμεία και καθυστερεί τις πληρωμές προς τους προμηθευτές της προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της προς τους πιστωτές, κυρίως για να πληρώσει τη δόση των 458 εκατ. ευρώ που πρέπει να καταβάλει στο ΔΝΤ στις 9 Απριλίου και των 700 εκατ. ευρώ σε έντοκα γραμμάτια που κατέχουν ξένοι επενδυτές, που θεωρείται απίθανο να μετακυλιστούν την επόμενη εβδομάδα.
Σύντομα όμως θα χρειαστεί μια σωστή χρηματοδοτική στρατηγική, σύμφωνα με το περιοδικό Economist.
Ορισμένοι ευρωπαίοι φοβούνται πως ο κ. Τσίπρας νομίζει πως το ρωσικό χρήμα μπορεί να λύσει το πρόβλημά του.
Τα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ θα πρέπει ομόφωνα να συμφωνήσουν να ανανεώσουν τις κυρώσεις τους κατά της Ρωσίας, προτού λήξουν τον Ιούλιο.
Η Ελλάδα έχει ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της, και ο κ. Τσίπρας έχει χαρακτηρίσει τα ευρωπαϊκά μέτρα ως έναν «δρόμο προς το πουθενά».
Συμπτωματικά, η παράταση της διάσωσης που συμφώνησε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα τον Φεβρουάριο θα λήξει λίγες ημέρες αργότερα, και η Ελλάδα έχει να πληρώσει ομόλογα τον Ιούλιο , πληρωμή την οποία δεν θα μπορέσει να καταβάλει αν δεν έχει περαιτέρω βοήθεια.
Οι πιστωτές της Ελλάδας δεν θα ενδιαφέρονταν να παράσχουν ένα τρίτο πακέτο διάσωσης αν η Ελλάδα απειλούσε να τινάξει στον αέρα την ρωσική στρατηγική της ΕΕ.
Ο κ. Τσίπρας μπορεί να μην έχει αποδειχθεί τόσο έξυπνος, όμως ακόμα και αυτός διαθέτει καλύτερη αίσθηση χρονισμού.
Οι διαπραγματεύσεις του κ. Τσίπρα στη Μόσχα πιθανότατα θα καλύψουν τον τομέα της ενέργειας και άλλες προτάσεις συνεργασίας.
Μπορεί να ζητήσει από τη Ρωσία να χαλαρώσει το εμπάργκο στις εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων, το οποίο επιβλήθηκε πέρυσι στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αντίδρασης στις ευρωπαϊκές κυρώσεις –αν και μια τέτοια ειδική μεταχείριση δεν θα ευχαριστούσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ευρύτερα, όπως αναφέρει ο Economist, η επίσκεψη του κ. Τσίπρα σηματοδοτεί στους έλληνες ψηφοφόρους (και βουλευτές) ότι η κυβέρνησή του διατηρεί ανοικτές τις γεωπολιτικές επιλογές της. Αυτό εκνευρίζει τους ευρωπαίους εταίρους.
Όμως η Ελλάδα σημειώνει, δικαίως, πως ο κ. Τσίπρας δεν είναι ακριβώς «ανυπότακτος»: μόλις τον περασμένο μήνα, ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέλο Ρέζνι επισκέφθηκε τον κ. Πούτιν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα δεν φαίνεται να βρίσκεται πιο κοντά στη διόρθωση των εσωτερικών της προβλημάτων και δείχνει να μην ενδιαφέρεται να διορθώσει τις φθαρμένες σχέσεις με τους εταίρους της ευρωζώνης.
Η 7η Απριλίου έφερε ένα διπλό «χτύπημα».
Πρώτα, ο υπουργός Άμυνας και αρχηγός των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, προειδοποίησε για μια ακόμα φορά πως αν η ΕΕ συνεχίσει να «παρεμβαίνει», τότε η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να σταματήσει την εξάπλωση των Ισλαμιστών τρομοκρατών σε όλη την Ευρώπη.
Στη συνέχεια, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έδωσε στη Γερμανία έναν λογαριασμό 279 δισ. ευρώ για τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Αυτές δεν είναι ενέργειες μιας κυβέρνησης που έχει στο μυαλό της τον συμβιβασμό, καταλήγει το άρθρο του Economist.
στο 