Η επόμενη πράξη του ελληνικού δράματος θα παιχτεί απόψε το βράδυ στις Βρυξέλλες, όπου ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ θα ενημερωθεί για την ελληνική πρόταση δια ζώσης από τον Έλληνα πρωθυπουργό και θα γίνει στη συνέχεια αντιπαραβολή με την πρόταση των δανειστών, όπως διαμορφώθηκε στο Βερολίνο.
Θα πρόκειται για την πρώτη «σύγκρουση» των δύο προτάσεων, όπως περιγράφει τη συνάντηση το γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο, προκειμένου να ξεμπλοκάρει η επόμενη δόση του τρέχοντος προγράμματος.
«Η Ελλάδα λίγο πριν την ανακοπή καρδιάς»
Αν και λεπτομέρειες των δύο προγραμμάτων δεν έγιναν γνωστές, φαίνεται να έχουν γίνει σοβαρές πρόοδοι, αλλά με σημαντικές αποκλίσεις σε επίμαχα σημεία.
Σε αυτήν τη τόσο κρίσιμη φάση οι τόνοι έχουν πέσει, είτε για λόγους πραγματικής αλληλεγγύης απέναντι στην Ελλάδα ή για λόγους ευρωπαϊκής σκοπιμότητας για να μη διαλυθεί η ευρωζώνη που ήταν κυρίως ένα πολιτικό εγχείρημα.
Χαρακτηριστική η έκκληση του ευρωβουλευτή ΄Αξελ Σέφερ από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα προς τους εταίρους της Ελλάδας να βάλουν νερό στο κρασί τους και να μη διακινδυνεύσουν για μερικά εκατομμύρια ευρώ την ΕΕ.
«Ο Έλληνας ασθενής βρίσκεται λίγο πριν τη ανακοπή καρδιάς», περιέγραψε ο Σέφερ την εικόνα στο γερμανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο σε αναφορά κυρίως με τη επόμενη δόση. «Το μέλλον της χώρας κρέμεται από μια μεταξωτή κλωστή.
Όποιος εξαρτά τη σταθερότητα του ευρώ από ένα έμβασμα 300 εκ. ευρώ προς το ΔΝΤ, διακινδυνεύει με επιπολαιότητα την αξιοπιστία και το μέλλον της ΕΕ». Απευθυνόμενος προς την ελληνική κυβέρνηση την κάλεσε να αποδεχθεί και να αναγνωρίσει ότι εξαρτάται από τη στήριξη των ευρωπαίων εταίρων της.
«Μάχη» μεταξύ Μέρκελ και Λαγκάρντ
Σύμφωνα με τη Frankfurter Allgemeine Zeitung η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκε στην πενταμερή του Βερολίνου, μπορεί να στοιχίσει πολύ ακριβά στους ευρωπαίους εταίρους.
Η αιτία επικεντρώνεται κυρίως στο ΔΝΤ και στην εμμονή της επικεφαλής του Κριστίν Λαγκάρντ να αποχωρήσει εντελώς από τους θεσμούς, γιατί δεν είναι διατεθειμένη να παραβιάσει το καταστατικό του Ταμείου αποδεσμεύοντας κι άλλα δάνεια προς μια χώρα που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της.
Από καιρό είναι σαφές ότι ισοδυναμεί με αυταπάτη το να πιστεύει κανείς ότι η Ελλάδα μπορεί να επιτύχει 3% πρωτογενές πλεόνασμα για το 2015 και 4,5% για το 2016 και το 2017. Στη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου οι δανειστές έδωσαν μεν περιθώρια κινήσεων για τους δημοσιονομικούς της στόχους αλλά ποτέ δεν προσδιόρισαν τι ακριβώς σημαίνει. Η έλλειψη αυτή προκάλεσε τριβές ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Στη συνάντηση του Βερολίνου οι Γιούνκερ και Ντράγκι πίεσαν, και φαίνεται ότι τα κατάφεραν να πείσουν τους υπόλοιπους εταίρους, να ενδώσουν στο ελληνικό αίτημα για μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Η Κριστίν Λαγκάρντ διαφώνησε υπενθυμίζοντας ότι εάν μειωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να μειωθεί και το δημόσιο χρέος που φτάνει το 180% με αποτέλεσμα η Ελλάδα μεσοπρόθεσμα να μην μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της.
Θα πληρώσουν το κούρεμα οι Ευρωπαίοι
Οι ενστάσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ κάμφθηκαν μετά από τη διαβεβαίωση ότι οι χώρες του ευρώ θα αναλάβουν το οικονομικό κόστος σε περίπτωση που το ελληνικό χρέος δεν μειωθεί από το 180% που είναι σήμερα.
Μεσοπρόθεσμα η διαβεβαίωση αυτή δεν αποτελεί πρόβλημα, γιατί τα δάνεια από το EFSF έχουν μακρά περίοδο αποπληρωμής και τόκους σχεδόν μηδενικούς.
Παρόλα αυτά το ελληνικό αίτημα για αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, και ίσως αναπόφευκτο, όσο μειώνεται το πρωτογενές πλεόνασμα.
Και οι αναλυτές προβλέπουν ότι αργά ή γρήγορα, θα γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που θα επωμιστούν τελικά οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αντιτίθεται σθεναρά σε αυτό το ενδεχόμενο.
Ποιος ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Μετά την πενταμερή συνάντηση του Βερολίνου υπάρχουν ακόμη αρκετές αβεβαιότητες με ένα ερώτημα που θα απασχολήσει για πολύ τους συμμετέχοντες: Πως θα πρέπει να λειτουργήσει μελλοντικά η ευρωζώνη;
Η γαλλική εφημερίδα Le Monde αποκάλυψε ότι Μέρκελ και Ολάντ μετέφεραν σε χαρτί κάποιες σκέψεις που έκαναν, για παράδειγμα, γύρω τον ρόλο της Κομισιόν, που κατά τη γνώμη τους θα πρέπει να περιορίζει τη διατύπωση συστάσεων σε ορισμένα μόνο σημεία.
Πίσω από αυτό βρίσκεται η οργή του Βερολίνου για την εμμονή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη θέση ότι θα πρέπει να δίνονται περισσότερα χρήματα για δημόσιες δαπάνες για να αυξηθεί η ζήτηση.
Δυσαρέσκεια υπάρχει και από το Παρίσι με τις συστάσεις της Κομισιόν για εξυγίανση των δημοσιονομικών. Σε κάθε περίπτωση το θέμα αναμένεται να τεθεί στο επόμενο συμβούλιο κορυφής των Βρυξελλών.
στο 