ΕΒΕΑ: Οι θέσεις των επιμελητηρίων για την οικονομία

Υπόμνημα με τις θέσεις  των επιλετηρίων για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν  προκειμένου η ελληνική οικονομία να βγει από την ύφεση και να μπει στο δρόμο της ανάπτυξης, έστειλε στα κόμματα το διοικητικό συμβούλιο του ΕΒΕΑ, σε έκτακτη συνεδρίασή του, ενόψει των εθνικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015.

Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος «Η επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας με τους εταίρους, μιας συμφωνίας που να βασίζεται στη σημερινή πραγματικότητα της οικονομίας μας, αποτελεί καίριας σημασίας ζητούμενο, καθώς συνδέεται άμεσα με τη δυνατότητα της χώρας να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές, αλλά και να μπορέσει να αποπληρώσει τα δάνεια που έχει λάβει.

Εάν η διαπραγμάτευση αποτύχει, η χώρα θα βρεθεί μπροστά σε οδυνηρές επιλογές.

Η οικονομία, αλλά πρωτίστως η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν αντέχει άλλες περιπέτειες.

Γιατί η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δέχτηκε τη μεγαλύτερη πίεση άρα και το μεγαλύτερο κόστος από την κρίση. Και τώρα δεν αντέχει άλλο. Οι ΜΜΕ δεν μπορούν ν στηριχθούν σε πειραματισμούς και νεφελώδεις υποσχέσεις. Θέλουν καθαρά λόγια, καθαρές λύσεις, πρόοδο και όχι οπισθοδρόμηση.

Οι επιχειρήσεις και οι πολίτες ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις από τα πολιτικά κόμματα σε αυτήν την προεκλογική περίοδο για το πώς θα μπορέσει η ελληνική οικονομία να στηρίξει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο».

Οι θέσεις της Επιμελητηριακής Κοινότητας είναι :

– Επιτάχυνση και ολοκλήρωση των διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία και στο κράτος. Όχι ως απαιτήσεις των δανειστών που πρέπει να ικανοποιηθούν, με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος. Αλλά ως μια εθνική αναγκαιότητα, με σκοπό τη θεμελίωση μιας σύγχρονης, παραγωγικής, ανταγωνιστικής οικονομίας.
– Διαμόρφωση σαφούς εθνικού σχεδίου ανάπτυξης, με μακρόπνοο προσανατολισμό και σαφείς προτεραιότητες. Αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, με τη δημιουργία νέων, καινοτόμων βιομηχανιών, για την παραγωγή, ποιοτικών και διεθνώς ανταγωνιστικών προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία. Διαφοροποίηση και ποιοτική αναβάθμιση της παραγωγής των μονάδων του παραδοσιακού βιομηχανικού χώρου, ώστε η ανταγωνιστικότητά τους να μη στηρίζεται αποκλειστικά στον παράγοντα του κόστους. Λειτουργική σύζευξη της γεωργικής παραγωγής, με τη βιομηχανία τροφίμων.
– Απλό, σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα. Με συντελεστή 15% στο σύνολο των φορολογητέων κερδών για τα νομικά πρόσωπα, αναβάθμιση του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ως προς τα πρόστιμα και τους ελέγχους, σταδιακή μείωση συντελεστών ΦΠΑ, απαλλαγή από ΦΠΑ για τις μικρές επιχειρήσεις με ετήσια ακαθάριστα έσοδα ως 25.000 ευρώ και ριζική αναμόρφωση της φορολογίας ακινήτων.
– Τολμηρό πρόγραμμα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Προώθηση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης και θέσπιση κινήτρων προς επιχειρήσεις και καταναλωτές, για την αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Σύνδεση αποτελεσμάτων με μείωση των φορολογικών συντελεστών.
– Αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ 2014 – 2020 για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Ενίσχυση μηχανισμών όπως τα κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών, οι επιχειρηματικοί άγγελοι, προγράμματα δανειοδότησης με ευνοϊκούς όρους, start-up funds σε τομείς όπως οι νέες τεχνολογίες, η αγροτική παραγωγή κτλ.

-Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας παραγωγής. Αποφασιστικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, για τη μείωση του κόστους της ενέργειας και ειδικά των βιομηχανικών τιμολογίων. Περαιτέρω απλοποίηση των διαδικασιών και μείωση του κόστους ίδρυσης επιχειρήσεων. Δημιουργία Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Πάρκων.

– Στήριξη της εξαγωγικής δραστηριότητας των ελληνικών επιχειρήσεων. Επέκταση προγραμμάτων συγχρηματοδότησης και παροχής εγγυήσεων, για επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό Δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας Εξαγωγών – Εισαγωγών, στα πρότυπα επιτυχημένων παραδειγμάτων του εξωτερικού. Παροχή ειδικών κινήτρων μέσω της φορολογίας, για την άσκηση εξωστρεφούς δραστηριότητας.

– Επίσπευση της διοικητικής μεταρρύθμισης, με προτεραιότητες τη μείωση του αριθμού των δημοσίων φορέων, τη διαμόρφωση σύγχρονων οργανογραμμάτων, τη θέσπιση ποιοτικών και ποσοτικών στόχων παραγωγικότητας, τη διαμόρφωση σοβαρού συστήματος αξιολόγησης, με κίνητρα και μηχανισμούς επιβράβευσης και προσέλκυσης των αρίστων.

 

Exit mobile version