Αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις ανάμεσα στην καγκελάριο και στον υπουργό Οικονομικών με αφορμή την ελληνική κρίση
Οι αναλυτές προσπαθούν να διακρίνουν πίσω από τις φιλοφρονήσεις, τα χαμόγελα και τις έμμεσες απειλές για παραίτηση. Και περιγράφουν σενάρια καλοκαιρινής γαλήνης πριν την επόμενη «θύελλα».
Για την ώρα ανακωχή
Λίγη απόσταση μεταξύ της ΄Αγκελα Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μετά από εντατικές διαβουλεύσεις μηνών δεν βλάπτει.
Ούτως ή άλλως ο υπουργός Οικονομικών, όπως κάθε χρόνο, θα κάνεις διακοπές στο νησί Σιλτ της Βόρειας Θάλασσας, ενώ η καγκελάριος θα τραβήξει στην αντίθετη κατεύθυνση.
Καταρχήν θα παρακολουθήσει παράσταση στο φημισμένο Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ και στη συνέχεια θα ξεκουραστεί στο νότιο Τιρόλο.
Και οι δύο χρειάζονται ανάπαυλα από το στρες των σκληρών διαπραγματεύσεων, μακριά ο ένας από τον άλλο. Αυτό θα διαρκέσει όμως μόνο λίγες μέρες. Η συνέχεια προοιωνίζεται εξίσου θυελλώδης.
Ο λόγος αφορά στις διαπραγματεύσεις για το τρίτο πακέτο που ξεκινούν άμεσα και μέχρι το αργότερο τέλος Αυγούστου, η γερμανική βουλή θα πρέπει να συγκληθεί και πάλι εκτάκτως για να εγκρίνει το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Και πάλι θα υπάρξουν βουλευτές της Χριστιανικής Ένωσης που θα τραβήξουν τον δικό τους δρόμο, και πάλι αναμένεται να υπάρξουν διαφωνίες ανάμεσα στη Μέρκελ και στον Σόιμπλε για τα ποιο είναι το σωστό μείγμα πολιτικής για τη διάσωση της Ελλάδας που στην χειρότερη των περιπτώσεων, ίσως να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Μια ιδέα υπό μορφή απειλής
Όμως ο Σόιμπλε δεν είναι ένας οποιοσδήποτε αντίπαλος. Ορισμένοι στην Χριστιανική Ένωση αποκαλούν τη Μέρκελ “Μαύρη Χήρα”.
Ο λόγος έγκειται στο ότι η καγκελάριος είναι γνωστή για την ιδιότητά της να εξαφανίζει δυνητικούς και πραγματικούς αντιπάλους της στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα.
Όποιος μέχρι στιγμής εναντιώθηκε στη θέλησή της, είτε κατέληξε να εργάζεται στην ιδιωτική οικονομία, είτε να είναι πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, όπως ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν, πρώην υπουργός Περιβάλλοντος. Όλα αυτά δεν τρομάζουν τον Σόιμπλε.
Το απέδειξε καταρχήν, όταν την περασμένη εβδομάδα έκανε σαφές ότι θεωρεί ως καλύτερη λύση ένα προσωρινό Grexit. Και μετά στη συνέντευξη στο Spiegel έπαιξε ακόμη και με την ιδέα να παραιτηθεί, σε περίπτωση που κάποιος του επέβαλε αποφάσεις ασυμβίβαστες με τα πιστεύω του.
Παρατηρητές ωστόσο επιμένουν ότι δεν πρόκειται μόνο για ένα παιγνίδι ιδεών, αλλά για μια απειλή που θα πρέπει η Μέρκελ να πάρει στα σοβαρά.
Γιατί γνωρίζει ότι χάρη στη σκληρή διαπραγματευτική στάση του στο θέμα της Ελλάδας εξασφάλισε την πλειοψηφία στη Βουλή. Και γνωρίζει επίσης ότι η πολιτική του γραμμή έχει απήχηση στους πολίτες γι αυτό και η δημοτικότητά του ξεπερνά αυτή όλων των υπόλοιπων πολιτικών.
Σε περίπτωση παραίτησής του λόγω διαφωνιών με την καγκελάριο για την πολιτική έναντι της Ελλάδας, θα ήταν πολύ δύσκολο για την Μέρκελ να περάσει το τρίτο πακέτο από την κοινοβουλευτική της ομάδα.
Ελληνικό ζήτημα και εκλογές
Αλλά ποιος θα βγει τελικά νικητής από τη μονομαχία; Επέβαλε την άποψή του ο Σόιμπλε και η Μέρκελ αναγκάζεται να κάνει πίσω; Ή θα συνεχιστεί η εικόνας μιας καγκελαρίου πρόθυμης να βοηθήσει και ενός προβληματισμένου υπουργού Οικονομικών ο ρόλος του οοποίου ξεφεύγει από αυτόν του κακού;
Εδώ και καιρό οι διεθνείς αναλυτές δεν μπορούν να διακρίνουν εάν στην ελληνική κρίση η Μέρκελ θα επιβάλει την άποψή της ή ο Σόιμπλε θα πιέσει την Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη διότι πιστεύει ότι δεν ανήκει εκεί. Τίτλοι τέλους δεν έχουν ακόμη μπει.
Ο Β. Σόιμπλε θα ηγηθεί των διαπραγματεύσεων και μπορεί να επιβάλει σκληρούς όρους. Η Μέρκελ δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές της γερμανικής πολιτικής γενικά, αλλά στο θέμα της Ελλάδας φαίνεται δύσκολο να εναντιωθεί στον υπουργό Οικονομικών της. Δίπλα του μοιάζει κάτι σαν παράλληλο καγκελάριο.
Στην όλη προβληματική δεν πρέπει να ξεχνιέται πόσο υπομονετική μπορεί να είναι η καγκελάριος. Το ξέρουν και το κόμμα και η κοινοβουλευτική ομάδα, που της οφείλει τη νίκη στις εκλογές και τη βουλευτική τους έδρα. Και όταν καταλαγιάσει η κονιορτός με την Ελλάδα, πάλι στη Μέρκελ θα οφείλουν την έδρα τους στην επόμενη εκλογική μάχη του 2017. Και ίσως ο Σόιμπλε να μην είναι και πάλι υπουργός Οικονομικών λόγω ηλικίας.
Πηγή: DW